Ο έλεγχος του ΣΔΟΕ στον σύλλογο θυμάτων οικογενειών που προεδρεύει η κ. Καρυστιανού, πυροδότησε ένα νέο κύμα δηλώσεων, εγκλήσεων και αντεγκλήσεων στον δημόσιο λόγο, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με το επίδικο της κίνησης αυτής.
Οι υποστηρικτές της κ. Καρυστιανού ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση, φοβούμενη την μεγάλη λαϊκή αποδοχή που έχει η ίδια, επιχειρεί να την «κοντύνει» και να την εκφοβίσει δια του ελέγχου.
Κατ’ αυτούς το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό ή διαχειριστικό αλλά εξόχως πολιτικό: η κ. Καρυστιανού οργανώνει κόμμα, η κυβέρνηση φοβάται και τρέμει και ως εκ τούτου λαμβάνει τα μέτρα της.
Απλοϊκό ως σκέψη, αλλά έχει το ακροατήριό της. Το ίδιο, άλλωστε ακροατήριο κατά καιρούς έχει πιστέψει σε μαγικά ραβδιά, λεφτόδεντρα, σκίσιμο μνημονίων, εμβόλια – δολοφόνους κλπ κλπ…
Ας παραμείνουμε στο ότι υπάρχει πρόβλημα, λοιπόν. Αλλά για ποιον; Στην τελευταία δημοσκόπηση της Interview, στο ερώτημα «αν ο κ. Τσίπρας και η κ. Καρυστιανού ίδρυαν νέα κόμματα ποιο ότι θα πήγαινε καλύτερα στις εκλογές», το υποθετικό κόμμα της Μαρίας Καρυστιανού συγκεντρώνει 53%, έναντι 23% που αποδίδεται στο αντίστοιχο του Αλέξη Τσίπρα.
Ένα επιπλέον 24% δηλώνει «δεν γνωρίζω / δεν απαντώ», στοιχείο που δείχνει ότι ένα σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος διατηρεί στάση αναμονής.
Πού καταλήγουμε;
Ότι όντως υπάρχει πρόβλημα. Αλλά όχι στην κυβέρνηση, όπως διατείνονται ορισμένοι. Το πρόβλημα το έχει η αντιπολίτευση και μάλιστα το τμήμα αυτής που πουλάει «αντισυστημισμό».
Η έλευση της κ. Καρυστιανού στη δημοσκοπική αρένα και η κάθετη άρνησή της να συνεργαστεί με τα υπάρχοντα κόμματα δείχνει ότι ο κατακερματισμός της Αντιπολίτευσης θα χειροτερεύσει και από αυτό, ο μόνος κερδισμένος είναι η κυβέρνηση.
