Η υπόθεση με τα «τρωκτικά» της υπόγας της Κουμουνδούρου έχει ανοίξει πλέον για τα καλά, με τη Ν.Δ. να ανεβάζει το θέμα πολύ ψηλά και να κάνει λόγο για «ζήτημα δημοκρατίας», όπως ακούσαμε και από τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος Νίκο Ρωμανό. Οσον αφορά συγκεκριμένα στην υπόθεση, οι αποκαλύψεις για τον τρόπο λειτουργίας των trolls του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζονται, καθώς έρχονται στο φως ολοένα και περισσότερα στοιχεία.
Σύμφωνα λοιπόν με τα νέα στοιχεία, «νονός» αυτής της συμμορίας του πληκτρολογίου φαίνεται να είναι ένας εμμονικός υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως του Αλέξη Τσίπρα, δημοσιογράφος, πολύ δραστήριος στα social media, ειδικά στο Twitter (νυν Χ), ο οποίος λειτουργούσε ως «εγκέφαλος» της καθημερινής οχετοποίησης του δημοσίου διαλόγου. Με τη δημοσιογραφική ιδιότητά του, «έντυνε» τις τάχα αποκαλύψεις του μέσω, υποτίθεται, του ρεπορτάζ, διέρρεε fake news χωρίς προηγούμενο και σπίλωνε κάθε πολιτικό αντίπαλο του ΣΥΡΙΖΑ χτυπώντας είτε τον ίδιο είτε την οικογένειά του.
Τα μέλη που στρατολογούνταν γι’ αυτή τη συμμορία ήταν άτομα χωρίς κάποιον ιδιαίτερο επαγγελματικό προσανατολισμό, άεργα, τα οποία το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να χτυπούν εν κρυπτώ αυτόν για τον οποίο παίρνουν την εντολή. Χωρίς κάποιο κριτήριο, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς τίποτα. Μόνο και μόνο με αναπαραγωγή αυτών που θα παρήγαγε ο δημοσιογράφος ως προϊόν «ρεπορτάζ», με όσους περισσότερους λογαριασμούς γίνεται.
Για ένα χαρτζιλίκι
Ολο αυτό γινόταν με αμοιβή, που, από ό,τι φαίνεται μέχρι στιγμής, είχε το μέγεθος ενός χαρτζιλικιού. Επαιρναν δηλαδή... φραγκοδίφραγκα για να πραγματοποιούν δολοφονίες χαρακτήρων, να διασύρουν τη χώρα με fake news και να παραπλανούν τους πολίτες, παρασύροντάς τους τόσο σε λάθος συμπεράσματα όσο και σε λάθος επιλογές. Εδώ ακριβώς κρύβεται και το ζήτημα δημοκρατίας...
Οσον αφορά το σχέδιο με το οποίο δρούσε η συμμορία, ο «εγκέφαλος» έγραφε την «είδηση» μετά το «ρεπορτάζ» του, που είχε να κάνει με υποτιθέμενα σκάνδαλα τα οποία παρουσίαζε και τα έδινε τροφή μασημένη στο Διαδίκτυο, εκμεταλλευόμενος τη δύσκολη περίοδο που διένυε η χώρα στα μνημονιακά χρόνια. Το κοινό περί δικαίου αίσθημα ήταν σε μεγάλη ευαισθησία λόγω των προσαρμογών που περνούσε η Ελλάδα, οπότε το πιο εύκολο που μπορούσε να κάνει κάποιος ήταν να καθυβρίζει όσους κυβέρνησαν, όσους υποστηρίζουν κόμματα που κυβέρνησαν και όσους ήταν ευρύτερα φίλα προσκείμενοι στα κόμματα που κυβέρνησαν πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ... Το «έργο» λοιπόν ήταν πολύ εύκολο. Ο δημοσιογράφος παρουσίαζε το «ρεπορτάζ» του που έφερνε «αποκαλύψεις για σκάνδαλα».
Την ίδια στιγμή, αριθμός από προβεβλημένα και παραδοσιακά στελέχη της Αριστεράς αναπαρήγαγαν ευθύς την «είδηση» και εκεί είναι που αναλάμβανε η συμμορία του πληκτρολογίου να κάνει τη δουλειά της. Εκατοντάδες σχόλια από αναρίθμητους fake λογαριασμούς στο Twitter, τα οποία δημιουργούσαν trends, «τάσεις» δηλαδή στο μέσο, μέσω των αντίστοιχων hashtags. Ετσι όταν κάποιος χρήστης άνοιγε την εφαρμογή για να περιηγηθεί, η συμμορία είχε φροντίσει να υπάρχουν ψηλά στις τάσεις της ημέρας τα hashtags που δημιούργησε, εξ ενός θέματος που υποτίθεται ήταν ρεπορτάζ, ενώ στη ουσία ήταν άλλο ένα χυδαίο fake news.
Τα πρωτοπαλίκαρα
Κατά τη διάρκεια αυτού του οργανωμένου εγκλήματος στο Twitter, κάποιοι από αυτούς τους λογαριασμούς έκαναν καριέρα και συνεχίζουν ακόμη και σήμερα. Οι πιο γνωστοί συριζοtroll λογαριασμοί (για να γνωρίζετε κι εσείς τι διαβάζετε στο Twitter και να ξέρετε τις πηγές) είναι οι εξής: Marka2, Πεν Νταλαούρα, Απόστολος Διαμακάρης, Λεμουριος, Billy Butcher, EllNikos, Sharkαστικός, Δραχμαντινετζάντ.
Λογαριασμοί που έκλεισαν
Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, πολλοί από τους λογαριασμούς που χτυπούσαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις έπαψαν να υπάρχουν, απενεργοποιήθηκαν. Αλλοι πάλι συνέχισαν την ίδια τακτική προσπαθώντας σε κάθε κυβερνητικό λάθος του ΣΥΡΙΖΑ να «υπενθυμίζουν» τα έργα και τις ημέρες των προηγούμενων κυβερνήσεων, βασιζόμενοι εννοείται ξανά σε fake news και δολοφονίες χαρακτήρων. Για να έρθει στο τέλος η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην οποία «ξέβρασαν» πλέον τον ολοκληρωτικό οχετό τους, χωρίς ποτέ να υπάρχουν στοιχεία, χωρίς ποτέ να υπάρχει ρεπορτάζ ή έστω κάποια δόση αλήθειας στα όσα έγραφαν. Είναι πλέον ξεκάθαρα επιβεβλημένο ότι η χώρα πρέπει με κάθε τρόπο να εντοπίσει ποιοι κρύβονται πίσω από τους fake λογαριασμούς και να ξεμπερδέψει από αυτούς οριστικά.
