Μιλώντας στη Βουλή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέθεσε τέσσερις προτάσεις αναφορικά με την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση. Μία εξ αυτών αφορά τη συνταγματική κατοχύρωση της αξιολόγησης στο Δημόσιο.
Τη Δευτέρα, στην από κοινού σύσκεψη των ηγεσιών των υπουργείων Εσωτερικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ο πρωθυπουργός προχώρησε σε παρέμβαση που δίνει μια νέα διάσταση στα δεδομένα.
Το ερωτηματολόγιο που θα σταλεί σε 4 εκατομμύρια πολίτες θα αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο στην κυβερνητική προσπάθεια για βελτίωση των υπηρεσιών και κυρίως για αντιμετώπιση των προβλημάτων της γραφειοκρατίας, στόχος που συνδέεται άμεσα με τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της χώρας.
Είναι λάθος να υπάρξει αξιολόγηση των υπαλλήλων του Δημοσίου; Δημιουργούνται προβλήματα και ποια είναι αυτά; Μήπως τελικά μια σωστή και τεκμηριωμένη αξιολόγηση δύναται να οδηγήσει στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και, κυρίως, του παραγόμενου έργου;
Ναι, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ένας πολίτης να αξιολογήσει αρνητικά μια υπηρεσία αν κάποιος υπάλληλος δεν τον εξυπηρετήσει ή δεν τον εξυπηρετήσει σωστά ή όπως ο πολίτης εκτιμά ότι είναι το σωστό. Ναι, υπάρχει ο κίνδυνος μιας κακής αξιολόγησης ειδικά στον χώρο των εκπαιδευτικών. Γι’ αυτό και πρέπει να τεθούν δικλίδες ασφαλείας.
Άλλο αυτό όμως και άλλο να μην υπάρχει αξιολόγηση. Να είναι στον ίδιο… κουβά ο δημόσιος υπάλληλος που παρέχει υπηρεσίες και παράγει έργο με αυτόν που απλά… αμείβεται καλύπτοντας –και όχι όλες τις φορές– το προβλεπόμενο ωράριο. Γιατί ο πρώτος να μη θέλει αξιολόγηση, ειδικά με τις προβλέψεις για μπόνους και ανέλιξη;
Τα στοιχεία μετά την εφαρμογή του νόμου του 2022 είναι ενδεικτικά για την ανάγκη διαρκούς αξιολόγησης, ενώ η πρόβλεψη επανεκπαίδευσης όσων καταγράφουν χαμηλή βαθμολογία είναι και για τους ίδιους ωφέλιμο, εκτός και αν έχουν βολευτεί στην απραξία και αδιαφορούν.
Πάντως, το γεγονός πως οι συνδικαλιστές μπαίνουν στη διαδικασία της άρνησης με δικαιολογίες που δεν αντέχουν καν σε κριτική, κάτι λέει…
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
