Εξακολουθώ να πιστεύω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και βασικά η κοινωνία ολόκληρη είναι αυτό της ακρίβειας.
Ναι, οι μισθοί έχουν ανέβει. Ναι, η ανεργία έχει πέσει. Ναι, ο πληθωρισμός μειώθηκε. Ναι, φόροι μειώθηκαν και θα μειωθούν και άλλοι.
Όμως κυριαρχεί η αίσθηση πως τα ευρώ από τη μία τσέπη μπαίνουν και από την άλλη βγαίνουν. Όσο και να ανέβηκαν εισοδήματα, μισθοί και συντάξεις, φαίνεται πως το σουπερμάρκετ εξακολουθεί να ροκανίζει τα πάντα. Όσοι μάλιστα δεν έχουν δικό τους σπίτι και πληρώνουν είτε δόση στεγαστικού είτε ενοίκιο πιέζονται περισσότερο.
Από την άλλη πλευρά, συμβαίνει το εξής περίεργο. Βγαίνεις στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς μεσοβδόμαδα και μπορεί να περιμένεις στην ουρά, τα κέντρα εστίασης και διασκέδασης τα Σαββατοκύριακα ασφυκτιούν, τα καταλύματα στους περισσότερους προορισμούς και μάλιστα κυρίως στους πιο ακριβούς έχουν κάθε εβδομάδα εντυπωσιακά υψηλά ποσοστά πληρότητας και στα αστικά κέντρα η κίνηση στους δρόμους αποτελεί μόνιμο πρόβλημα παρότι η τιμή της βενζίνης, όσο κι αν έχει πέσει, παραμένει σε υψηλά επίπεδα.
Πώς γίνεται; Δεν έχω σαφή απάντηση.
Γνωρίζω ωστόσο ότι μία μέση οικογένεια, ακόμα και αν δουλεύουν και οι δύο γονείς, τα φέρνει δύσκολα βόλτα. Βλέπω επίσης ότι τα νέα παιδιά δυσκολεύονται να τολμήσουν να φτιάξουν δική τους οικογένεια και ένας από τους βασικούς λόγους είναι το οικονομικό.
Είναι δύο αντιφατικές εικόνες της κοινωνίας μας, αλλά με έναν κοινό παρονομαστή που δεν είναι άλλος από την ακρίβεια.
Για παράδειγμα, οι τιμές στο σουπερμάρκετ έχουν σχεδόν διπλασιαστεί τα τελευταία τρία χρόνια. Μπορεί να πιέζουν λιγότερο ή καθόλου τους οικονομικά εύρωστους αλλά τα μεσαία και χαμηλά στρώματα τα στραγγαλίζουν.
Η χώρα μας πριν από δέκα χρόνια ουσιαστικά χρεοκόπησε. Πλησιάζει και αυτή η μαύρη επέτειος του δημοψηφίσματος που οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών και σε πρωτόγνωρες καταστάσεις τους Έλληνες. Καμία άλλη χώρα στον κόσμο δεν έχασε το 25% του ΑΕΠ της σε καιρό ειρήνης όπως συνέβη στην Ελλάδα.
Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης σήμερα δείχνουν ότι σταθήκαμε όρθιοι και προοδεύουμε. Αλλά μήπως ήρθε η ώρα να αισθανθούν και οι Έλληνες στις τσέπες τους την καλή πορεία της οικονομίας και να μην αποτυπώνονται τα καλά μαντάτα μόνο στους δείκτες;
