Καθώς η πορεία των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες ακόμη δεν έχει τελεσφορήσει, η ανησυχία στους κύκλους της ΕΚΤ είναι ιδιαίτερα έντονη. Η Κριστίν Λαγκάρντ, σύμφωνα με παράγοντες στις Βρυξέλλες, είχε “συστήσει” με την σύμφωνη γνώμη της Κομισιόν να γίνει προσπάθεια να “κλείσει” η συμφωνία πριν από το άνοιγμα των αγορών στην Ασία και αν αυτό δεν γίνει δυνατό να μετακινηθεί η συνεδρίαση για το απόγευμα της Δευτέρας 20/7.
Και αυτό έγινε καθώς η πρωινή συνεδρίαση στις 4:45 πμ που είχε αποφασισθεί μετακινήθηκε για τις 5μμ (ώρα Ελλάδος) χωρίς να έχει υπάρξει λόγος που να αφορά στην πρόοδο των διαπραγματεύσεων. Παράγοντες που παραβρίσκονται στις Βρυξέλλες και γνωρίζουν τις συζητήσεις στο παρασκήνιο, υποστήριξαν χθες ότι η ΕΚΤ βρίσκεται σε ετοιμότητα παρέμβασης σε περίπτωση που το αποτέλεσμα της Συνόδου δεν είναι θετικό. Ερμηνεύοντας μάλιστα τη στάση της ΕΚΤ στο τελευταίο ΔΣ (δεν άλλαξε τίποτα στις ισχύουσες αποφάσεις της) υποστήριξαν ότι αυτό έγινε σκόπιμα για να είναι σε θέση να κινηθεί ανάλογα με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και ειδικά για την συγκρότηση του Ταμείου Ανάκαμψης και τους όρους με τους οποίους αυτό θα λειτουργήσει.
Προς το παρόν ο πρόεδρος του Συμβουλίου έχει ενημερώσει ότι η πρόταση που θα καταθέσει στους αρχηγούς κρατών στην τελευταία Συνεδρίαση σήμερα το απόγευμα προβλέπει την διαμόρφωση του “πακέτου” των επιδοτήσεων σε 390 – 400 δισ. ευρώ. Και διατήρηση του πακέτου των δανείων στα 300 δισ. ευρώ. Ενώ στο κρίσιμο θέμα της “εποπτείας” των όρων διάθεσης των επιδοτήσεων θα προβλέπει ένα σύστημα έμμεσης παροχής “βέτο” το οποίο όμως θα είναι περιορισμένης ισχύος και θα περνάει από τους μηχανισμούς εποπτείας της Κομισιόν χωρίς να συνδέεται με κάποιο είδος MOU (μνημόνιο) που να είναι ανάλογο του μεγέθους και του “ιστορικού” της χώρας που θα λάβει τις επιδοτήσεις.
Όπως παρατηρούσε χθες βράδυ παράγοντας της Κομισιόν, πέραν των αντιπαραθέσεων που αφορούν στα οικονομικά μεγέθη των πόρων που θα διατεθούν, όπως και στους όρους διάθεσής τους, αυτές τις τέσσερις ημέρες στις Βρυξέλλες γίνεται και ένας “αγώνας” για την ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμών όπως η Κομισιόν που υποστηρίζεται κυρίως από τον άξονα Γερμανίας-Γαλλίας-Ιταλίας- Ισπανίας, έναντι των “διακρατικών” όπως το Eurogroup, ESM, κ.λ.π. που υποστηρίζεται κυρίως από τις χώρες που αντιδρούν με επικεφαλής την Ολλανδία, την Αυστρία, την Δανία και την Φιλανδία.
Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα έχει συνταχθεί με τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι η τελευταία γραμμή “συμβιβασμού” είναι η διατήρηση του πακέτου των επιδοτήσεων στα 400 δισ. ευρώ. Το πρόβλημα για την Ελλάδα βέβαια είναι αν και εφόσον υπάρξει συμφωνία στα 400 δισ. ευρώ θα διατηρηθεί το κριτήριο κατανομής με βάση το ύψος της ανεργίας στα τελευταία 5 χρόνια ή όχι, όπως επιμένουν οι “φειδωλές” όπως χαρακτηρίζονται χώρες. Αυτές και κάποιες άλλες, κυρίως από τις μικρότερες κεντρο-ευρωπαϊκές χώρες επιμένουν ότι το μοναδικό κριτήριο πρέπει να είναι το εύρος των συνεπειών από την κρίση του κορονοϊού. Σ’ αυτή την περίπτωση η αρχική κατανομή θα οδηγήσει σε σοβαρή μείωση έως και 30% – 40% των ποσοστών κατανομής των επιδοτήσεων για την Ελλάδα.
Ένα τελευταίο σημείο που αξίζει να σημειωθεί είναι το γεγονός ότι ο ρόλος της κ. Μέρκελ μέχρι στιγμής δεν είναι αυτός που αναμενόταν… Η παρουσία της στις συζητήσεις μέχρι στιγμής δεν είναι αυτή που θα μπορούσε να είναι ούτε στο εσωτερικό των συζητήσεων ούτε και στις προς τα έξω παρουσιάσεις της πορείας των διαπραγματεύσεων. Και το θέμα έχει αρχίσει να προκαλεί ερωτηματικά, που μέχρι στιγμής δεν έχουν βρει απαντήσεις…
Πηγή:capital
