Ως παράδειγμα, στην στήριξη των εργαζόμενων, χρησιμοποιεί την Ελλάδα η «Washington Post». Η έγκριτη αμερικανική εφημερίδα, σε σχετικό δημοσίευμά της, αποτυπώνει τη διαφορετική αντιμετώπιση που έχουν στην αγορά εργασίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι στην Αμερική κυριαρχεί το δόγμα «οι επιχειρήσεις ας απολύσουν όσους εργαζομένους νομίζουν, το κράτος θα δώσει κίνητρα ανάπτυξης της οικονομίας με ένα έκτακτο κονδύλι-μαμούθ, 1,9 τρισ. δολαρίων».
Αντίθετα, η ΕΕ θέτει σε προτεραιότητα τη διατήρηση των θέσεων εργασίας. Τα κράτη αναλαμβάνουν, σε υπολογίσιμο βαθμό, τη μισθοδοσία των εργαζομένων ενόσω οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές εξαιτίας του Covid-19.
Η ανταποκρίτρια της «Washington Post» στην Ελλάδα, Ελίντα Λαμπροπούλου, μίλησε για το θέμα με τον Αλέξη Πατέλη, διευθυντή του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως είπε ο κ. Πατέλης «διαχρονικά αυτό που τείνουν να κάνουν οι ΗΠΑ είναι να αποφεύγουν την αύξηση των κρατικών δαπανών σε περιόδους ευημερίας, συχνά όμως ξοδεύουν περισσότερα από άλλα κράτη σε δύσκολες εποχές.
Στην Ευρώπη η γενική φιλοσοφία είναι ας στηρίξουμε τον κόσμο της εργασίας. Ας φροντίσουμε ώστε οι δουλειές να είναι προστατευμένες. Ενώ στις ΗΠΑ η προσέγγιση είναι μάλλον ας αφήσουμε τους εργαζόμενους να χάσουν τη δουλειά τους και κατόπιν ας στηρίξουμε το εισόδημά τους με μέτρα ανακούφισης για τους ανέργους».
Ακόμα, επισήμανε πως «είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι ο Ελληνικός Τουρισμός θα ανακάμψει γρήγορα κατά την περίοδο μετά από την πανδημία. Γι’ αυτό και για εμάς δεν είχε καμία λογική το να αφήσουμε στην τύχη τους τις επιχειρήσεις, αυτές να χρεοκοπήσουν και να απολύσουν τους εργαζομένους τους. Επιλέξαμε από την αρχή να αποφύγουμε την αναταραχή».
Στο ρεπορτάζ περιλαμβάνεται και η άποψη ενός εργαζόμενου στον τουριστικό τομέα, του 45χρονου Ευάγγελου Κωστάκου. Ο υπάλληλος υποδοχής σε ξενοδοχείο του κέντρου των Αθηνών, «όταν επιβλήθηκε lockdown και τα σύνορα της χώρας έκλεισαν πριν από έναν χρόνο, έμεινε να βλέπει άδειες τις έως πρότινος πολυσύχναστες από τουρίστες πλατείες.
Η Ακρόπολις των Αθηνών μετατράπηκε σε ένα σημείο μοναχικών ρεμβασμών, απαλλαγμένη από τα πλήθη των τουριστών που δεν σταματούν να αποβιβάζουν τα τουριστικά λεωφορεία. Η κατάσταση ήταν καταστροφική για το μικρό ξενοδοχείο στο οποίο εργάζεται, αλλά ο κ. Κωστάκος είπε ότι δεν ανησύχησε ιδιαίτερα για το τι θα απογίνει: “Από την πρώτη στιγμή ξέραμε πως θα πληρωθούμε” είπε ο ίδιος».
Όπως καταγράφει η «Washington Post» η ανεργία στην ΕΕ έχει αυξηθεί μεσοσταθμικά κατά περίπου 1% στο διάστημα του τελευταίου έτους. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2020 το ποσοστό ανεργίας ήταν 6,6%, κορυφώθηκε στο 8,7% τον Ιούλιο, αλλά τον Ιανουάριο του 2021 βρισκόταν στο 7,3%. Στις ΗΠΑ, όμως, ο δείκτης ξεπερνά, σύμφωνα με αξιόπιστες εκτιμήσεις, το 10%.
«[…] στην Ευρώπη, οι οικονομίες που επλήγησαν πιο σοβαρά από την πανδημία ήταν εκείνες των χωρών του νότου, λόγω της αυξημένης εξάρτησής τους από τον τουρισμό. Γι’ αυτό και η μικρή μονάδα στην οποίαν εργάζεται ο κ. Κωστάκος περιορίστηκε μόλις στο 30% του τζίρου σε σχέση με το 2019.
Παρόλ’ αυτά, ούτε ένας από τους 11 εργαζόμενους στη συγκεκριμένη επιχείρηση δεν έχασε τη δουλειά του. “Αν κλείσεις τα πάντα και αρχίσεις να απολύεις ανθρώπους, θα έχεις έναν τεράστιο αριθμό αυτοκτονιών” λέει η ιδιοκτήτρια του εν λόγω ξενοδοχείου, κυρία Ειρήνη Μπενέτου.
Η οποία δηλώνει στη Washington Post πως είναι ευχαριστημένη, διότι με την στήριξη της κυβέρνησης κατάφερε να αποφύγει τη μείωση προσωπικού, παρόλο που τα χρέη συσσωρεύονται στην επιχείρηση, την οποίαν ίδρυσαν πριν από 70 χρόνια οι πρόγονοί της».
Ο κ. Κωστάκος, επί του παρόντος ζει με τα 543 ευρώ μηνιαίως της κρατικής αποζημίωσης για όσους έχουν τεθεί σε αναστολή εργασίας. «Εννοείται ότι νιώθω στριμωγμένος μερικές φορές αλλά τα βγάζω πέρα -με κάποιες δυσκολίες».
