Ο Χρήστος Ράμμος σχολίασε τη στάση του δημάρχου Φλώρινας, Βασίλη Γιαννάκη, κατά τη διάρκεια συναυλίας της Banda Entropica, η οποία επέλεξε να παίξει ένα τραγούδι στα «σλαβομακεδονικά».
Συγκεκριμένα ο δήμαρχος Φλώρινας σε συναυλία του Δήμου, διέκοψε σλαβόφωνο τραγούδι της Banda Entropica, αναφέροντας ότι τέτοια τραγούδια δεν έχουν θέση στην πόλη και ειδικά σε δημοτική εκδήλωση. Σε αυτό το πλαίσιο ο πρώην πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών έκανε παρέμβαση υπέρ της μπάντας και του σλαβόφωνου τραγουδιού λέγοντας ότι είναι θεμελιώδες δικαίωμα να επιτρέπονται όλα τα τραγούδια σε αυτήν την χώρα. Μάλιστα ο Χρήστος Ράμμος, ο όποιος συμμετέχει σε διαδικτυακή ομάδα της Νέας Αριστεράς, μίλησε για όψιμες εθνικοφροσύνες και εξέφρασε την ανησυχία του για την άνοδο της ακροδεξιάς. Δηλαδή ο Χρήστος Ράμμος ευθυγραμμίζεται με την ανακοίνωση της Νέας Αριστεράς για το περιστατικό, η οποία ανέφερε ότι πρόκειται για λογοκρισία, δηλώνει στήριξη στην μπάντα και ξεκαθαρίζει ότι πρέπει να ακούγονται τα τραγούδια όλων των παραδόσεων της βαλκανικής χερσονήσου. Βέβαια δεν θα περίμενε κανείς κάτι λιγότερο από τα στελέχη που στήριξαν με πάθος τη Συμφωνία των Πρεσπών και τις παράλογες - ανιστόρητες απαιτήσεις των Σκοπίων.
Πάντως θα ήταν χρήσιμη και μια τοποθέτηση του επίτιμου αντιπροέδρου του ΣτΕ σχετικά με τις διαρκείς προκλήσεις των γειτόνων μας στην Βόρεια Μακεδονία, οι οποίοι δεν σέβονται ούτε την προβληματική Συμφωνία των Πρεσπών. Και κυρίως θα μπορούσε να αναφέρει τι θα συνέβαινε αν, για παράδειγμα, κάποια μπάντα στην Βόρεια Μακεδονία έπαιζε το «Μακεδονία Ξακουστή» στα ελληνικά. Πάντως εμείς να θυμίσουμε ότι οι διάφοροι σλαβόφωνοι είναι αυτοί που ονειρεύονται «ενωμένη Μακεδονία» και άλλα ανιστόρητα - αλυτρωτικά σενάρια για αγρίους. Αλλά στην τελευταία περίπτωση, οι διάφοροι ευαίσθητοι εντός της χώρας μας σιωπούν.
Η δήλωση του Χρήστου Ράμμου
Έτσι ο Χρήστος Ράμμος σχολίασε για το περιστατικό στη Φλώρινα ότι «σε μια σύγχρονη δημοκρατία και σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, όπως είμαστε στα χαρτιά και διεκδικούμε πάντα να είμαστε και στην καθημερινή πράξη [που είναι και το πιο δύσκολο], θα τραγουδούμε ό,τι θέλουμε, σε όποια γλώσσα ή διάλεκτο θέλουμε και θα λέμε ό,τι πιστεύουμε, ό,τι μας εκφράζει και ό,τι λαχταράει η καρδιά μας». Παράλληλα τόνισε ότι «ουδείς αυτόκλητος και αμαθής λογοκριτής, ειδικά όταν ασκεί δημόσια εξουσία, έχει το παραμικρό δικαίωμα ή αρμοδιότητα να μας βάζει εμπόδια στο να το κάνουμε, όπως και εμείς δεν τον εμποδίζουμε να τραγουδάει και να λέει ό,τι εκείνου του αρέσει».
Συνεχίζοντας ανέφερε ότι «Οι όψιμες εθνικοφροσύνες μάς γυρίζουν πίσω στις πιο σκοτεινές περιόδους της Ιστορίας μας και αποτελούν θλιβερό και ανησυχητικό δείγμα ανόδου ακροδεξιών και μισαλλόδοξων ιδεολογιών. Μην αφήσουμε να μας πάρουν πίσω όσα κατακτήσαμε με τόσους αγώνες τις τελευταίες δεκαετίες» και προσθέτει πως «σήμερα απαγορεύεται ένα τραγούδι, αύριο μπορεί, εν ονόματι της εθνικοφροσύνης που μας βασάνισε άγρια παλιότερα, ή της “ορθοφροσύνης”, όπως αυτή την αντιλαμβάνεται η εξουσία ή μια υποτιθέμενη κοινωνική πλειοψηφία, να απαγορευτεί ή να περισταλεί η ελευθερία του λόγου και να καταλήξουμε στο τέλος σαν την εξ ανατολών γειτονική μας χώρα [που, μεταξύ άλλων, απαγορεύει τη δημόσια και επίσημη χρήση της γλώσσας που είναι η μητρική γλώσσα του 25% του πληθυσμού της], χωρίς καν να το καταλάβουμε, με συνέπεια όταν το αντιληφθούμε να είναι αργά για την όποια αντίδραση, όπως έχει διδάξει τόσο συχνά και πικρά η Ιστορία».
Ακολουθεί η σχετική ανάρτηση:
