Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να στράφηκαν αυτές τις ημέρες στο ΠΑΣΟΚ, όμως στον ΣΥΡΙΖΑ ζουν τον δικό τους Γολγοθά. Οι τραγελαφικές καταστάσεις συνεχίζονται εν όψει του Συνεδρίου, το οποίο αναβλήθηκε για μια εβδομάδα αφού διαπιστώθηκε ότι δεν μπορεί να βρεθεί χώρος για να φιλοξενήσει τους 5.000 συνέδρους. Όσο για τις εκλογές, ουδείς γνωρίζει κατά πόσο θα καταφέρουν να φτάσουν σε αυτές.
Οι βουλευτές, τα στελέχη και τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να ξεμαλλιάζονται σε πάνελ και Διαδίκτυο, μόνο που πλέον βρίσκονται αντιμέτωποι με την αδιαφορία του κόσμου και παραμένουν στο προσκήνιο λόγω των σφοδρών εσωκομματικών συγκρούσεων και των εκατέρωθεν καταγγελιών και αποκαλύψεων μέσα από τις οποίες έρχονται στη δημοσιότητα σκελετοί που είχαν καταχωνιαστεί στην ντουλάπα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναζητεί αρχηγό. Δεν αναζητεί ρόλο. Αναζητεί λόγο ύπαρξης στο πολιτικό σκηνικό, αφού δεν έχει κάτι περισσότερο να προσφέρει από το να δίνει υλικό για τις παραπολιτικές στήλες και τα σχόλια. Ούτε ιδεολογίες, ούτε προτάσεις, ακόμη και οι καταγγελίες και η καταστροφολογία που διανθίζεται με την τοξικότητα, δεν δείχνουν να απασχολούν κανέναν παρά μόνο κάποιους φανατικούς οπαδούς και τρολ, ανώνυμα και επώνυμα.
Ουδείς ασχολείται σοβαρά με το αν θα είναι υποψήφιος ή όχι ο Στέφανος Κασσελάκης. Ουδείς ασχολείται με το αν θα γίνουν οι εκλογές ή όχι. Ουδείς ασχολείται αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα διοικείται από ένα είδος «πολιτμπιρό» που θα αποφασίζει όπως γινόταν επί Σοβιετικής Ένωσης. Ίσως μόνο ο Νίκος Παππάς που εμφανίζεται να… προεδρεύει και στην Κουμουνδούρου.
Το ερώτημα είναι τι έχει να προσφέρει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, το –κατά Ζαννέτ Τσίπρα– πολιτικό μόρφωμα, πέραν του λαϊκισμού και της εμφυλιοπολεμικής λογικής που τελικά γύρισε μπούμερανγκ αφού οι… σύντροφοι στράφηκαν κατά των… συντρόφων.
Η επιστροφή στις… ρίζες του 3% δείχνει να είναι νομοτελειακή. Τουλάχιστον ας σταματήσει να αναζητεί διέξοδο μέσα από την προσπάθεια να δημιουργηθούν εκ νέου συνθήκες αποσταθεροποίησης...
