Τον Ιούνιο του 2025 οι προκλήσεις είναι πολλές, η σημαντικότερη όμως είναι η ψυχραιμία στη διαχείριση. Και εκεί όπου πολλοί βλέπουν ευκαιρία για αντιπολίτευση, η κυβέρνηση δείχνει τι σημαίνει υπευθυνότητα στην πράξη.
Η παραίτηση του υπουργού Μετανάστευσης, υφυπουργών και στελεχών του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι σκάνδαλο. Είναι απόδειξη πολιτικής ωριμότητας: μια κυβέρνηση που δεν κρύβει, δεν καλύπτει, αλλά αφήνει τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της, χωρίς κουρτίνες.
Η αντιπολίτευση βιάζεται να πανηγυρίσει, ξεχνώντας ότι αν κάτι πλήγωσε τον τόπο παλιότερα ήταν η κουλτούρα της «μη ευθύνης, του πότε και πώς πετούν τα αεροπλάνα». Αντίθετα, εδώ έχουμε ένα δείγμα διοικητικής εντιμότητας: διερευνώνται ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, διατάσσονται έλεγχοι και οι αρμόδιοι παραιτούνται προς διευκόλυνση των διαδικασιών κάθαρσης και εξυγίανσης χωρίς να γραπώνονται από τις καρέκλες.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που συνέβη αυτό επί άλλων κυβερνήσεων; Δεν θυμόμαστε όχι γιατί έχουμε κενά μνήμης, αλλά γιατί ποτέ δεν συνέβη.
Ας δούμε εν τω μεταξύ τι συμβαίνει ενώ η αντιπολίτευση χαμογελά και χαίρεται νομίζοντας πως βρήκε μια ακόμη ευκαιρία για να ρίξει την κυβέρνηση και να ράψει κοστούμι για το Μαξίμου, ενώ στην πραγματικότητα –όπως αυτή καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις– οι πολίτες τής έχουν ραμμένο το πολιτικό της σάβανο…
Μπορεί να ξέσπασε πυρκαγιά στα νότια της Αθήνας, αλλά δεν βρήκε μια χώρα ανοργάνωτη. Εκκενώσεις έγιναν, δρόμοι έκλεισαν με σχέδιο και η φωτιά αντιμετωπίστηκε έγκαιρα. Είναι νωρίς για θριαμβολογίες, αλλά όχι για αναγνώριση προόδου.
Αυτά δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα επένδυσης σε τεχνολογία, σε έγκαιρη ενημέρωση των πολιτών και σε ένα επιχειρησιακό σχέδιο που εξελίσσεται κάθε χρόνο.
Όσοι μιλούν για «απουσία κράτους» ίσως πρέπει να βγουν λίγο από τα στούντιο.
Μέσα στη γενική φασαρία, σχεδόν κανείς δεν ανέφερε ότι 500 οικογένειες σήμερα πληρώθηκαν για το «Κινούμαι Ηλεκτρικά», ένα πρόγραμμα που προωθεί την πράσινη μετάβαση. Ούτε ότι σε πολλά μέτωπα η κυβέρνηση εξακολουθεί να ενισχύει τη μεσαία τάξη χωρίς να το διαφημίζει με τυμπανοκρουσίες.
Αυτή είναι η διαφορά: λιγότερα συνθήματα – περισσότερη δουλειά.
Η αντιπολίτευση ονειρεύεται πολιτικές φθορές εκεί που υπάρχει διοικητική νηφαλιότητα. Αλλά όσο η κυβέρνηση προλαβαίνει τις καταστροφές, αντιμετωπίζει τις δυσλειτουργίες και δεν διστάζει να πάρει δύσκολες αποφάσεις, ο ελληνικός λαός βλέπει και συγκρίνει.
Η κυβέρνηση προφανώς δεν διεκδικεί το αλάθητο – αλλά είναι παρούσα. Και στη σημερινή Ελλάδα αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία και όχι τα ωραία tweets και τα προχειρογραμμένα σενάρια για τα παλκοσένικα των αναψυκτηρίων.
