συντροφοκτονία (η) 1. η δολοφονία αριστερού από ομοϊδεάτες του «η δολοφονία του Τρότσκι είναι μία από τις πιο διάσημες συντροφοκτονίες της ιστορίας» 2. η δολοφονία χαρακτήρα ενός αριστερού από ομοϊδεάτες του «αν ο Τσίπρας φτιάξει κόμμα, η κριτική από τα δεξιά θα είναι χάδι μπροστά στη συντροφοκτονία που θα υποστεί από τα αριστερά»

Δεν θέλει να τους κακοκαρδίσει

Δεν χορταίνω να παρακολουθώ την πανικόβλητη Ζωή Κωνσταντοπούλου να την πέφτει στον μπρόεδρο Τσίπρα. Ο φόβος των χαμένων ψηφοφόρων την κάνει να εξαπολύει πολύ σκληρές (για εκείνον, για τους υπόλοιπους σπαρταριστές) επιθέσεις στον άνθρωπο που, μαζί με τον Καμμένο Πάνο, την έκανε πρόεδρο της Βουλής. Στην τελευταία επίθεση τον χαρακτήρισε διαπλεκόμενο και δεν είναι η θέση μου να διαφωνήσω ή να συμφωνήσω.

Για να το λέει εκείνη, που υπήρξε στενή συνεργάτις και φίλη του, κάτι παραπάνω μπορεί να ξέρει. Αυτό που μου έκανε όμως εντύπωση είναι το ότι η αρχηγός του Μπιμπίλα δεν αναφέρθηκε στο άλλο μισό της διαπλοκής. Θέλω να πω πως, όταν ένας πρωθυπουργός, όπως ήταν ο μπρόεδρος, διαπλέκεται, το κάνει με μεγαλοπαράγοντα ή μεγαλοπαράγοντες του τόπου. Μου φαίνεται λοιπόν πολύ άσχημο που η συντρόφισσα Ζωή δεν τους ονοματίζει. Οχι τίποτε άλλο, αλλά μπορεί κάποιοι κακόπιστοι, από τους οποίους εννοείται ότι διαχωρίζω τη θέση μου, να νομίσουν ότι δεν θέλει να τους κακοκαρδίσει.

Για… ξεκάρφωμα

Διαβάζω ότι η μαφία της λεβεντογέννας που εξαρθρώθηκε αποτελείτο από ένστολους, ιερωμένους, επιχειρηματικούς παράγοντες του τόπου και ποινικούς, και σκέφτομαι ότι σε μια τέτοια καλή παρέα τους ποινικούς μάλλον τους ήθελαν για να μην κινούν υποψίες.

Από τιμή έχει μετατραπεί σε διασυρμό

Δεν λέω, καλή ιδέα είναι να τιμηθεί ο συγγραφέας Κώστας Ταχτσής με μια ανάρτηση στη σελίδα του υπουργείου Πολιτισμού στο face το book. Θα ήταν όμως καλύτερη αν οι αρμόδιοι υπάλληλοι καταλάβαιναν πώς λειτουργούν τα μέσα κοινωνικής εκτόνωσης ή απλώς αν νοιάζονταν και έσβηναν τα υβριστικά σχόλια που συνοδεύουν την ανάρτηση, η οποία από τιμή έχει μετατραπεί σε διασυρμό.

Δεν μπορεί

Το να ζητάς από τον Δούκα των Αθηνών να σβήνει τις μουντζούρες με τις οποίες γεμίζουν προβληματικοί συμπολίτες την πόλη είναι σαν να ζητάς από έναν θεριακλή να κόψει το τσιγάρο. Ακόμα κι αν ήθελε, δεν έχει την ψυχική δύναμη να το κάνει.