Με την παρουσίαση ενός φιλόδοξου και καινοτόμου νομοσχεδίου, το Υπουργείο Περιβάλλοντος θέτει τα θεμέλια για μια πράσινη, ενεργειακά αυτάρκη Ελλάδα. Ο Υπουργός Σταύρος Παπασταύρου χαρακτήρισε το νέο πλαίσιο για το βιομεθάνιο και το υδρογόνο ως «ορόσημο», υπογραμμίζοντας τη σημασία του στην πορεία προς την ενεργειακή αυτονομία και την απανθρακοποίηση της οικονομίας. Παρά τις ενστάσεις της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση προχωρά με σχέδιο, διαφάνεια και στρατηγική προοπτική.
Το νέο νομοσχέδιο δημιουργεί ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για την παραγωγή και αξιοποίηση του βιομεθανίου και του υδρογόνου, δύο κρίσιμων εναλλακτικών καυσίμων. Εστιάζει σε τέσσερις πυλώνες: αδειοδοτικό πλαίσιο, επενδυτικά κίνητρα, διασύνδεση με δίκτυα και καθορισμό αρμοδιοτήτων των δημόσιων φορέων. Μέσω αυτών, ενισχύεται η ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας και η αποκέντρωση της παραγωγής.
Ο Υπουργός τόνισε ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να μείνει πίσω στον αγώνα της πράσινης μετάβασης και έθεσε ως προτεραιότητα την αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων και την προσέλκυση βιώσιμων επενδύσεων. Το υδρογόνο, με μηδενικές εκπομπές, και το βιομεθάνιο, με σημαντικά οφέλη για αγροτικές περιοχές και την κυκλική οικονομία, βρίσκονται στο επίκεντρο.
Η νομοθετική πρόβλεψη και η αντίδραση της αντιπολίτευσης
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται και στο ζήτημα της λειψυδρίας, με τη νομοθετική πρόβλεψη για άμεση παρέμβαση σε περιοχές με κρίσιμη ανάγκη, εντάσσοντας έργα σε στρατηγικό σχεδιασμό. Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει πως δεν υπάρχει καμία πρόθεση ιδιωτικοποίησης του νερού, διατηρώντας το χαρακτήρα του ως δημόσιο αγαθό.
Η αντιπολίτευση εξέφρασε επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα και τη διαφάνεια του νομοσχεδίου, με το ΠΑΣΟΚ να ζητά προσεκτική ανάλυση των κριτηρίων αδειοδότησης και ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει λόγο για αποσπασματική στρατηγική. Το ΚΚΕ καταδίκασε το νομοσχέδιο ως εργαλείο εξυπηρέτησης ολιγοπωλίων, ενώ η Ελληνική Λύση επικέντρωσε στους κινδύνους για μικροεπενδυτές και τοπικές κοινωνίες. Παρά τη γενική αναγνώριση της σημασίας των νέων μορφών ενέργειας, η αντιπολίτευση προέταξε τις ανησυχίες της για κοινωνικές ανισότητες και υψηλό κόστος ενέργειας.
