Στη Χαριλάου Τρικούπη τα έχουν χαμένα με τη στάση του Νίκου Ανδρουλάκη και τη γενικότερη τακτική του. Αδυνατούν να κατανοήσουν τι θέλει να κάνει και πλέον οι ψίθυροι των διαδρόμων γίνονται φωνές αντίδρασης βλέποντας το κόμμα τους να οδεύει σε μονοψήφια –πάλι– ποσοστά.
Η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ κατάφερε να στείλει στη δεύτερη –δημοσκοπικά πάντα– θέση τη Ζωή Κωνσταντοπούλου μέσα από την υιοθέτηση των θεωριών συνωμοσίας και των fake news περί δήθεν συγκάλυψης στην τραγωδία των Τεμπών.
Οι ψηφοφόροι που θέλουν να δηλώνουν αντισυστημικοί κινούνται σε μεγάλο ποσοστό προς την Πλεύση Ελευθερίας, την ώρα που το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει –με τη στάση του– τους κεντρώους, ακόμη και αυτούς που είχαν αρχίσει δειλά δειλά να επιστρέφουν στο κόμμα.
Οι γκάφες του αρχηγού τους είναι συνεχείς. Δεν διαθέτει κάποια συγκεκριμένη αντιπολιτευτική γραμμή. Ο κουβάς στον οποίο πήγε με την εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών δεν φαίνεται να έχει μετατραπεί σε μήνυμα για την ηγεσία του κόμματος. Αρκεί να σημειωθεί ότι τώρα γίνεται ουρά του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της Ομάδας Αλήθειας.
Μέχρι και ανακοίνωση ίδια σχεδόν έβγαλαν αλλά με πιο λίγα λόγια, αφού μιλούν για… απειλές αναφορικά με την πρόθεση των προσώπων που κατέχουν τον εν λόγω λογαριασμό να απευθυνθούν στη Δικαιοσύνη για όσους τους συκοφαντούν.
Οι εξελίξεις όπως διαμορφώνονται… τρομάζουν τα στελέχη που βλέπουν ότι ο αρχηγός τους δεν μπορεί για μια ακόμη φορά να πείσει ότι διαθέτει πρόγραμμα και σχέδιο. Δεν μπορεί να πείσει ότι μπορεί να γίνει πρωθυπουργός. Είναι πίσω ακόμη και από τη Ζωή Κωνστανοπούλου, αλλά με μονοψήφιο ποσοστό στην καταλληλότητα. Δεν είναι δηλαδή πρωθυπουργήσιμος. Τον εγκαλούν μάλιστα διότι δεν ακούει κανέναν παρά μόνο μια μικρή ομάδα προσώπων που βρίσκονται δίπλα του.
Θα υπάρξουν εξελίξεις; Δύσκολα. Οι εκλογές για ανάδειξη αρχηγού έγιναν σχεδόν προ εξαμήνου, ενώ στο επικείμενο συνέδριο κάποια στελέχη θα εκφράσουν τον… πόνο τους γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να τον αμφισβητήσουν προτού κριθεί. Με απλά λόγια, θα πιουν μέχρι τέλους το πικρό αυτό ποτήρι και θα περιμένουν τον… λογαριασμό. Άντε το πολύ πολύ κάποιοι να αποχωρήσουν...
