Την ερχόμενη εβδομάδα ο Αλέξης Τσίπρας θα παρουσιάσει το «συμβόλαιο για την αλλαγή» όπως ενημερώνει το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Η λέξη συμβόλαιο με ορισμένες παραλλαγές έχει χρησιμοποιηθεί από της ΔΕΘ του 2013 και μετά σε όλες τις… δεσμεύσεις που έγιναν και που κατέληξαν στον κάλαθο των αχρήστων.
Τα… συμβόλαια του Αλέξη Τσίπρα με τον λαό, όρο που αντέγραψε όπως και πολλά ακόμη από τον Ανδρέα Παπανδρέου (μέχρι και τη φωνή του μιμήθηκε και μιμείται), έχουν αποδειχτεί ακάλυπτα στο σύνολό τους. Παρόλα αυτά τα… υπέγραφε κάθε χρόνο, τα προανήγγειλε όπως κάνει και από το 2020 και μετά , ενώ τώρα προχωρά σε ένα ακόμη, στο «συμβόλαιο για την αλλαγή».
Άλλωστε στη συλλογική μνήμη οι δεσμεύσεις και οι υποσχέσεις του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ συνολικά μόνο γι αυτό που ο ίδιος είχε πει τον Ιανουάριου του 2015 στις τότε προγραμματικές του δηλώσεις, δεν έχουν μείνει. Ήταν τότε που δήλωνε από το βήμα της Βουλής ότι «Είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνησή μας… θα μείνει στη συλλογική μνήμη ως η κυβέρνηση που τήρησε τον λόγο της».
Η αρχή έγινε στη ΔΕΘ του 2013
Ήταν το 2013, ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν ήδη στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα μνημόνια είχαν προκαλέσει φθορά στην τότε Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και οι «αγανακτισμένοι» είχαν κάνει τη δουλειά τους στο μαλακό υπογάστριο της κοινωνίας.
Στην ομιλία του ο Αλέξης Τσίπρας «υπέγραφε» ένα «νέο κοινωνικό, πολιτικό και εθνικό συμβόλαιο», εξαγγέλλοντας μεταξύ άλλων εθνικοποιήσεις τραπεζών, τακτοποιήσεις χρεών προς εφορίες, τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία, αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων και διεκδίκηση της διαγραφής μέρους του χρέους, διεκδίκηση αποζημιώσεων από την Γερμανία για το κατοχικό δάνειο, και σειρά άλλων… δεσμεύσεων.
Ήταν τότε που δήλωνε απευθυνόμενος στους πολίτες ότι «Εσείς με τη ψήφο σας καταργείτε το μνημόνιο, το ίδιο βράδυ των εκλογών. Εμείς με αίσθημα ιστορικής ευθύνης δεσμευόμαστε ενώπιον σας: Εμείς δε θέλουμε και δεν θα υπογράψουμε δάνεια για να ξεπληρώνουμε τα προηγούμενα, ρίχνοντας τη κοινωνία στο Καιάδα». Η συνέχεια γνωστή.
Υπήρξε και πάλι συμβόλαιο τον Σεπτέμβριο του 2014 και πάλι από τη ΔΕΘ. Όταν τόνιζε ότι «εμείς δε θέλουμε και δεν θα υπογράψουμε δάνεια για να ξεπληρώνουμε τα προηγούμενα, ρίχνοντας τη κοινωνία στο Καιάδα» και μιλούσε για «εθνική και κοινωνική συμφωνία μακράς πνοής».
Σύμβόλαιο με τον λαό υπέγραφε και τον Φεβρουάριο του 2015 μιλώντας στην Κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ενώ το 2016, τον Αύγουστο καλούσε την Ευρώπη «να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να στρέψει το βλέμμα της στο μέλλον, συνυπογράφοντας ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα διασφαλίζει την ευημερία των λαών της»
Τον Νοέμβριο του 2016 δήλωνε δε ότι «Η Αριστερά και ο ελληνικός λαός γνωρίζονται πολύ καλά. Είμαστε νέοι στην εξουσία, αλλά όχι στις σχέσεις με την κοινωνία. Η Αριστερά προέρχεται από τον λαό και όχι από τα χρηματιστήρια, τις τράπεζες και τα funds. Γι’ αυτό και αντέχει» προσθέτοντας πως «αν κάποιοι εντυπωσιάζονται από την αντοχή της κυβέρνησης, απλά δεν έχουν κατανοήσει αυτή τη στενή ιστορική σχέση που υπάρχει σε αυτόν τον τόπο, ανάμεσα στην κοινωνία και την Αριστερά.
Γιατί ήταν συνηθισμένοι να αντιμετωπίζουν τα πιο ευάλωτα στρώματα ως πελατειακό υποχείριο και να λογοδοτούν μονάχα στα συμφέροντα. Η δύναμη αυτής της κυβέρνησης είναι η εμπιστοσύνη του λαού και η σχέση τιμής που έχουμε μαζί του».
Το 2017 μιλούσε και πάλι για την ανάγκη υπογραφής μιας κοινωνικής συμφωνία από την Ευρώπη δηλώνοντας πως «ή θα διεκδικήσουμε ξανά το κοινωνικό κεκτημένο, το κοινωνικό συμβόλαιο ή θα αναπαράγουμε ρατσιστικά στερεότυπα που δυστυχώς ακούγονται και από επίσημα χείλη στις μέρες μας. Η Ελλάδα επιλέγει την πρώτη εκδοχή – θέλουμε να δουλέψουμε για την πρώτη εκδοχή».
«Μνημόνιο με τον λαό»
Τον Νοέμβριο του 2018 έκανε το συμβόλαιο μνημόνιο για να παίξει με τις λέξεις. Μιλώντας στη Βουλή αναφέρθηκε σε ένα νέο «μνημόνιο με τον λαό», παραφράζοντας λίγο την ρήση Ανδρέα Παπανδρέου.
Πριν τις εκλογές του 2019, την Παρασκευή το βράδυ της 5ης Ιουλίου δήλωνε ότι «Την Κυριακή υπογράφουμε νέο συμβόλαιο με το λαό και με το μέλλον». Η ευκαιρία εκείνη χάθηκε αφού ο λαός δεν άντεξε άλλα ακάλυπτα συμβόλαια εν τούτοις αξίζει να σημειωθεί πως εκείνο το βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας το τερμάτισε ως προς την αντιγραφή του Ανδρέα Παπανδρέου δηλώνοντας με έμφαση ότι «Η Ελλάδα ανήκει και πάλι στους Έλληνες». Το «και πάλι» προστέθηκε για να δώσει άλλη αίσθηση.
Στο σύνολο των ετών που βρέθηκε και πάλι στην αντιπολιτευση έχει υπογράψει αρκετά συμβόλαια ξεκινώντας από τον Ιούνιο του 2020 εν μέσω του κύματος της πανδημίας. Το συμβόλαιο ήαν κοινωνικό και αφορούσε «στη βάση μιας νέας συμμαχίας μισθωτής εργασίας και υγιούς μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, θα έχει ως στόχο την αναδιάταξη του παραγωγικού προτύπου για μια οικονομία που θα στηρίζει τις ανάγκες των πολλών»
Το 2021 δήλωνε ότι η χώρα χρειάζεται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. «Υπερασπιζόμαστε τον κόσμο της κοινωνικής πλειοψηφίας: της εργασίας, της υγιούς επιχειρηματικότητας, της παραγωγής και της προστιθέμενης πολιτιστικής αξίας, των νέων που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο. Ο κόσμος αυτός δεν πρόκειται να υπογράψει καμιά ανακωχή με το χθες» υπογράμμιζε χαρακτηριστικά.
Το 2022 και στις αρχές του 2023 υπέγραφε το «συμβόλαιο για τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη» για να καταλήξει σε αυτό που θα υπογράψει την επόμενη εβδομάδα και φέρει τον τίτλο «συμβόλαιο για την αλλαγή».
Και μπορεί τα συμβόλαια που… υπέγραψε ως αντιπολίτευση από το 2019 να είναι άνευ αντικρίσματος και κατ επέκταση χωρίς επιπτώσεις για τους πολίτες, αυτά όμως που είχε υπογράψει από το 2013 στο δρόμο για την εξουσία καθώς και αυτά αφού την ανέλαβε το 2015 αποδείχθηκαν ακάλυπτα.
Δυστυχώς είχαν και επιπτώσεις. Και όπως και ο ίδιος έχει δηλώσει «Η Αριστερά και ο ελληνικός λαός γνωρίζονται πολύ καλά» και ίσως αυτή να είναι και η αιτία που οι πολίτες γυρνούν την πλάτη στις υποσχέσεις και στο νέο λεφτά υπάρχουν που αναμασούν τα στελέχη της Κουμουνδούρου μοιράζοντας δισεκατομμύρια, επανακρατικοποιώντας τράπεζες-ΔΕΗ και πλειοδοτώντας σε μια λογική που θυμίζει άλλες δεκαετίας.
Ίσως γι αυτό πάλι να έχει επιλεγεί η τοξικότητα και ο διχαστικός λόγος που αν μη τι άλλο δεν απαιτούν… δεσμεύσεις και… συμβόλαια αλλά αναμάσημα fake news και άκρατο λαϊκισμό διανθισμένος με λογικές λάσπης στον ανεμιστήρα…
