Μπορώ να καταλάβω τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος. Από τη μία πλευρά, μια μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ –και όχι μόνο– τον θεωρεί… αυτοφωράκια που ζεσταίνει την καρέκλα μέχρι να επιστρέψει ο Αλέξης Τσίπρας. Από την άλλη, του χρεώνουν τις χαμηλές δημοσκοπικές πτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που τείνει να φτάσει τα παλιά ποσοστά του.
Από αυτό το σημείο, όμως, το να σφυρίζει αδιάφορα στα όσα λέει και πράττει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς, δεν το λες και πολιτική επιλογή, ιδιαιτέρως όταν ο συγκεκριμένος είναι πολλαπλά υπότροπος.
Ο κατά τα άλλα συμπαθής πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταλάβει ότι οι σύντροφοί του στο κόμμα δεν τον επέλεξαν απλά για να προεδρεύει στις συνεδριάσεις των οργάνων και να εκλιπαρεί πότε τον Ανδρουλάκη και πότε τον Χαρίτση να φτιάξουν το λαϊκό μέτωπο.
Τον ψήφισαν για να κάνουν μια επανεκκίνηση και όχι απλά να βλέπει την πλάτη της Ζωής, του Κυριάκου και των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων. Διότι, αν μη τι άλλο, ο Κασσελάκης τού άφησε ένα κόμμα που ήταν δεύτερο στις κάλπες και τις δημοσκοπήσεις και με διψήφια ποσοστά.
Και ένας πρόεδρος που δεν τολμά να διαγράψει έναν ευρωβουλευτή του τύπου και του μεγέθους ενός Νίκου Παππά, τι πρόεδρος μπορεί να είναι και να δηλώνει μάλιστα ότι εκπροσωπεί την Αριστερά και ένα άλλο ήθος.
Όσο δε, σιωπά, τόσο ο ίδιος όσο και τα άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, στις αθλιότητες που είπε ο Παππάς σε βάρος του λιμενικού, θα δείχνουν ότι συμφωνούν μαζί του.
Και επειδή το θέμα δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όσους σκέπτονται να κάνουν και κυβέρνηση μαζί του, όπως το ΠΑΣΟΚ, μήπως θα μπορούσε να μας πει ο πρόεδρος του Κινήματος, Νίκος Ανδρουλάκης, εάν συμφωνεί με τις απόψεις του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, για τη δράση του Λιμενικού στο μεταναστευτικό; Ή και αυτός θα σφυρίζει αδιάφορα όπως ο Φάμελλος;
