Τα φίλα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ Μέσα Ενημέρωσης έσπευσαν να χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν τα όσα ο Κώστας Καραμανλής δήλωσε αναφορικά με την υπόθεση των υποκλοπών. Και να υποστηρίξουν ότι εγείρεται «μείζον πολιτικό ζήτημα». Τι διαφορετικό όμως είπε ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της ΝΔ; Που τελικά διαφώνησε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τα όσα έχει δηλώσει αναφορικά με την υπόθεση της επισύνδεσης του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη; Διότι τα νομίσματα αν μη τι άλλο έχουν πάντα δύο όψεις.
του Τάσου Ευαγγελίου
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πρώτη στιγμή φέρνοντας στο φως της δημοσιότητας την περίπτωση της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη, πριν γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, έχει ξεκαθαρίσει πως η Κυβέρνηση, το Μέγαρο Μαξίμου δηλαδή και ο ίδιος δεν γνώριζαν τίποτα σχετικό με τη, νόμιμη μεν αλλά όχι και αποδεκτή, διαδικασία που είχε ακολουθεί. Πολύ δε περισσότερο ότι δεν υπήρξε οποιαδήποτε σχετική εντολή. Χαρακτηριστική η αναφορά του στο μήνυμά του στις 8 Αυγούστου όπου σημείωνε μεταξύ άλλων οτι «Παρότι όλα έγιναν νόμιμα, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών υποτίμησε την πολιτική διάσταση της συγκεκριμένης ενέργειας. Ήταν τυπικά επαρκής, όμως πολιτικά μη αποδεκτή. Δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί, προκαλώντας ρωγμές στην εμπιστοσύνη των πολιτών στις Υπηρεσίες Εθνικής Ασφάλειας. Γιατί αν και αφορούσε προβεβλημένο πολιτικό πρόσωπο, ο χειρισμός της υπήρξε ελλιπής. Ακριβώς γι’ αυτό απομακρύνθηκε αμέσως ο Διοικητής της ΕΥΠ. Ενώ και ο Γενικός Γραμματέας του Γραφείου του Πρωθυπουργού ανέλαβε την αντικειμενική πολιτική ευθύνη»
Και πρόσθετε πως «επειδή η λέξη ευθύνη προέρχεται από το επίθετο ευθύς, επαναλαμβάνω ευθέως: αυτό που έγινε μπορεί να ήταν σύμφωνο με το γράμμα του νόμου, ήταν όμως λάθος. Δεν το γνώριζα και, προφανώς, δεν θα το επέτρεπα ποτέ!»
Τι ανέφερε ο Κώστας Καραμανλής; «Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο» είπε σημειώνοντας ότι «τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο». Και ποιος για παράδειγμα υποστηρίζει πως η κυβέρνηση παρακολουθούσε τον Νίκο Ανδρουλάκη με εντολή Κυριάκου Μητσοτάκη (κάπου εδώ κολλάει και η αναφορά στα περί νοσηρής φαντασίας); Ο Αλέξης Τσίπρας και εν μέρει και ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης με τον Κώστα Καραμανλή να σημειώνει όπως φαίνεται πως ο ίδιος θεωρεί αδιανόητο να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Τι άλλο είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόσο σε εκείνο το μήνυμα όσο και στην ομιλία του στη Βουλή. Ότι το θέμα θα διερευνηθεί. Θα διερευνηθεί σε βάθος. «η κυβέρνηση» είχε τονίσει ο Πρωθυπουργός «συμφώνησε αμέσως στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, η οποία προφανώς και θα λειτουργήσει υπό συνθήκες που η φύση του αντικειμένου που θα ερευνήσει επιβάλλει. Γιατί μία τέτοια υπεύθυνη διαδικασία δεν μπορεί, δεν πρέπει να μετατραπεί σε κατασκοπευτικό σήριαλ προς κομματική κατανάλωση. Ούτε, πολύ περισσότερο, να αποτελέσει αιτία υποβάθμισης της εθνικής συμβολής της ΕΥΠ και υπονόμευσης πτυχών της εθνικής ασφάλειας. Πρέπει η αλήθεια να αναδειχθεί στις διαστάσεις που πραγματικά έχει. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις διαχρονικές παθογένειες της υπηρεσίας πληροφοριών».
Τι υποστήριξε ο Κώστας Καραμανλής; πως «διαύγεια και διαφάνεια είναι θεμελιώδη ζητούμενα για σύννομο και ομαλό δημόσιο βίο» προσθέτοντας πως «το θέμα είναι τόσο βαρύ και σοβαρό που δεν επιτρέπεται ούτε αντέχεται να μείνουν σκιές ιοβόλες για την δημοκρατική ομαλότητα. Φως λοιπόν! Άπλετο φως!» και σημειώνοντας ότι «παραμένει όμως επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοι και πώς το ενέκριναν».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο ίδιο εκείνο πρώτο μήνυμα έκανε και κάτι άλλο. Αφενός αναφέρθηκε στην ανάγκη αλλαγών στην ΕΥΠ αφετέρου κάλεσε το κόμματα να καταθέσουν τις προτάσεις κάτι που και ο Κώστας Καραμανλής επισήμανε λέγοντας «Όλα στο φως λοιπόν και από εκεί και πέρα απαραίτητες και με διακομματική συνεργασία οι διορθώσεις του θεσμικού καθεστώτος που διέπει και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου αλλά και την εν γένει λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών».
Ένα σημείο διαφοροποίησης που θα μπορούσε να σημειώσει κάποιος είναι αυτό της θέσης του Κώστα Καραμανλή σύμφωνα με την οποία «Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου». Μόνο που αυτό είναι και ένα λεπτό σημείο. Όχι ως προς την όποια ανάγκη κάθαρσης του δημόσιο βίο αλλά ως προς τις δυνατότητες να επιτραπεί η δημόσια χρήση απόρρητο στοιχείων. Και ναι μεν το δημόσιο συμφέρον δύναται να χαρακτηριστεί υπέρτερο όμως σε περιπτώσεις όπως αυτή των υπηρεσιών που έχουν επιφορτιστεί με την ασφάλεια της χώρας δύναται να λειτουργήσει ως σημείο καμπής .
Και πάλι όμως αυτό δεν αποτελεί ούτε πολιτικό σεισμό ούτε άδειασμα ούτε και σύγκρουση εσωκομματική όπως αυτή που ονειρεύεται εδώ και αρκετά χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας κατανοήσει πως ο μόνος τρόπος επαναφοράς στις καρέκλες εξουσίας είναι να δημιουργηθεί ρήγμα στην κυβερνώσα παράταξη. Αυτό επιχειρεί και αυτό δείχνει να αφορά και τον Αλέξη Τσίπρα που από το βήμα της Βουλής έχει καλέσεις του βουλευτές της ΝΔ να ρίξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και όσο οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τον ίδιο κολλημένος στη δεύτερη και με διαφορά θέση τόσο θα αναζητεί δεκανίκια όπως αυτά που κράτησαν όρθια την κυβέρνησή του μετά την αποχώρηση του Πάνου Καμμένου από την καρέκλα του συγκυβερνήτη και στενού συνεργάτη του τότε πρωθυπουργού.
Η όψη του… νομίσματος που είδαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα φίλα σε αυτά προσκείμενα μέσα ενημέρωσης ενδεχομένως να αποτελεί και τις πλέον ενδόμυχες σκέψεις του αλλά και τις ελπίδες του. Η ανάγνωσή ΄και το άκουσμα δηλώσεων και τοποθετήσεων γίνεται άλλωστε κατά το δοκούν και οι μεταφράσεις των όσων λέγονται έχουν να κάνουν και με το που αποσκοπεί ο καθένας.
Εκτιμάται όμως από πολιτικούς και άλλους κύκλους πως ο Κώστας Καραμανλής αν επιθυμούσε να θέσει θέμα όπως αυτό που παρουσιάζουν ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί συνεργάτες θα το έκανε με σαφήνεια και με τρόπο που δεν θα επέτρεπε αμφισβητήσεις. Τουλάχιστον αυτό εκτιμούν παλαιοί και νεότεροι συνεργάτες και συνομιλητές…
