ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πρέπει να έτριξαν πολλά κόκκαλα την ώρα που το κατώφλι της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών διάβαιναν ο Σκουρλέτης, ο Χαρίτσης και η κουστωδία τους. Πολλές από του τάφου φωνές πρέπει επίσης να ακούστηκαν την ώρα που οι μεγαλύτεροι υβριστές του δημοσιογραφικού λειτουργήματος ξεναγούνταν (ναι, ναι, καλά ακούσατε… ξεναγούνταν) στην Βιβλιοθήκη της ΕΣΗΕΑ, τη «βιβλιοθήκη των πέντε αιώνων», δωρεά της οικογένειας του αείμνηστου δημοσιογράφου, εκδότη και συγγραφέα Δημήτρη Πουρνάρα.
Εκεί, κάτω από τα πορτρέτα του Ιωάννη Κονδυλάκη, πρώτου προέδρου του ιστορικού και πνευματικού σωματείου, του Κωστή Παλαμά, του Παύλου Νιρβάνα, του Κώστα Βάρναλη, του Τίμου Μωραϊτίνη, του Γρηγορίου Ξενόπουλου, του Ζαχαρία Παπαντωνίου, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη…
Εκεί που πλανώνται τα πνεύματα του Γ. Αθάνα, του Ηλία Βουτιερίδη, του Φώτου Γιοφύλη, του Πολύβιου Δημητρακόπουλου, του Φωκίωνα Δημητριάδη, του Άγγελου Δόξα, του Κώστα Καραγιώργη, του Μπάμπη Κλάρα…
Και του Λιδωρίκη, του Κανελλόπουλου, του Λαμπρία, του Γιάννη Μαρή, του Πωλ Νορ, του Κώστα Ουράνη, του Παύλου Παλαιολόγου, του Κώστα Παράσχου, του Μιχάλη Περάνθη, του Μάριου Πλωρίτη…
Και του Ρέπουλη, του Σκίππη, του Σταμ Σταμ, του Σιμόπουλου, του Ταγκόπουλου, του Ρώμου Φιλύρα, του Ανδρέα Φραγκιά, του Πέτρου Χάρη, του Αιμίλιου Χουρμούζιου, του Δημήτρη Ψαθά, του Αλέκου Σακελλάριου…
Και του Θεόκλητου Φαρμακίδη, πατριάρχη της ελληνικής δημοσιογραφίας, που μαζί με τον Τερτσέτη εναντιώθηκε στην καταδίκη του Κολοκοτρώνη…
Και του Μακεδονομάχου Αλκιβιάδη Καλαποθάκη, του Κανελλίδη, του Σουρή, του Καβαφάκη…
Και όλων των σύγχρονων αγωνιστών της ελεύθερης ενημέρωσης του λαού, που τα πορτρέτα τους κοσμούν την είσοδο της ΕΣΗΕΑ…
Και όλων εκείνων που υπήρξαν οι γίγαντες του δημοσιογραφικού συνδικαλισμού και υπερασπίστηκαν πρώτα το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση και μετά τα συμφέροντα του κλάδου.
Δεν αναφέρω τυχαία όλα αυτά τα ονόματα – ούτε τυχαία παραλείπω τα πιο σύγχρονα, οι περισσότεροι τα γνωρίζουν.
Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας
Το κάνω γιατί κάποιοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν επιτέλους ότι με τα ιερά και τα όσια απλά δεν παίζουμε.
Κανένας τους, από τον πρώτο ως τον τελευταίο, από τον πιο δεξιό ως τον πιο αριστερό, δεν θα έβαζε ποτέ στη ζυγαριά μήλα και πορτοκάλια, εκδίδοντας συμψηφιστικές ανακοινώσεις – να αποσύρει ο ΣΥΡΙΖΑ το προσβλητικό για τους δημοσιογράφους, να δημοσιοποιήσει η κυβέρνηση τη λίστα με τα μέσα ενημέρωσης που έλαβαν μέρος στην καμπάνια για τον κορωνοϊό.
Πρώτον, διότι η τιμή της δημοσιογραφίας δεν μπαίνει σε καμιά ζυγαριά. Αν μπει, τότε μιλάμε για «χαμένη τιμή».
Δεύτερον, διότι οι δημοσιογράφοι δεν τσουβαλιάζουν και δεν στέλνουν συγκεχυμένα μηνύματα.
Τρίτον, διότι η λίστα με τα μέσα ενημέρωσης θα δοθεί, διότι είναι αδύνατον να μην δοθεί, αφού δεν φεύγει ευρώ χωρίς να περάσει από την Διαύγεια.
Τέταρτο, διότι η σφαίρα από το σποτάκι έφυγε και δεν γυρίζει πίσω.
Πέμπτον, διότι βασική αρχή της δημοσιογραφίας είναι να μην θολώνεις το μήνυμα. Γιατί αποστολή σου είναι να πράττεις το ακριβώς αντίθετο. Αυτό μας δίδαξαν οι δάσκαλοί μας: Όταν θέλεις να πεις κάτι, πες αυτό που πρέπει να πεις και όχι το «άλλο». Με λίγα λόγια, μην δημιουργείς σύγχυση στην κοινή γνώμη.
Έχεις πρόβλημα με την κυβέρνηση; Το λες. Έχεις πρόβλημα με την αντιπολίτευση, πάλι το λες.
Δεν πάει χέρι – χέρι αυτό. Καθαρά πράγματα!
Ας αφήσουμε που το «χέρι-χέρι» δεν υπήρξε καν.
Την προηγουμένη της επίσκεψης Σκουρλέτη και Χαρίτση στην ΕΣΕΗΑ, με τα γνωστά χαριεντίσματα και τις ξεναγήσεις και τις προσφορές δώρων, ο μεν Σκουρλέτης είχε περίπου πει στο Open ότι… η κυβέρνηση φταίει που ανάγκασε τον ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει διεφθαρμένους τους δημοσιογράφους, ο δε Χαρίτσης είπε στο ραδιόφωνο του Alpha ότι… επί Ν.Δ. «έχουμε ξεχάσει τι θα πει σάτιρα στη χώρα και αυτό είναι πολύ επικίνδυνη εξέλιξη»!
Τρομερά πράγματα! Τρομερά πράγματα στη χώρα όπου η πιο επικίνδυνη εξέλιξη ήταν το Ινστιτούτο της Φλωρεντίας!
Δεν θα περνούσαν ούτε από το πεζοδρόμιο!
Και μετά την περίφημη επίσκεψη – σημειώστε ότι κανένα από τα μεγάλα ονόματα της δημοσιογραφίας που σας ανέφερα παραπάνω, ούτε από το πεζοδρόμιο έξω από το κτίριο του αριθμού 20 της Οδού Ακαδημίας δεν θα τους επέτρεπαν να περάσουν – οι κύριοι αυτοί εξέδωσαν και κοινή δήλωση!
Και – προφανώς – εμφανίστηκαν αμετανόητοι. Μας είπαν πως στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν «τα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων του Τύπου, τα οποία συνδέονται άρρηκτα με το αγαθό της ενημέρωσης, το οποίο βάλλεται βάναυσα από την κυβερνητική πρακτική των τελευταίων ημερών».
Άκου ποιος μιλάει! Αυτοί που έκλεισαν κανάλια και καταβύθισαν τον Τύπο, αυτοί που επί των ημερών τους μειώθηκαν δραματικά η παραγωγή ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων και η κυκλοφορία των εφημερίδων. Αυτοί που ήθελαν να στήσουν Σύριζαchannel και έστηναν εφημερίδες εξασφαλίζοντάς τους ποταμούς διαφημίσεων ακόμη και από τον ιδιωτικό τομέα.
Και τι είπαν για το απαράδεκτο και προσβλητικό σποτ τους; Ότι «είναι απολύτως σαφές ότι στο στόχαστρό του (σ.σ. του σποτ) τίθεται η κυβερνητική επιχείρηση περαιτέρω χειραγώγησης των ΜΜΕ και κατ’ επέκταση της κοινής γνώμης, με την αδιαφανή διάθεση 20 εκατ. ευρώ για τις καμπάνιες της πανδημίας, για τα οποία ακόμη δεν γνωρίζουμε με ποιους όρους και προϋποθέσεις δαπανήθηκαν, ούτε το ακριβές ύψος των ποσών που δόθηκαν σε κάθε Μέσο ενημέρωσης. Πιστεύουμε ότι αυτός είναι και ο λόγος που το σποτ έτυχε ευρύτατης κοινωνικής αποδοχής, καθώς οι πολίτες ξεχώρισαν τους συμβολισμούς της διαπλοκής, η οποία δεν έχει και δεν μπορεί να έχει σχέση με την πλειονότητα των δημοσιογράφων. Αντιθέτως, η καθημερινότητα της πλειοψηφίας αυτών των εργαζομένων συνδέεται με εντατικοποίηση της εργασίας, ιδιαίτερα χαμηλές αμοιβές, μεγάλες πιέσεις από την πλευρά των εργοδοτών και, φυσικά, με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που έπληξε τον δημοσιογραφικό κλάδο με εξαιρετική σφοδρότητα».
Τους είπαν δηλαδή μέσα στα μούτρα ότι το σποτ ήταν επιτυχημένο, έτυχε ευρύτατης αποδοχής και δεν πρόκειται να το αποσύρουν.
Είπαν επίσης πως «με την ΕΣΗΕΑ υπήρξε κοινός τόπος στο ζήτημα της ανάγκης να καταθέσει η κυβέρνηση άμεσα τα στοιχεία για τον τρόπο και τους όρους διανομής των 20 εκατ. Ευρώ»!
Ώστε υπήρξε και κοινός τόπος με τους προπαγανδιστές της συμφοράς, τους μαέστρους των non papers, τους συγγραφείς των sms της ντροπής με οδηγίες προς ναυτιλλομένους για την καταστροφή στο Μάτι, τους σκηνοθέτες της άθλιας σύσκεψης σε απευθείας μετάδοση, εκείνη την τρομερή νύχτα που είχαν χάσει τη ζωή τους άδικα εκατό συνάνθρωποί μας!
Τους θύμισαν μάλιστα ότι ξανάνοιξαν – την ήδη ανοιχτή, διότι βαφτίσια έκαναν – ΕΡΤ, «έσωσαν» τον ΕΔΟΕΑΠ (όταν επί των ημερών τους καταργήθηκε ο μοναδικός του πόρος) και… ανασυγκρότησαν το ΕΣΡ (το οποίο ο Ν. Παππάς είχε καταργήσει, μεταφέροντας τις αρμοδιότητές του στον εαυτό του)!
Άντε και την άλλη φορά να σας κουβαλήσουν και τον Παππά!
Τέλος, απείλησαν πως η συνάντησή τους με την ΕΣΗΕΑ «θα έχει και συνέχεια προκειμένου να εξετάσουμε τις δυνατότητες παρέμβασης για την επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων των εργαζομένων και την ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών που θα αναδείξουν την ανάγκη διαφύλαξης του δημοκρατικού αγαθού της ενημέρωσης, της πολυφωνίας και του πλουραλισμού».
Τι θα κάνουν δηλαδή; Θα βρουν κι’ άλλα βοσκοτόπια για να φτιάξουν επιτέλους το Συριζαchannel;
Θα πάρουν την άλλη φορά μαζί τους τον Νίκο Παππά («αρμόδιος» υπουργός ήταν άλλωστε) για να διαμαρτυρηθεί επειδή δημοσιεύονται οι ντροπιαστικοί διάλογοί του με έναν επιχειρηματία;
Θα ξαναβρίσουν και μετά θα πάνε να πάρουν ξανά τις ευλογίες της ΕΣΗΕΑ;
Κάτι απ’ όλα φαντάζομαι. Άλλωστε την ώρα που έφευγαν από το κτίριο, σίγουρα θα μουρμούριζαν αυτάρεσκα «πόθεν μοι τούτο»!
Ήταν η ώρα που δεν δάκρυσε μόνο ο Κονδυλάκης.
Αλλά και ο Όμηρος, ο Ηρόδοτος, ο Ξενοφών, ο Θουκυδίδης.
Και ο Πρωταγόρας, δάσκαλος των γιων του Περικλέους, που πρώτος είπε πως σε κάθε λόγο υπάρχει αντίλογος…
Και ο Ανάξαρχος, δάσκαλος του Μεγαλέξανδρου, που του δίδαξε την παρρησία και την ελευθερία της γνώμης…
Υ.Γ. Στο ερώτημα «τι να κάναμε; Τα δικά τους θα έλεγαν», η απάντηση είναι μία: Να μην τους δεχτείτε αν δεν αποσύρουν το σποτ.
Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, Ν.Δ., πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος
