Μπορεί στη Χαριλάου Τρικούπη να επικράτησαν «ωριμότερες» σκέψεις και να απέφυγαν να εντάξουν στη σύσταση προανακριτικής επιτροπής τον πρωθυπουργό –όπως κάποιοι πρότειναν– εν τούτοις οι νομικές ακροβασίες και τα άλματα λογικής που περιλαμβάνει η πρόταση του κόμματος δείχνει ότι τελικός στόχος παραμένει ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά και η απέλπιδα προσπάθεια δημιουργίας συνθηκών πολιτικής αποσταθεροποίησης.
Τα περί κακουργηματικών πράξεων που περιλαμβάνονται στην πρόταση, η εμπλοκή και άλλων πολιτικών προσώπων –παρότι δεν αναφέρονται στο διαβιβαστικό της Δικαιοσύνης– ο δήθεν ενδεχόμενος δόλος που αποδίδουν στον Κώστα Αχ. Καραμανλή και τρεις πρώην υφυπουργούς δείχνουν με σαφήνεια ότι ο «πράσινος» ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί ακόμη και τη λογική σύμφωνα με την οποία η κανονικότητα δεν αποτελεί ευκαιρία.
Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, βλέποντας να μακραίνει όλο και περισσότερο ο ορίζοντας για δυναμική επιστροφή στην κεντρική πολιτική σκηνή, ακολουθεί όλο και περισσότερο ακραίες θέσεις που επιχειρεί να τις ντύσει με έναν μανδύα δήθεν θεσμικότητας μέσα στη Βουλή αδιαφορώντας για το γεγονός ότι με τις κινήσεις του διασύρει πολιτικούς αντιπάλους.
Αυτό που επιδιώκει όμως είναι να βάλει στο κάδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η ανακοίνωση της Χαριλάου Τρικούπη το απόγευμα της Τρίτης χαρακτηριστική. «Με νομικές ακροβασίες επιχειρούν να “ξεπλύνουν” τις ευθύνες του κ. Καραμανλή» σημειώνει και συνεχίζει: «Ας αποφασίσουν στη Νέα Δημοκρατία: ο κ. Καραμανλής είτε δεν είχε καμία ευθύνη, είτε είχε ευθύνη, έλαβε εισηγήσεις για τον κίνδυνο στο σιδηροδρομικό δίκτυο και έκλεισε τα αυτιά του».
Για να καταλήξει ότι «και τα δύο δεν μπορούν να ισχύουν! Για άλλη μια φορά το Μαξίμου παίζει επικοινωνιακά παιχνίδια πάνω σε μια τραγωδία δείχνοντας τον ηθικό τους κατήφορο».
Με απλά λόγια, επιδιώκει να θέσει θέμα «ξεπλύματος» από τον πρωθυπουργό. Γι' αυτό και στην πρότασή του κάνει λόγο για κακουργηματικές πράξεις. Για να ασκήσει πιέσεις και να μπορέσει να στήσει ένα σόου στη Βουλή –αλλά και εκτός αυτής– ανάλογο ίσως με αυτά της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία σημειωτέον περιμένει να προχωρήσουν οι διαδικασίες γνωρίζοντας πως οι ψηφοφόροι που κινούνται σε αυτήν τη γραμμή προτιμούν το πρωτότυπο.
Άλλωστε, η Ζωή ήδη κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ διότι δεν εντάσσει τον πρωθυπουργό στην πρόταση για σύσταση προανακριτικής που κατατέθηκε για να διατηρήσει το πάνω χέρι στην πολιτική εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών και την εκμετάλλευση του πόνου των συγγενών αλλά και του αιτήματος των πολιτών για την απόδοση δικαιοσύνης.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, από την άλλη, με την πρόταση για τη σύσταση προανακριτικής επιδιώκει να ξεχαστεί η τοξική ρητορική που αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα, η υιοθέτηση από στελέχη του κόμματος ακόμη και των θεωριών συνωμοσίας για βαγόνια που… εξαφανίστηκαν, οι αναφορές σε παράνομα φορτία και ξυλόλια και τελικά οι ακραίοι χαρακτηρισμοί του ιδίου κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη και οι αναφορές σε «ενορχηστρωτή της συγκάλυψης» που κατέρρευσαν ήδη από τα πορίσματα και τις αποκαλύψεις του τελευταίου διαστήματος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΠΑΣΟΚ, που ενοχλήθηκε από τις αναφορές νομικών για το έωλο των κατηγοριών, μίλησε για «γνωστούς πρόθυμους» που παρέχουν «νομική αρωγή» στην κυβέρνηση, δείχνοντας και με τον τρόπο αυτόν ότι συνεχίζει ακάθεκτο την τακτική της στοχοποίησης, όπως έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ για όλους όσοι δεν συμφωνούσαν με τις πρακτικές που εφάρμοζε.
Αναζητώντας πολιτικό σωσίβιο στην τραγωδία, το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη εκτίθεται όλο και περισσότερο και κλείνει τα αυτιά στις φωνές των μετριοπαθών ψηφοφόρων του και στα μηνύματα που στέλνουν μέσα από τις δημοσκοπήσεις.
