Μια περίεργη απορία -που όμως, μπορεί εύκολα να απαντηθεί- εξέφρασε το μέλος της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Ρήγας, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ACTION 24. Σχολιάζοντας το προφίλ του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, ο κύριος Ρήγας διερωτήθηκε «γιατί δεν μπορούσε και δεν μπορεί να είναι ποτέ, Πρόεδρος (της Δημοκρατίας) από τον χώρο της Αριστεράς. Όταν μιλάμε αυτή τη στιγμή και λέμε για την ενότητα του έθνους και η Αριστερά, την έχει δείξει αυτή τη στάση της, όλα τα χρόνια. Ακόμη και την περίοδο της διακυβέρνησης».
Να σας διαφωτίσουμε εμείς κύριε Ρήγα: για τον ίδιο λόγο που δεν πρότεινε ο Αλέξης Τσίπρας τον Γιώργο Καρατζαφέρη -παραδείγματος χάριν- και προτίμησε τον Προκόπη Παυλόπουλο. Διότι ο ίδιος ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας, στον πυρήνα του έχει τον συμβολισμό της ενότητας του έθνους. Ένα πρόσωπο αμιγώς Αριστερό (ή και Δεξιό), προφανώς δεν μπορεί να έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά, καθώς στη διαδρομή τους είθισται να έχουν σφοδρές πολιτικές συγκρούσεις με την αντίπαλη πολιτική πτέρυγα.
Τα χαριτωμένα περί της στάσης της Αριστεράς για την ενότητα του έθνους, μόνο μειδίαμα προκαλούν. Να θυμηθούμε το κάψιμο της Αθήνας το 2008; Τις κρεμάλες στο Σύνταγμα κατά την περίοδο 2012-2014; Να θυμηθούμε τη Συμφωνία των Πρεσπών; Ή μήπως την υιοθέτηση των fake news των δουλεμπόρων, για την ανύπαρκτη νεκρή μικρή Μαρία του Έβρου; Για αυτό κύριε Ρήγα, δεν μπορεί να είναι ο ΠτΔ πρόσωπο προερχόμενο από την Αριστερά. Και για την ιστορία, εάν ο ΠτΔ που εξέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ελάχιστα «πιο Δεξιός» από τον Προκόπη Παυλόπουλο, θα τον είχε ρίξει -δια της παραιτήσεως- πριν υπογραφεί η Συμφωνία των Πρεσπών.
Επιμένουν στο προφίλ του Αριστερού «ακτιβιστή» ΠτΔ
Ενδιαφέρον όμως έχει και η δήλωση του Πάνου Ρήγια, αναφορικά με τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο επόμενος ΠτΔ. Συγκεκριμένα, ο κύριος Ρήγας είπε ότι «τα σημεία (σ.σ. εννοεί τα χαρακτηριστικά του ΠτΔ) ποια είναι: πρέπει να έχει ενσυναίσθηση για την αγωνία των πολιτών αυτή την ώρα, το πώς περνάνε. Πρέπει να έχει ευαισθησία για το κράτος δικαίου και όλα αυτά τα οποία έχουν συμβεί. Ακόμη και το πώς εξελίχθηκαν και τα θέματα των Τεμπων. Άρα λοιπόν, είναι ένα πακέτο το οποίο -κατά τη γνώμη μου-, πρέπει να είναι πολιτικό το πρόσωπο».
Είναι σαφές ότι εμπρός στην απελπισία τους να πλήξουν με κάποιον τρόπο ουσιωδώς την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε κάποιον «βολικό ακτιβιστή» ΠτΔ, ο οποίος αντί να παίξει τον θεσμικό του ρόλο, θα αναλάβει να κάνει αντιπολίτευση στον πρωθυπουργό της χώρας. Και δεν ντρέπονται να το λένε δημοσίως! Αυτός είναι ο σεβασμός που έχει η Αριστερά, για τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και μετά αναρωτιούνται «γιατί δεν μπορεί να είναι Αριστερός ο ΠτΔ».
