Αυτήν τη φορά φαίνεται πως θα βγει λευκός καπνός από τη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, σήμερα Πέμπτη και αύριο Παρασκευή, όπου πρωτίστως αναμένεται να ληφθούν οριστικές αποφάσεις για τα πρόσωπα που προορίζονται για τα βασικά αξιώματα στην ηγεσία της ΕΕ.
Ό,τι δεν κατάφεραν πριν από μια εβδομάδα οι Ευρωπαίοι ηγέτες, μοιάζει πια τελειωμένο με την καθοριστική συμβολή και του Έλληνα πρωθυπουργού που ήταν ένας εκ των έξι διαπραγματευτών. Οι άλλοι ήταν ο Ντόναλντ Τουσκ, ο Όλαφ Σολτς, ο Πέδρο Σάντσες, ο Εμανουέλ Μακρόν και ο Μαρκ Ρούτε.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πάει για δεύτερη θητεία στην Κομισιόν, η Εσθονή πρωθυπουργός Κάγια Κάλας για τη θέση της εκπροσώπου της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική, ο πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα οδεύει να αντικαταστήσει τον Σαρλ Μισέλ για τα επόμενα 2,5 χρόνια και μετά βλέπουμε στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και η Ρομπέρτα Μέτσολα θα συνεχίσει ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Το «αγκάθι» στη διάρκειας της θητείας του σοσιαλιστή Αντόνιο Κόστα στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ξεπεράστηκε στην τηλεδιάσκεψη των έξι.
Πώς ξεπεράστηκε; Μα η σχετική συνθήκη προβλέπει ότι η συγκεκριμένη θητεία ανανεώνεται κάθε 2,5 χρόνια… Άρα προς τι η διαφωνία της περασμένης εβδομάδας; Μάλλον γιατί υπήρχε χρόνος να το συζητήσουν λίγο ακόμη και τώρα, που ουσιαστικά τα περιθώρια στενεύουν, έκλεισαν το ζήτημα πάνω στη βάση της γραμμής που είχαν υποστηρίξει Μητσοτάκης και Τουσκ εξαρχής.
Δυόμισι χρόνια στην πολιτική μοιάζουν με αιώνα. Ποιος μπορεί να ξέρει τι θα έχει μεσολαβήσει μέχρι τότε; Άλλωστε στους κύκλους των Βρυξελλών κυριαρχεί η εκτίμηση ότι ο Αντόνιο Κόστα θα κάνει καλύτερα αυτήν τη δουλειά από τον Σαρλ Μισέλ.
Τότε λοιπόν θα το ξαναδούν και θα αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν με τον Πορτογάλο ενώ θα είμαστε και στο φόρτε των διαπραγματεύσεων για το νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο.
Όσο είμαστεν γκρίνια της Μελόνι, η εύλογη απορία είναι τι προσπαθεί να πετύχει κάνοντας το βαρύ πεπόνι...
Ίσως να κερδίσει εντυπώσεις στο εσωτερικό της ακροατήριο. Πέραν αυτού όμως μάλλον βοηθά κεντροδεξιούς, σοσιαλιστές και φιλελεύθερους για τις κρίσιμες επικείμενες ψηφοφορίες καθώς ενδέχεται να τους συσπειρώσει. Δύσκολο να μην το έχει σκεφτεί.
Ή μήπως αυτό θέλει;
