Οι ευρωεκλογές υπήρξαν πάντα το εύφορο έδαφος είτε για ψήφο αδιαφορίας είτε για ψήφο διαμαρτυρίας, που εκφράζονται είτε διά της αποχής είτε διά της υπερψήφισης μικρών κομμάτων. Στην εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής συνέβησαν και τα δύο, σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Μην ξεχνάμε ότι μεταξύ του 2019 και του 2024 συνέβησαν δραματικά γεγονότα (πανδημία, δύο νέοι πόλεμοι, νέα μεταναστευτική κρίση) οι συνέπειες των οποίων δεν μπορούσαν παρά να επηρεάσουν το ευρωπαϊκό εκλογικό σώμα. Κοιτάζοντας γύρω μας (προκήρυξη εκλογών στη Γαλλία, παραίτηση του Βέλγου πρωθυπουργού, έκτη εκλογική αναμέτρηση στη Βουλγαρία) μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα παραμένει πυλώνας σταθερότητας παρά τον γενικότερο κατακερματισμό του ευρωπαϊκού πολιτικού σκηνικού.
Η Νέα Δημοκρατία ξέρει να λαμβάνει τα μηνύματα και να διορθώνει λάθη και αστοχίες, διότι έχει έναν αρχηγό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που πατά γερά τα πόδια του στη γη. Διαπιστώνω, όμως, ότι οι κύριοι Κασσελάκης και Ανδρουλάκης δεν κατάλαβαν τίποτα. Κυρίως δεν κατάλαβαν ότι καταδικάστηκε η προεκλογική επιχειρηματολογία τους και αναδείχθηκε το έλλειμμα αξιοπιστίας τους. Διαφορετικά δεν θα συγκέντρωναν τέτοια απογοητευτικά ποσοστά.
Στο χέρι μας είναι να αντιμετωπίσουμε αστοχίες, να λύσουμε προβλήματα και να ξαναφέρουμε τον κόσμο στην κάλπη της Νέας Δημοκρατίας.
Στο τέλος της ημέρας, αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας παραμένουν τα προβλήματα.
* Υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου
