Οι διεργασίες ανασυγκρότησης της Δημοκρατικής παράταξης έχουν πάρει φωτιά, τόσο στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, όσο και στα «μουρμουρίσματα» των άλλων κομμάτων και στον δημόσιο διάλογο. Οι δηλώσεις των υποψηφίων για την ηγεσία, όσο και οι ενέργειές τους φανερές και αφανέρωτες, έχουν πυροδοτήσει κάποια ανησυχία στα κόμματα εξουσίας (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) και ενδιαφέρον στους πολίτες.

του Λουκά Αποστολίδη*

Τα φώτα των ΜΜΕ λιγότερο ή περισσότερο, με ρεπορτάζ και αρθρογραφία, ρίχνουν κάποιο φως, λίγη δημοσιότητα, για τις εξελίξεις στους κόλπους της άλλοτε κραταιάς παράταξης. Τη χώρα του πολιτικού κέντρου, πολιορκεί ο κ. Μητσοτάκης. Το ΠΑΣΟΚ της κεντροαριστεράς πιθανά να αποτελέσει φραγμό στην πολιτική επιρροή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται κατανοεί ότι ένα ΠΑΣΟΚ ανασυγκροτημένο, πιθανά να διπλασιάσει την πολιτική επιρροή του και τότε το πολιτικό σκηνικό να αλλάξει. Και οι δύο μονομάχοι κατανοούν ότι μονάχα το ΠΑΣΟΚ, ως δύναμη εξουσίας, μπορεί να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς. Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Για αυτές τις εξελίξεις, η νυν ηγεσία, και ιδιαίτερα για τις δημόσιες δηλώσεις των υποψηφίων για την ηγεσία είναι αρνητική. Θεωρεί  ότι ο δημόσιος διάλογος φέρνει, εσωστρέφεια στην παράταξη. Σεβαστή η άποψη, αλλά τα γεγονότα τρέχουν διαφορετικά. Η ανάκαμψη της παράταξης δεν θα κερδηθεί στα εσωκομματικά τείχη, αλλά μονάχα στην κοινωνία.

Η αδράνεια, η στασιμότητα, η αναμονή και η σιωπή δεν ταιριάζουν στη δημοκρατική παράταξη. Είναι κοινά παραδεκτό και στους κόλπους της παράταξης ότι η προσφορά της νυν ηγεσίας έχει εξαντλήσει τα όρια της. Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ  είναι «παρκαρισμένο» στη ζώνη των μικρών κομμάτων, με ποσοστά αβάσταχτης στασιμότητας. Ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, με ιδιαίτερα ανησυχητικούς αριθμούς, όπως καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις (81%,71%) απαντούν θετικά στο έργο της κυβέρνησης και του Κ. Μητσοτάκη. Η κοινή λογική επιβάλει να δημιουργηθεί άμεσα ένα πολιτικό ανάχωμα, πριν τα γεγονότα δεν έχουν αναστροφή.

Οι αριθμοί αυτοί καταγράφονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις και όχι μόνο στην OPINION, η οποία για ορισμένους, τα δημοσκοπικά της ευρήματα δεν ευσταθούν και είναι «κατά παραγγελία»!!!. Μάλιστα, ο καθόλα γνωστός «εθνικός δημοσκόπος», ούτε λίγο, ούτε πολύ αμφισβήτησε την αξιοπιστία της εταιρίας και τα αποτελέσματα της τελευταίας δημοσκόπησης. Όχι βέβαια τυχαία. Πρώτον για να αμυνθεί για τις χαμηλές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον διότι ίσως προβλέπει ή ανησυχεί, ότι μία νέα ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, μπορεί να σπάσει τη στασιμότητα και να επαναφέρει την παράταξη  στο προσκήνιο, ως δύναμη εξουσίας. Είναι πολύ πιθανό ένα ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ με νέα ηγεσία και νέο αφήγημα, να διπλασιάσει την επιρροή του και να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς στη Βουλή. Όλοι διαχειρίστηκαν εξουσία στα δύσκολα χρόνια της τελευταίας 20ετίας. Ο κάθε πολίτης μπορεί να κάνει συγκρίσεις για τα έργα και τις ημέρες διαχείρισης της εξουσίας από κάθε παράταξη..

Η επίτευξη αυτού του στόχου  είναι ρεαλιστική και μπορεί να γίνει κατορθωτή. Με απαραίτητες όμως προϋποθέσεις:

  • Να διατηρηθεί η ενότητα, πριν και μετά την εκλογή της νέας ηγεσίας. Το πάθημα να γίνει μάθημα. Να μην επαναληφθεί το φαινόμενο του 2015 με τον Γ. Παπανδρέου να διασπά το ΠΑΣΟΚ και να δημιουργεί νέο κόμμα. Ιδρύθηκε το ΚΙΝΑΛ και όσοι δεν ικανοποιήθηκαν έγιναν λαγοί. Μια νέα ενότητα πρέπει να εγγυηθούν οι υποψήφιοι για τη νέα ηγεσία. Αλλιώς μην περιμένουν λυτρωτές στο τέλος της ημέρας.
  • Οι υποψήφιοι να μην βλέπουν ο ένας τον άλλον (με συντροφικά μαχαιρώματα), αλλά να βλέπουν όλοι τους στην ίδια κατεύθυνση. Να «ξεβαλτώσουν» την παράταξη από τα λιμνάζουσα νερά της στασιμότητας. Αυτή την ενότητα πρέπει από τώρα να σηματοδοτήσουν οι υποψήφιοι, με δημόσια δέσμευσή τους. Να δουν τα μέλη, οι φίλοι και η κοινωνία, ότι στόχος απώτερος του καθενός, δεν είναι η κατάκτηση της κομματικής εξουσίας, αλλά η επιστροφή της δημοκρατικής παράταξης, ως δύναμη εξουσίας. Για να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς στη Βουλή και την Κοινωνία.
  • Ο πολιτικός αγώνας της παράταξης μέχρι την κάλπη, αναπόφευκτα θα είναι διμέτωπος, προς τα δεξιά και προς τα αριστερά. Οι υποψήφιοι για τη νέα ηγεσία μπορούν να φέρουν θετικά αποτελέσματα. Γι’ αυτό άρχισαν να ανησυχούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Γι’ αυτό ο κ. Τσίπρας άρχισε να ανησυχεί. Έγινε σχολιαστής των εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και μάλιστα ανεπίτρεπτα επέλεξε και αρχηγούς της αρεσκείας του. Θεωρώ ότι πήρε την απάντηση και από τους τρεις.
  • Η νέα ηγεσία να αποκαταστήσει την κομματική δημοκρατία και τις συλλογικές δράσεις, χωρίς αποκλεισμούς. Οι υποψήφιοι με ανοιχτά χαρτιά στην κοινωνία να γνωστοποιήσουν το δικό τους πολιτικό αφήγημα. Το συλλογικό όμως αφήγημα, της πολιτικής ανασυγκρότησης του χώρου, καθώς και της προοπτικής της χώρας, της ευημερίας του λαού μας, πρέπει να είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειάς και δημοκρατικών διαδικασιών με τη συμμετοχή μελών, φίλων και πολιτών. Χωρίς αποκλεισμούς να συνδιαμορφωθεί ένα νέο πολιτικό συμβόλαιο. Όλοι μαζί για να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί και ο τρόπος διαχείρισης της κυβερνητικής εξουσίας.
  • Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι χωρίς νέα ηγεσία και νέο πολιτικό σχεδιασμό τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Ίσως είναι μία τελευταία ευκαιρία για την παράταξη του Αν. Παπανδρέου να ξαναζωντανέψει το μήνυμα «Το ΠΑΣΟΚ έρχεται από μακριά και θα πάει μακριά.»
  • Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η Κ.Ο, όπως δημόσια εκφράζεται στο κοινοβουλευτικό της έργο, οφείλει να εκφρασθεί, δημόσια σε αυτή την κρίσιμη καμπή για το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης. Το πράσινο χρώμα, που όλοι σήμερα γι’ αυτό μιλάνε, της παράταξης, της ελπίδας και της δημιουργίας, ας ενεργοποιήσει τον κόσμο της δημοκρατικής παράταξης για συλλογικές προσπάθειες και δράσεις. Η μάχη της ανανέωσης και ανασυγκρότησης της παράταξης, θα κερδηθεί κοινωνικά και όχι κομματικά.

  • Δικηγόρος, πρ. αντιπρόεδρος της Βουλής