Στην πρόθεση του Τραμπ να αγοράσει τη Γροιλανδία, στους υποστηρικτές αυτής της θεωρίας αλλά και σε όσους βλέπουν αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια, αναφέρθηκε σε άρθρο της η Σοφία Βούλτεψη.
Η υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου στο άρθρο της στο liberal.gr με τίτλο: «Η επιδημία του αναθεωρητισμού και αλλαγής συνόρων έφτασε στα Βαλκάνια!» αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αν μέχρι πριν από μόλις λίγα χρόνια ο αναθεωρητισμός και οι εξαγγελίες περί αλλαγής συνόρων αποτελούσαν την καταδικαστέα πρακτική παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου και των Συνθηκών, περιοριζόμενος στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και στην άποψη περί «ξεπερασμένης» Συνθήκης της Λοζάνης, σήμερα εξελίσσεται σε παγκόσμιο φαινόμενο. Μια επιδημία που έφθασε μέχρι τα Βαλκάνια…»
Η Σοφία Βούλτεψη συνεχίζει λέγoντας: Δεν είναι μόνο οι εξαγγελίες Τραμπ για την Γροιλανδία και την Αρκτική, τον Καναδά και την Διώρυγα του Παναμά. Είναι και οι πρόσφατες δηλώσεις του αρχηγού του υπερεθνικιστικού και φιλορωσικού κόμματος της Βουλγαρίας «Αναγέννηση» (Vazrazdane), Κοσταντίν Κοσταντίνοφ.
Ο Κονσταντίνοφ δήλωσε την περασμένη Πέμπτη ότι οι θέσεις του προέδρου Τραμπ είναι «απολύτως δικαιολογημένες» και πως κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί και στην περίπτωση της Βόρειας Μακεδονίας, η οποία πρέπει να ενωθεί (προσαρτηθεί) με την Βουλγαρία!
Όπως ανέφερε σε ανάρτησή του, «οι αξιώσεις του Τραμπ (σ.σ. να γίνει ο Καναδάς η 51η Πολιτεία των ΗΠΑ) είναι απολύτως δικαιολογημένες. Δεν υπάρχει τίποτα πιο λογικό και φυσιολογικό από αυτό, δύο χώρες με κοινή ιστορία, κοινή καταγωγή, κοινή γλώσσα και σε μεγάλο βαθμό με κοινό λαό, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς να γίνουν ένα κράτος. Το ίδιο ισχύει και για τις αξιώσεις του Τραμπ για τη διώρυγα του Παναμά. Άλλωστε, οι ΗΠΑ ήταν ο πρώτος ιδιοκτήτης της ζώνης της Διώρυγας, την έχτισαν και την κατείχαν μέχρι το 1979. Αυτός είναι ο λόγος που το Vazrazdane υποστηρίζει πλήρως τους ισχυρισμούς του νεοεκλεγμένου Αμερικανού προέδρου. Το ίδιο ισχύει και με τη Μακεδονία. Δεν υπάρχει τίποτα πιο λογικό από αυτό, δύο χώρες με κοινή ιστορία, κοινή καταγωγή, κοινή γλώσσα και λαό, όπως η Βουλγαρία και η Μακεδονία να γίνουν ένα κράτος».
Τα Σκόπια έσπευσαν να καταδικάσουν τις δηλώσεις, αναφέροντας ότι υποκρύπτουν εδαφικές διεκδικήσεις και «είναι κακόβουλες και αποτελούν ευθεία επίθεση στην εθνική κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία του κράτους μας. Ταυτόχρονα έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τους κανόνες και τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, την μη ανάμειξη των κρατών στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών και την πολιτική οικοδόμησης καλών σχέσεων γειτονίας».
Θέλουν και την… Βεσσαραβία!
Μάλιστα, ο Κονσταντίνοφ ισχυρίστηκε ότι στην Βουλγαρία ανήκει και μια «φέτα» από την Ουκρανία! Πηγαίνοντας ακόμη πιο μακριά, είπε πως το ίδιο ισχύει και για την Βεσσαραβία. Όπως είπε, «η Βεσσαραβία αποτελούσε τμήμα της Βουλγαρίας για 450 χρόνια. Οι Βούλγαροι είναι ο γεννήτωρ λαός στην περιοχή από τον 6ο αιώνα και σήμερα αποτελούν την πλειοψηφία του λαού εκεί. Αντιθέτως, η Ουκρανία περιλαμβάνει τη Νότια Βεσσαραβία εδώ και μόλις 34 χρόνια. Δεν υπάρχει τίποτε πιο φυσιολογικό από την ένωση της Βουλγαρίας με την “Μακεδονία” σε μια χώρα και να επιστραφεί η Βεσσαραβία στην Βουλγαρία. Η Ουκρανία καταρρέει και στο επόμενο συνέδριο ειρήνης θα αποφασίσουμε για το μέλλον της αποτυχημένης ουκρανικής κυριαρχίας. Η Βουλγαρία πρέπει να επιβεβαιώσει τις διεκδικήσεις της επί της Νότιας Βεσσαραβίας».
Σε άλλη εποχή, οι δηλώσεις Κονσταντίνοφ θα κινούνταν μεταξύ γραφικότητας και εθνικολαϊκισμού, αλλά σήμερα αποτελούν τμήμα της εθνικιστικής αναθεωρητικής ρητορικής που εξαπλώνεται στα Βαλκάνια, μια περιοχή που, ως γνωστόν, παράγει περισσότερη Ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει.
Πολύ περισσότερο που στην Βουλγαρία επικρατεί μια πρωτοφανής πολιτική αστάθεια, καθώς τον περασμένο Οκτώβριο του 2024 η Βουλγαρία πήγε για έβδομη φορά στις κάλπες μέσα σε τρία χρόνια, χωρίς και πάλι να εξασφαλιστεί η πολυπόθητη κυβερνητική πλειοψηφία.
Το εθνικιστικό κόμμα του Κονσταντίνοφ εξασφάλισε το 13,8% των ψήφων και κατέλαβε την τρίτη θέση, ενώ πρώτο ήλθε και πάλι το κεντροδεξιό κόμμα «GERB» του πρώην πρωθυπουργού της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ και δεύτερος ο κεντρώος συνασπισμός «Συνεχίζουμε τις Αλλαγές-Δημοκρατική Βουλγαρία». Και τα δύο κόμματα αρνούνται την συνεργασία με την «Αναγέννηση» του Κονσταντίνοφ.
