Ούτε ιερό ούτε όσιο στο παρεάκι της πλατείας Κουμουνδούρου οι οποίοι κουνούν το δάχτυλο σε κάθε ευκαιρία ξεχνώντας τα αίσχη της διακυβέρνησης τους. Και αντί να κάνουν το ελάχιστο – όπως πχ το ΚΚΕ που μοίρασε και νερά στους εγκλωβισμένους- στον ΣΥΡΙΖΑ ζητούν παραιτήσεις γιατί θεωρούν ότι οι ίδιοι θα τα έκαναν νωρίτερα.
Εκείνοι κάνουν πως ξεχνούν, ο κόσμος όχι. Όπως για παράδειγμα την Αριάδνη: την πρώτη κακοκαιρία με όνομα που έμελε να διαχειριστεί η κυβέρνηση του άχαστου και χάθηκε η Ελλάδα.
Αυτά τον Ιανουάριο του 2017, πέντε χρόνια πριν. Τότε που η χώρα παρέλυσε και το Μέγαρο Μαξίμου παρακολουθούσε άπραγο το χάος να εξελίσσεται επί μέρες αφήνοντας πίσω του και νεκρούς!
Τώρα ο ευαίσθητος Τσίπρας μας λέει ότι δεν μπορούσε να κοιμηθεί το βράδυ. Τότε όμως κανένα πρόβλημα δεν είχε να απολαύσει τον ύπνο του. Το ίδιο σενάριο είχε επαναληφθεί και τον Δεκέμβριο του 2017 σημαδεύοντας τα Χριστούγεννα!
Και είναι οι ίδιοι που θέλουν να ξανακυβερνήσουν. Φυσικά ο καθένας μπορείς να ονειρεύεται ότι θέλει…