Το ερώτημα σχετικά με τον Κασσελάκη είναι «πότε φεύγει για πού;». Για διακοπές, αναχωρεί την Κυριακή το πρωί (αφού ακούσει τα Κάλαντα) για ΗΠΑ και θα επιστρέψει το μπήκαν ψυγείο γιατί ενοχλήθηκαν διάφοροι από την πολυήμερη απουσία του. Αν μιλάμε για την πολιτική, ο ίδιος ξεκαθάρισε στην εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού ότι ακόμα και να φυλλορροήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, θα παραμείνει πρόεδρος και εν δυνάμει πρωθυπουργός, απαντώντας έτσι σε δημοσιεύματα αριστερών μέσων που γράφουν ότι ετοιμάζει όπως - όπως τη φυγή του από την προεδρία.
Προβληματική άποψη
Σε άρθρο της το Σάββατο στα «Νέα», η κ. Μαρία Γαβουνέλη, καθηγήτρια Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ και νέα διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ, αναφερόμενη στην ελληνική κυριαρχία επί νησίδων που δεν αναφέρονται ρητώς στις διεθνείς συμβάσεις, διατυπώνει τον ισχυρισμό ότι οι «ακατοίκητες βραχονησίδες χωρίς πραγματικό αντίκτυπο στην οριοθετική γραμμή κατά τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας δεν διαθέτουν θαλάσσιες ζώνες». Ωστόσο, η παρ. 3 του άρθρου 121 της σύμβασης αναφέρει ότι «οι βραχονησίδες που δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δική τους οικονομική ζωή δεν θα έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη ή υφαλοκρηπίδα». Ομως ο όρος «θαλάσσια ζώνη» που χρησιμοποιεί η κ. Γαβουνέλη είναι ευρύτερος από την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα, αφού περιλαμβάνει και την αιγιαλίτιδα ζώνη. Θεωρώ πως η προβληματική αυτή άποψη εκφράστηκε εν τη ρύμη του (γραπτού) λόγου, διότι αδυνατώ να πιστέψω ότι η διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ προσχωρεί αμαχητί σε ένα διαχρονικό τουρκικό επιχείρημα.
Πραγματικότητες
Ρεαλιστικά μιλώντας, είναι προτιμότερο να έχεις νόμιμα στο σύστημα απασχόλησης μερικές χιλιάδες ανθρώπων, που βρίσκονται ήδη στη χώρα και εργάζονται «μαύρα», από το να επιτρέπεις ως Πολιτεία να παραμένουν στην παρανομία και την αδήλωτη εργασία. Διότι όποιος νομίζει ότι αυτοί οι άνθρωποι μια ωραία πρωία θα εξαφανιστούν, μάλλον δεν διατηρεί επαφή με την πραγματικότητα. Επίσης, όποιος νομίζει ότι η ακραία έλλειψη εργατικού δυναμικού θα λυθεί γράφοντας «καταγγελτικά tweets», ας φάει κάναν κουραμπιέ καλύτερα. Η πολιτική, σύντροφοι και συντρόφισσες, οφείλει να είναι η τέχνη του εφικτού, όχι της μπουρδολογίας και του χαϊδέματος αυτιών. Δεν θα αναλύσω τι νομοθετεί η κυβέρνηση με τη συγκεκριμένη τροπολογία. Εχουν ειπωθεί δεκάδες φορές από τα πλέον αρμόδια χείλη. Θα αρκεστώ μόνο να επισημάνω ότι τα όσα διαβάζω δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τα όσα εισάγονται στο θεσμικό πλαίσιο – το οποίο αυστηροποιείται και δεν χαλαρώνει, όπως βλακωδώς γράφεται.
