Ενας πόλεμος τελειώνει όταν κάποιος χάνει και κάποιος άλλος κερδίζει. Απλά και ρεαλιστικά. Και τον πόλεμο, που θυμίζουμε τον ξεκίνησε η Χαμάς, φαίνεται ότι τον χάνει και τον κερδίζει το Ισραήλ. Γι’ αυτό συνεχίζει μέχρι να επιτύχει τον στόχο του. Σε κανέναν δεν αρέσει η φρίκη που γεννά ο πόλεμος, αλλά η ιστορία γράφει ότι για να συντριβεί ο Χίτλερ ισοπεδώθηκαν ολόκληρες πόλεις και χάθηκαν ανθρώπινες ζωές.
Ωστόσο, δεν είναι παράλογο η Δύση να καλεί το Ισραήλ να σταματήσει τον πόλεμο, όπως θα ήταν λογικό να ζητήσει από τη Χαμάς να παραδώσει τα όπλα και τους ομήρους. Ολα θα τελείωναν στο λεπτό: οι θάνατοι από την πείνα, τις ασθένειες και τους βομβαρδισμούς. Ομως η Χαμάς χρησιμοποιεί τον λαό της Γάζας ως ασπίδα, γνωρίζοντας ότι ο ελεύθερος κόσμος, επηρεασμένος από τις εικόνες των εξαθλιωμένων παιδιών, θα πιέσει το Ισραήλ να υποχωρήσει.
Απ’ ό,τι φαίνεται, ο Νετανιάχου δεν προτίθεται να το κάνει και αντιστέκεται στις πιέσεις. Το Ισραήλ είναι αποφασισμένο να καταλάβει ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας για να αποτελειώσει τη Χαμάς. Κυνικό, εν πολλοίς και απάνθρωπο, αλλά μήπως ο Αμερικανός πρόεδρος Τρούμαν και ο Τσόρτσιλ δεν έκαναν το ίδιο για να τελειώσουν τις δυνάμεις του Αξονα;
