Ελληνική, αλλά και πανευρωπαϊκή είναι η μάχη ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον λαϊκισμό, όπως υπογράμμισε ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος στη συνέντευξή του για «tomanifesto». Ο ευρωβουλευτής της ΝΔ αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες που παίρνει για να βελτιώνεται η καθημερινότητα των πολιτών που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα, αλλά εξέφρασε και τον προβληματισμό του, την ενόχλησή του για όσους Ελληνες επιχειρούν να πλήξουν με ψέματα τη διεθνή εικόνα της χώρας, για να εξυπηρετήσουν προσωπικές ή άλλες ατζέντες.
Στη Βίκυ Πολύζου
Υπάρχει κοινή γραμμή των Ελλήνων ευρωβουλευτών ή καθορίζεται η στάση τους από τα κομματικά συμφέροντα;
Δεν είναι τόσο απλή η απάντηση. Οι συνάδελφοι ευρωβουλευτές, από όλες τις ευρωομάδες, θεωρώ ότι δρουν με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Η αντίληψη του εθνικού συμφέροντος, όμως, γίνεται με βάση την ιδεολογική και προγραμματική αφετηρία καθενός από εμάς. Πάντως, σε πολλά ζητήματα που άπτονται του βασικού πυρήνα των εθνικών συμφερόντων, όπως τα Ελληνοτουρκικά, υπάρχει απόλυτη συμφωνία και κοινή γραμμή. Σε άλλα μείζονα ζητήματα, όπως το μεταναστευτικό, δεν υφίσταται κοινή γραμμή, όπως δεν υφίσταται και στην εθνική πολιτική σκηνή. Η διαφορά αυτή όμως δεν επηρεάζεται από κομματικά συμφέροντα, αλλά από τις διαφορές στον προγραμματικό λόγο και την ιδεολογία των εκπροσώπων μας στην Ευρωβουλή.
Υπάρχει πόλωση και στην Ευρώπη;
Φυσικά και υφίσταται πόλωση και στα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης. Το διαπιστώνει κανείς παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις. Στη Γαλλία υφίσταται μία ισχυρή ακροδεξιά και ακροαριστερά αντιπολίτευση κατά του προέδρου Μακρόν και την ίδια στιγμή άρνηση των συστημικών κομμάτων, όπως οι Ρεπουμπλικάνοι, οι οποίοι στο πλαίσιο της πόλωσης αρνούνται να στηρίξουν τον πρόεδρο κοινοβουλευτικά. Στην Ιταλία η πόλωση οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης Ντράγκι και σε πρόωρες εκλογές, παρά τον κίνδυνο εκλογής ως πρωθυπουργού της Μελόνι, η οποία έχει φασιστικές καταβολές. Και δυστυχώς τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος. Η πόλωση του σήμερα, σε αντίθεση με το παρελθόν, έχει πεδίο σύγκρουσης τη μάχη μεταξύ πραγματισμού και λαϊκισμού. Δυστυχώς οι λαοί της Ευρώπης δείχνουν να έλκονται σε σημαντικό βαθμό από λαϊκιστικές ρητορείες και εύκολες λύσεις.
Τι έχει αλλάξει στην Ελλάδα για τα άτομα με κινητικά προβλήματα από τότε που μπήκατε στην Ευρωβουλή;
Κάθε θετική αλλαγή, μέσω ευρωπαϊκής ή ελληνικής νομοθεσίας, όπως και η κάθε διεκδίκησή μου στη σφαίρα των δικαιωμάτων των ανάπηρων ατόμων, δεν προορίζεται αποκλειστικά για τα άτομα με κινητικές βλάβες, αλλά για όλες και όλους ανεξάρτητα από τον τύπο της βλάβης. Από το 2019 λοιπόν έως σήμερα, έχουμε πολύ σημαντικά ψηφίσματα στο Ευρωκοινοβούλιο ως προς τη βελτίωση της διαβίωσης των αναπήρων, με σημαντικότερη τη στρατηγική για την αναπηρία, την οποία είχα την τιμή να συνδιαμορφώσω. Για την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής προβλέφθηκαν χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως αυτά του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και των ΕΣΠΑ που έχει η χώρα μας στη διάθεσή της για να επιτύχει τους στόχους της στρατηγικής. Στο πνεύμα αυτό διαμορφώθηκε το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Αναπηρία, για πρώτη φορά από την ελληνική κυβέρνηση, που περιλαμβάνει τις πλέον σημαντικές και καινοτόμες δράσεις. Δεν μιλάμε απλώς για ένα σύνολο παροχών και μεταρρυθμίσεων, αλλά για τη θεσμοθέτηση και ουσιαστικά την αναγνώριση θεμελιωδών δικαιωμάτων των αναπήρων ατόμων, όπως το δικαίωμα στον Προσωπικό Βοηθό. Δεν πρέπει όμως να παραβλέπουμε το γεγονός ότι πανευρωπαϊκώς διανύουμε διαδοχικές κρίσεις και πως τα ανάπηρα άτομα είναι αυτά που σε όλες τις κοινωνίες πλήττονται περισσότερο από κάθε κρίση. Ειδικά στην Ελλάδα, έχει διαμορφωθεί όλο το νομοθετικό και χρηματοδοτικό υπόβαθρο για την υλοποίηση του εθνικού σχεδίου δράσης που θα φέρει πρωτοφανείς αλλαγές στη διαβίωση των αναπήρων και θα μας δώσει τη θέση που δικαιούμαστε μέσα στην κοινωνία. Δεν μένει παρά να εφαρμοστεί στο έπακρο για να βιώσουμε και στην πράξη την αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου για τα ανάπηρα άτομα. Αν έπρεπε να πω με μία φράση τι έχει αλλάξει στην Ελλάδα μετά την εκλογή μου, θα έλεγα πως άλλαξε ο τρόπος θεώρησης των αναπήρων ατόμων ως φορέων δικαιωμάτων.
Γιατί προκλήθηκε θόρυβος για την αποχώρησή σας από εκδήλωση στην οποία συμμετείχε και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Δεν γνωρίζω εάν ήταν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην εκδήλωση από την οποία αποχώρησα, εφόσον δεν κατάφερα να παρευρεθώ. Οπως έχω ήδη καταστήσει σαφές, το Προεδρικό Μέγαρο, στο οποίο έχω παρευρεθεί με αφορμή και την πρόσφατη εκδήλωση για τον εορτασμό της 48ης επετείου της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, είναι πλήρως προσβάσιμο. Η αλήθεια είναι ότι η ανάδειξη της έλλειψης προσβασιμότητας πάντα προκαλεί θόρυβο, γιατί είναι ένα θέμα που γίνεται εύκολα και άμεσα αντιληπτό από όλους. Οταν εμποδίζεται το δικαίωμα στην εργασία, στην παιδεία ή στην ανεξάρτητη διαβίωση, δεν μπορεί να αναδειχτεί με μία φωτογραφία που αρκεί να δείχνει το εμπόδιο, στην προκειμένη τη σκάλα και τον ανάπηρο χρήστη αμαξιδίου – θα χρειαστεί ολόκληρη επεξήγηση και εξοικείωση του ευρύτερου κοινού με το θέμα. Επιπλέον, αν αποδεχόμουν να με κουβαλήσουν στις σκάλες δεν θα αναδεικνυόταν η σοβαρή γενικότερη έλλειψη προσβασιμότητας, σε τέτοιες εκδηλώσεις δεν εκπροσωπώ τον εαυτό μου αλλά τον ελληνικό λαό και στη συγκεκριμένη περίπτωση τα ανάπηρα άτομα που θα αποκλείονταν από τη συμμετοχή στην εκδήλωση. Για αυτό θεώρησα σωστό να αποχωρήσω αλλά και να μοιραστώ το γεγονός, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, αλλά και για να δηλώσω πως όποιος κι αν διοργανώνει μια εκδήλωση και άσχετα με το αν περιμένει ανάπηρα άτομα να παρευρεθούν, οφείλει να φροντίσει για τη συμπερίληψη όλων.
Πόσο άνετα μπορεί να αισθάνεται ένας Ελληνας ευρωβουλευτής όταν ακούει συμπατριώτες του να καταγγέλλουν την πατρίδα του;
Είναι πραγματικά δυσάρεστο όταν ακούς να καταγγέλλεται η χώρα σου και ακόμα χειρότερα όταν γίνεται από συμπατριώτες σου εξαιτίας της προσωπικής ατζέντας τους. Σε πληγώνει που κάποιοι είναι έτοιμοι να εκθέσουν τη χώρα και τις προσπάθειες του ελληνικού λαού για να προβληθούν ή για να αναδειχθούν οι ίδιοι. Είναι εξοργιστικό ιδίως όταν κατηγορούν τη χώρα για ζητήματα που είναι εξόφθαλμα ψέματα, όπως η ελευθερία του Τύπου και η τήρηση των διεθνών συνθηκών για την προστασία των προσφύγων και μεταναστών. Τη στιγμή μάλιστα που όλοι γνωρίζουμε πως στην Ελλάδα υπάρχει απόλυτη ελευθερία στον Τύπο μέχρι σημείου καθύβρισης της κυβέρνησης και των υπουργών χωρίς καμία συνέπεια και όταν όλοι γνωρίζουμε για την καθημερινή μάχη των στελεχών του Λιμενικού και της Αστυνομίας να υπερασπιστούν τα εθνικά και ευρωπαϊκά σύνορα, προστατεύοντας τη ζωή όσων κινδυνεύουν με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο.
Ποιον αντίκτυπο είχαν στο Ευρωκοινοβούλιο οι καταγγελίες του Νίκου Ανδρουλάκη για την παρακολούθηση του τηλεφώνου του;
Το Ευρωκοινοβούλιο έχει λάβει γνώση της υπόθεσης γι’ αυτό και υπήρξε η απαντητική επιστολή της προέδρου του Κοινοβουλίου, της Ρομπέρτα Μέτσολα. Φυσικά το Κοινοβούλιο θα εξετάσει τις καταγγελίες αυτές, όπως θα κάνει και η ελληνική Βουλή. Η ελληνική Δικαιοσύνη προχωρεί ήδη στις έρευνές της με τη συνδρομή όλων των αρμόδιων υπηρεσιών και, όπως έχει δηλώσει από την πρώτη στιγμή ο πρωθυπουργός, η ΝΔ θέλει να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση. Ολα τα γεγονότα θα γίνουν γνωστά μέσα από τα θεσμικά όργανα και τις διαδικασίες της Δικαιοσύνης και της Βουλής.
Δείχνετε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τη ΔΥΠΑ. Διακρίνετε πρόοδο στην καταπολέμηση της ανεργίας;
Οντως έχω σταθερή επικοινωνία και συνεργασία με τον πρόεδρο της ΔΥΠΑ καθώς είμαι επιφορτισμένος με το χαρτοφυλάκιο των Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, και το ζήτημα της ανεργίας συνολικά αλλά και ειδικότερα σε ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες παραμένει μείζον. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από τη συνεργασία αυτήν και από τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής για τη μείωση της ανεργίας. Εχουμε διαρκή υποχώρηση της ανεργίας, ως αποτέλεσμα των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, της μείωσης των φορολογικών δεικτών και της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων σε όλους τους τομείς της οικονομίας.
Ποια είναι τα σχέδια του Στέλιου Κυμπουρόπουλου; Θα ζητήσετε από τον ελληνικό λαό την ανανέωση της θητείας σας;
Τα μόνα σχέδια που έχω μέχρι το τέλος της θητείας μου είναι να συνεχίσω να υπηρετώ στο Κοινοβούλιο για να προωθήσω την ατζέντα της ΝΔ και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος από τις επιτροπές στις οποίες υπηρετώ αλλά και από την Ολομέλεια. Φυσικά θα ήθελα να συνεχίσω να υπηρετώ τους συμπολίτες μου από τα έδρανα της Ευρωβουλής, όμως αυτό δεν είναι μονομερής απόφαση, αλλά απόφαση που πρωταρχικά ανήκει στον πρόεδρο και στα όργανα του κόμματός μου, που συντάσσουν τις εκλογικές λίστες.
