Σήμερα στην ΕΣΤΙΑ (σημειωτέον την εφημερίδα που ουσιαστικά ίδρυσε ο «επιτήδειος» φιλελεύθερος Ελευθέριος Βενιζέλος), διαβάσαμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινδυνεύει από το «Επιτήδειο Κέντρο»! Κινδυνεύει εν ολίγοις από μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων που στο κούτελο τους δεν έγραφε «Δεξιός» και η ψήφος τους αποδείκνυε εμπράκτως την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο ενός πολιτικού που αφενός δεν έταξε λαγούς με πετραχήλια για να την υφαρπάξει, αφετέρου είχε την εντολή να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και αλλαγές.
του Χάρη Παυλίδη
Είναι προφανές ότι η εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας υπό την ηγεσία του σημερινού Πρωυπουργού οφείλεται στην προσπάθεια και στους αγώνες των φίλων και στελεχών της παράταξης που κατά βάση ανήκουν στην έλλογη Δεξιά. Αλλά χωρίς τους κεντρώους και τον πολιτικό χώρο που στεγάζει τον πυρήνα των μεταρρυθμίσεων και των αλλαγών που απαιτούνται για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, εκτός του ότι δεν θα υπήρχε Κεντροδεξιά θα έπρεπε να ξαναγραφτεί η ιστορία διαγράφοντας εκείνον που την έγραψε διαγράφοντας την ΕΡΕ.
Είναι θεμιτό κάποιοι να επιθυμούν να αναστήσουν τη Δεξιά ΕΡΕ και μια εποχή που συνοδευόταν από νοοτροπίες και στερεότυπα που όχι μόνο δεν συνάδουν με τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά εν πολλοίς υπονομεύουν το όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή για μια μεγάλη παράταξη που ξεκινάει από τη Δεξιά, καλύπτει το χώρο του Κέντρου και φθάνει μέχρι τις παρυφές της Σοσιαλδημοκρατίας. Και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι βάλλεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακριβώς γιατί ακολουθεί με συνέπεια τη στρατηγική και το όραμα του ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας με γνώμωνα το συμφέρον της Ελλάδας και των πολιτών της.
Το «επιτήδειο» σημαίνει ικανότητα και καταλληλότητα και τους «επιτήδειους» αξιοποίησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για να αποκαταστήσει τη Δημοκρατία, να εντάξει την Ελλάδα στην ΕΟΚ και να διασφαλίσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα σε μια χώρα που ενίοτε κινδύνευε από Λοχαγούς. Ασφαλώς υπάρχουν και οι «επιτήδειοι» που εκμεταλλεύονται την αφέλεια και την άγνοια όσων τους διαβάζουν και τους ακούν. Και φυσικά εάν κάποιος κινδυνεύει αυτός δεν είναι ο Πρωθυπουργός, αλλά όσοι δεν αντιλαμβάνονται ότι πίσω από αυτή την απαξίωση του Κέντρου υπάρχει το σχέδιο επιστροφής του «μεταλλαγμένου» σε «κεντρώο» Τσίπρα.
Άδικος κόπος γιατί με εξαίρεση κάποιους vintage ιδεολόγους της ρετρό Δεξιάς και μιας μερίδας ψηφοφόρων που ζουν με το μύθο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, η πλειονότητα των πολιτών κοιτάει μπροστά και ζει με την πραγματικότητα στο σήμερα. Αυτό για το οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να δίνει μάχες και για το οποίο όλες οι δημοσκοπήσεις τα τελευταία χρόνια εμφανίζουν προς απογοήτευση εκείνων που πασχίζουν να επαναφέρουν τον Πρωθυπουργό στο… σωστό δρόμο. Και για όσους επιμένουν να μην καταλαβαίνουν, περίπτωση να επιστρέψει ο κ. Τσίπρας και να (ξανά) συνεργασθεί με τα «επιτήδεια» ορφανά της Δεξιάς, δεν υπάρχει όσο υπάρχει Κυριάκος Μητσοτάκης.
