Και ξαφνικά βγήκαν μαχαίρια. Εσωκομματική γκρίνια και βέλη έσωθεν του κόμματος χαρακτηρίζουν την τελευταία περίοδο την πολιτική που έχει επιλέξει ο Νίκος Ανδρουλάκης στο νέο κοστούμι που φοράει το ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του κόμματος Χάρης Δούκας θα λέγαμε ότι βρίσκεται με το… όπλο παρά πόδα, χωρίς ωστόσο σε καμία περίπτωση να προσδοκά σε διάρρηξη της ενότητας του κόμματος. Άλλωστε, η λογική που επικρατεί πλέον είναι οι όποιες ενστάσεις στο κόμμα να διατυπώνονται στα αρμόδια όργανα, κάτι που άλλωστε αποτελεί στοιχείο της δημοκρατίας και θα διαφανεί μέσα στο επόμενο διάστημα.
Η τακτική του «όχι σε όλα» του Νίκου Ανδρουλάκη έχει ενοχλήσει πολύ μέσα στο ΠΑΣΟΚ, κάτι που άλλωστε έχει γίνει γνωστό εδώ και μέρες σε ιδιωτικές συζητήσεις στο κόμμα. Αυτό που, ωστόσο, επικρατεί τα τελευταία 24ωρα είναι η μεγάλη γκρίνια που καταγράφεται για την πολιτική του «λεφτά υπάρχουν» με το ΠΑΣΟΚ να διατυπώνει προτάσεις που μόνο στόχο έχουν το θεαθήναι και σχεδιασμένες με προχειρότητα όσον αφορά το υλοποιήσιμό τους οικονομικά. Παρ' όλα αυτά, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι δεν έχει ξεχάσει τον παλιό του εαυτό των υποσχέσεων και της αοριστολογίας του «λεφτά υπάρχουν» μόνο και μόνο για την παραπλάνηση των ψηφοφόρων.
Παράλληλα, ο κ. Ανδρουλάκης με την αντιφατική πολιτική του «δώσ' τα όλα» και «όχι σε όλα» απέναντι στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης δείχνει να εισέρχεται σε ένα επίπεδο πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ με πολλούς μέσα στο ΠΑΣΟΚ να υποστηρίζουν ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει αρχίσει να θυμίζει κάτι από Αλέξη Τσίπρα, ακόμη και στις δηλώσεις που κάνει προς τα έξω.
Οι εθνικές εκλογές του 2023 –που σηματοδότησαν την αρχή της αντίστροφης μέτρησης για την Κουμουνδούρου, την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την πολιτική σκηνή και τελικά την αποδόμηση του κόμματός του– αλλάζει και πάλι το «μείγμα» των πολιτικών πρωταγωνιστών. Το ερώτημα είναι αν αλλάζει και το «μείγμα» των πολιτικών θέσεων και τακτικών.
Σε δύο κρίσιμες κοινοβουλευτικές «μάχες» μια τέτοια προοπτική δεν φάνηκε. Η αντιπολίτευση και ειδικότερα το ΠΑΣΟΚ, που φιλοδοξεί να αναδειχθεί στην εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης για τη χώρα, εξακολουθεί να απορρίπτει οποιαδήποτε κυβερνητική πρωτοβουλία και να καταψηφίζει, εμμένοντας στο «όχι σε όλα», καταθέτοντας δικές του προτάσεις, βασισμένες στα «λεφτόδεντρα» κατά την πλειοψηφία.
Αυτήν την ώρα, ενάμιση χρόνο μετά τις εθνικές κάλπες και μακριά ακόμη από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, που προσδιορίζεται το 2027, η πολιτική «μονομαχία» βασίζεται σε δύο πραγματικότητες. Η πρώτη είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνουν οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα, που διατηρεί με οριακό τρόπο τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, φυλλορροεί και το πιο πιθανό σενάριο είναι μέσα στις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες να απολέσει την κοινοβουλευτική του θέση, δίνοντας τα «σκήπτρα» στη Χαριλάου Τρικούπη.
Η δεύτερη πραγματικότητα είναι αυτή, που αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, με το ΠΑΣΟΚ να παρουσιάζει μια δυναμική λόγω των εξελίξεων, με κίνδυνο ωστόσο να την απολέσει με την πολιτική που ακολουθεί μέχρι σήμερα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχετικά με την αντιπολιτευτική κριτική του Νίκου Ανδρουλάκη, σημείωσε ότι «το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι το όχι, που θεωρώ ότι σε κάποια πράγματα είναι πρόβλημα. Δηλαδή, όταν λες όχι σε αυτονόητες μεταρρυθμίσεις, όπως τα μη κρατικά πανεπιστήμια ή το να προχωράνε πιο γρήγορα οι διορισμοί στον ΑΣΕΠ, αυτό είναι βλαβερό για την κοινωνία. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα από το όχι, είναι ότι δεν υπάρχει αντιπρόταση». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επεσήμανε, δε, ότι η κυβέρνηση δεν θα μπει ποτέ στη λογική του λεφτόδενδρου καθώς και ότι εξακολουθεί να λαμβάνει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της καταπολέμησης της ακρίβειας, όπως η νέα λίστα με τις μειωμένες τιμές στα σούπερ μάρκετ».
