Ο Γιάννης Πανούσης έχει θητεύσει χρόνια στον χώρο της Αριστεράς ενώ υπήρξε και υπουργός της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα για κάποια χρόνια. Οπότε τα λόγια του έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς γνωρίζει από μέσα πρόσωπα και καταστάσεις. Και σε ένα άρθρο - φωτιά μιλάει για το βανδαλισμό του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, το φασισμό της Αριστεράς αλλά κάνει και υπαινιγμούς για την επιστροφή του πρώην πρωθυπουργού.
Συγκεκριμένα με άρθρο του στο Capital, με τίτλο «Τω Αγνώστω Δημοκράτη», ο γνωστός καθηγητής σχολιάζει το θέμα των ημερών που δεν είναι άλλο από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και το βανδαλισμό του για μικροπολιτικούς λόγους. Ο ίδιος σχετικά με το βανδαλισμό του μνημείου γράφει με νόημα ότι αποτελεί μέρος της cancel κουλτούρας, η οποία δεν θα αφήσει τίποτα και κανέναν εκτός αμαύρωσης, ακόμα και ιερούς τόπους και μνημεία. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η αυτή η κουλτούρα αποτελεί μια κατεξοχήν πολιτική της Αριστεράς τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Αν και Αριστερός, ο ίδιος δείχνει μια αποστροφή σε πρακτικές της Αριστεράς στην χώρα και με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στο μνημείο, αναφέρει ότι οι δικαιωματιστές είναι κυρίως αυτοί που δεν δέχονται ούτε αντίλογο, ούτε κριτική και βαφτίζουν τους παντες ως φασίστες και «κυρ-Παντελήδες». Μάλιστα τους αποκαλεί όψιμους επαναστάτες. Άλλωστε μιλάει και για τον όχλο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εννοώντας προφανώς τα τρολ της Αριστεράς και τις σελίδες προπαγάνδας, τα οποία προβαίνουν συστηματικά σε αήθεις επιθέσεις ενάντια σε όποιον διαφωνεί μαζί τους.
Το καρφί για τους πρώην πρωθυπουργούς
Όσον αφορά το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, αναφέρει ότι υπάρχει ένα όχλος που ζει με κραυγές και μίσος, οι οποίοι αυτοπροβάλλονται ως δηθεν αντισυστημικοί ήρωες και ότι κατέχουν αποκλειστικά το προνόμιο της ενσυναίσθησης. Προφανώς απέναντι στα θύματα των Τεμπών και όχι μόνο. Και όσοι διαφωνούν μαζί τους, έχουν όλα τα κακά. Περιγράφει πραγματικά μία μάζα ανθρώπων, η οποία με αφορμή ένα δυστύχημα πριν τρία έτη, δεν σέβεται απολύτως τίποτα και ωθεί την χώρα στα άκρα. Ωστόσο έριξε τα καρφιά του για τους πρώην πρωθυπουργούς που βγαίνουν και μιλάνε σαν να μην κυβέρνησαν ποτέ. Όπως γράφει, ακόμη και αυτοί που κυβέρνησαν, ξαφνικά ξέχασαν τα λάθη και τις αμαρτίες τους και αρχίζουν και κρίνουν, λες και επί ημερών τους δεν υπήρχε διαφθορά ή διαπλοκή.
Όμως το καλύτερο το επιφύλαξε για τον Αλέξη Τσίπρα, χωρίς βέβαια να τον κατονομάσει: Καποιοι επενδύουν στο χάος για να επιστρέψουν ως δήθεν σωτήρες. Και κάποιοι από αυτούς μας λένε σήμερα ότι έφταιγαν τα κομματικά βαρίδια που δεν κυβέρνησαν καλά και τωρα θα τα κάνουν όλα σωστά. Αν το καρφί αυτό δεν πάει αυτό για τον Αλέξη Τσίπρα και το αφήγημά του, για ποιον πάει; Και μάλιστα όλα αυτά τα λέει ένα πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος μιλάει και για το κίνδυνο μίας γενικευμενής βίας που προσπαθούν κάποιοι με νύχια και με δόντια να εγκαθιδρύσουν στην κοινωνία. Πάντως όπως φαίνεται υπάρχουν και Αριστεροί που δεν μπορούν να βλέπουν να βανδαλίζονται μνημεία του Ελληνισμού για να κάνουν κάποιοι πολιτικά παιχνίδια πάνω σε μια τραγωδία.
Ακολουθεί το σχετικό άρθρο:
Τω αγνώστω δημοκράτη...
Κι ύστερα σιωπώ, χωρίς επισημότητες,
με γραβάτα λυτή και τα μαλλιά βρεγμένα ακόμα,
αφού ως εδώ, ό,τι είχα να πω το είπα
Γ.Φραγκούλης, Δεκαδικός ρυθμός
Το πρόβλημα στη Δημοκρατία μας δεν είναι το να μην επιτρέπεται ν’ασκεί κάποιος κριτική [επί παντός και κατά παντός], αλλά το ν’απαγορεύεται ν’ασκεί ο διαφωνών κριτική επί της κριτικής του άλλου.
Όλοι [ιδίως οι πάσης φύσεως και μορφής 'δικαιωματιστές'] κριτικάρουν άπαντες, εκτός βέβαια από τον εαυτό τους, αλλά μόλις δεχθούν την ελάχιστη κριτική για τις απόψεις τους, καταγγέλουν τους άλλους ως κυρ Παντελήδες ή και φασίστες.
Δεκάδες ανόητες ή αφελείς ή δόλιες αναρτήσεις διαβάζουμε καθημερινά στα social media ή ακούμε από ντουντούκες όψιμων ‘επαναστατών’, όμως όποιος τολμήσει να ψελλίσει την ένστασή του [ούτε καν την πλήρη αποστασιοποίησή του] θα βρεθεί ενώπιον γνωστού/αγνώστου εκτελεστικού αποσπάσματος των φανατικών αλάθητων, που θα γαζώσουν με κάθε είδους σφαίρες τον ιδιον,την οικογένειά του,το επάγγελμά του κλπ.
Η αλήθεια αποκλειστικά δικιά τους, η πλατεία ηρωικά δικιά τους, η αντισυστημικότητα κατ’εξοχήν δικιά τους, η ενσυναίσθηση από γεννησιμιού δικιά τους κι όλα τα ΚΑΚΑ ανήκουν στους διαφωνούντες.
΄’‘Ηρωες’ από το πουθενά, αυτοχρισθέντες αντι-ήρωες, κραυγές όχλου, δημοσιεύματα μίσους καθ-ορίζουν το πολιτικό [και αξιακό;] γίγνεσθαι. Χωρίς μέτρο και δίχως μνήμη.
Ακόμα κι εκείνοι που κυβέρνησαν τη χώρα έχουν ξεχάσει τα λάθη και τ’ανομήματά τους κι αρχίζουν να κρίνουν την Ιστορία από τη στιγμή που έφυγαν ή τους αποκαθήλωσαν. Πριν δεν υπήρχε τίποτα, ούτε ευθύνη, ούτε παρακράτος, ούτε διαπλοκή ,ούτε διαφθορά, τίποτα.
Μετά από αυτούς γεννήθηκε το χάος, το οποίο θα εξ-αφανιστεί μόλις επανέλθουν [δριμύτεροι;].
Ουδείς αισθάνεται κάποιοι ηθικό βάρος κι όλοι αναφέρονται σε κομματικά βαρίδια που δεν τους άφηναν να κάνουν καλά τη δουλιά τους[sic].
Αναρωτιέμαι: όλοι οι άλλοι είναι σε κρίση και μόνον αυτοί οι κήνσορες βρίσκονται σε καθεστώς ακρισίας;
Την απάντηση μόνον η Δημοκρατία θα μπορούσε να δώσει, αν δεν ήταν –δυστυχώς κι αυτή-στο μετέωρο βήμα αναζήτησης των φίλων και περιορισμού των εχθρών της.
ΥΓ. Καλά οι υπόλοιποι... η Αριστερά δεν αντιλαμβάνεται ότι 'αυτοεκτελείται', όταν υιοθετεί ή ανέχεται τέτοιες λογικές και πρακτικές, στο όνομα της εκλογικής επιβίωσης;
Την 'κλειδαρότρυπα των παρα-κοινωνικών δικτύων' αν δεν την κλείσεις, πολύ γρήγορα θα γυρίσει το φακό της και προς εσένα.
Μόνον που τότε θα είναι πολύ αργά για να μιλήσεις για 'δολοφονία χαρακτήρων'.
ΥΓ2. Τα τραγικά λάθη της Κυβέρνησης μέχρις ενός σημείου δικαιολογούν τις αντιπολιτευτικές αντιδράσεις, γιατί έτσι γίνονται όλοι συνυπεύθυνοι [έστω όχι στον ίδιο βαθμό, αλλά με κοινά αρνητικές συνέπειες] στο σπιράλ της επερχόμενης βίας.
ΥΓ3. Η κουλτούρα της ακύρωσης [cancel culture] δεν θ’αφήσει κανέναν εκτός ‘αμαύρωσης’. Από τα αγάλματα των ηρώων [όλων των ιστορικών περιόδων κι όλων των κομμάτων] μέχρι τους όποιους ιερούς τόπους ή συμβολικούς χώρους Η χώρα θα μείνει δίχως παρελθόν.
Ο ασκός του εκδικητικού Αιόλου άνοιξε ήδη διάπλατα.
