Με το ζεϊμπέκικο «στην Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή» που χόρεψε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ στο Ζάππειο, έκλεισαν χθες τα πολιτικά 51α γενέθλια του κόμματος, τιμόντας τους πρόγονους τους που με την κατασπατάληση των κονδυλίων της ΕΟΚ, και την εδραίωση του βολέματος και της μίζας, μας κοντεψαν να χορεύουμε μια ολόκληρη χώρα το «στην Ελλάδα πια δεν έχουμε ζωή».
Νέα πρόσωπα είδαμε χθες στον κήπο, και τελικά, ποιοί είναι αυτοί οι "ενθουσιασμένοι" σαραντατριανταπεντάρηδες του νέου ΠΑΣΟΚ, και πού ήταν πολιτικά όλοι αυτοί που σήμερα ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια και γιόρτασαν στο Ζάππειο;
Αν τώρα είσαι μεταξύ και γύρω από τα σαράντα πέντε, σημαίνει ότι έχεις γεννηθεί κάπου γύρω στα 1980, και έχεις ζήσει στα γενοφάσκια σου τη "χρυσή" εποχή που ο Τσοβόλας τα έδινε όλα, που το δημόσιο προσλάμβανε όποιον περπατούσε έξω από τα γραφεία της Χαριλάου Τρικούπη, που το επίδομα φαξ συμπλήρωνε τον οικογενειακό προϋπολογισμό, και που στα βαφτίσια σου δεν είχαν λαδόπανα, αλλά πράσινες σημαίες με ήλιους.
Αν έχεις γεννηθεί λοιπόν τότε που οι γονείς σου είχαν δίπλα στο καντήλι αντάμα με την Παναγιά τον Ανδρέα, επειδή με ένα απλό απολυτήριο Δημοτικού από το χωριό τους είχε κάνει διευθυντάδες στο Δασαρχείο και στο ΙΚΑ στην Αθήνα, αν έχεις γεννηθεί τότε που ο θείος σου κάθε μέρα πήγαινε στην Αγροτική να δει τις επιδοτήσεις που έπεφταν στο λογαριασμό του από τις ελιές που δεν είχε, αν έχεις γεννηθεί τότε που το δημόσιο χρήμα που έρεε άφθονο από την ΕΟΚ κατασπαταλήθηκε σε μίζες, και έφευγε σε βαλίτσες απευθείας με τσάρτερ στην Ελβετία, τότε είσαι σίγουρα ένας ενθουσιασμένος σαραντατριανταπεντάρης, που έχεις τον Ανδρουλάκη που γεννήθηκε ευρωβουλευτής πρότυπο, που δεν έχει την παραμικρή ιδέα από την ελεύθερη αγορά, που δεν ξέρει τι θα πει δουλειά και μεροκάματο, και ανυπομονεί να γίνει ο νέος επιτέλους Ανδρέας, ο αυθεντικός, και εσύ ελπίζεις να διαδεχθείς με τιμή και καμάρι τους προγόνους σου στο πόσο εύκολα και απλά θα πιάσεις την καλή, και θα συνεχίσεις την οικογενειακή παράδοση.
Και πού ήσουν εσύ ενθουσιασμένε μου νεοπασόκε όλα αυτά τα χρόνια;
Τελείωσες τις σπουδές κάπου μετά τους Ολυμπιακούς και ο μπαμπάς δε μπόρεσε να σε τρουπώσει με Καραμανλή, μετά ήρθε ο Γιωργάκης, αλλά και πάλι ο μπαμπάς δε μπόρεσε να σε τρουπώσει, γιατί μεταξύ όλων των άλλων που συνέβησαν με τους ξένους, έτσι τους έλεγε πάντα ο μπαμπάς, ο Γιωργάκης δε μπόρεσε να σε βολέψει γιατί είχε χαλάσει η αλυσίδα από το ποδήλατο και έσπρωχνε.
Και μετά έπεσες στα μνημόνια του Σαμαρά, τον Βενιζέλο δεν τον θυμάσαι να έχει κυβερνήσει τότε, του έχεις δώσει απαλλαγή, και μετά ξαφνικά είδες την ελπίδα και την ευκαιρία στα μάτια του νέου Ανδρέα που θα έσκιζε τα μνημόνια με ένα νόμο και με ένα άρθρο, και ένιωσες ότι έχεις την ευκαιρία της ζωής σου, και λες τι Χαριλάου Τρικούπη τι Κουμουνδούρου, και έφαγες την πατάτα σου και δε σε διόρισε ο Αλέξης τελικά, γιατί είχαν προτεραιότητα τα πρώην παιδιά της ΚΝΕ.
Όσο για Μητσοτάκη, δε θέλεις ούτε καν να ακούσεις το όνομα του, γιατί τότε ο μπαμπάς φοβόταν μη βγει και τον κάνει από διευθυντή κλητήρα με το απολυτήριο που είχε, και σου έχει περάσει μια δεξιοφοβία αγαπητέ μου, και δε σε πολυενδιαφέρει που η Ελλάδα τρία χρόνια πάει μόνο προς τα πάνω σε ανάπτυξη, γιατί εσύ πολύ απλά με τον Ανδρουλάκη θέλεις να γίνεις δημόσιος υπάλληλος και να πάρεις δάνειο από το Παρακαταθηκών.
51 χρόνια ΠΑΣΟΚάρα και συνεχίζουμε…
