Πού έκρυβαν τόσο μίσος οι σύντροφοι; Πού κρυβόταν τόσο συντροφικό μίσος; Τα πληκτρολόγια κάλυπταν επί σειρά ετών το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Τώρα οι μάσκες έπεσαν, βγήκαν στον δρόμο και πιάστηκαν μαλλί με μαλλί. Έβγαλαν μεταξύ τους το μίσος που είχαν για τους… άλλους.
Η «έξαλλη» Αριστερά είναι εδώ. Όλοι αυτοί, γιατί δεν είναι περισσότεροι, μαζεύτηκαν σε ένα μπουζουξίδικο, οι μισοί μέσα και οι μισοί έξω, και έδειξαν τον πραγματικό τους εαυτό. Στράφηκαν ο ένας κατά του άλλου. Σύντροφος κατά συντρόφου. Με κυρίαρχο
χαρακτηριστικό τις δολοφονίες χαρακτήρων που στο Διαδίκτυο έχει μετατραπεί σε… χόμπι.
Έχοντας χάσει τη συγκολλητική ουσία της εξουσίας, έχοντας χάσει αυτό που τους κράτησε ενωμένους την περίοδο που πάτησαν στο κύμα και έγιναν αξιωματική αντιπολίτευση για να φτάσουν να κυβερνήσουν τη χώρα, γύρισαν στα παλιά γνώριμα μονοπάτια και τους δρόμους της…Γένοβα.
Εκεί δηλαδή που περπάτησαν και το έγραφαν στα βιογραφικά τους για να δείξουν πόσο αριστεροί, πόσο αδέσμευτοι ήταν φέρνοντας ένα τρίτο μνημόνιο, το οποίο εφάρμοσαν με ακραίες μεθόδους με το άλλοθι ότι δεν το… υιοθετούσαν.
Αυτοί ήταν, αυτοί είναι. Έμειναν χωρίς βαρβάρους και στράφηκαν ο ένας εναντίον του άλλου-έχοντας μάθει το τέρας να τρέφεται καθημερινά με αίμα, για να γλιτώσουν ρίχνουν στην αρένα αίμα συντροφικό. Ουδείς γνωρίζει πώς αυτοί οι άνθρωποι θα διεκδικήσουν την ψήφο των πολιτών.
Απευθύνονται σε οπαδούς, σε φανατικούς οπαδούς όπως και τα κόμματα της ακροδεξιάς.
Το τέλος ήταν προδιαγεγραμμένο. Απλά άργησε λίγο…
