Στις 20 Μαΐου του 2023 –την παραμονή των πρώτων εκλογών που έγιναν με το σύστημα της απλής αναλογικής– η «Εφημερίδα των Συντακτών» δημοσίευε ένα άρθρο σύμφωνα με το οποίο «η κόπωση από τη διακυβέρνηση της ΝΔ έχει ξαφνικά ενταθεί αισθητά» και «ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται απειλητικός».
Το άρθρο του Γιάννη Λούλη δεν ήταν το μόνο. Στην ίδια εφημερίδα έναν μήνα νωρίτερα έγραφε μεταξύ άλλων ότι «ο παράλυτος ΣΥΡΙΖΑ άρχιζε να συνέρχεται, διότι ο Τσίπρας άρχισε να προσπαθεί να αλλάξει το κόμμα του και δείχνει πιο συγκροτημένος και μετριοπαθής. Τώρα όλα παίζονται. Έστω κι αν η Ν.Δ. προηγείται οριακά. Άρα υπάρχει πλέον ένα όντως νέο τοπίο».
Τώρα δίνει στον Αλέξη Τσίπρα μια βάση εκκίνησης μεταξύ 12% και 13% με συνέντευξή του σε σαββατιάτικη εφημερίδα. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και μια μετριοπαθής πρόβλεψη αν ληφθούν υπόψη όλα όσα έλεγε πριν από τις εκλογές του 2023 όταν προχωρούσε σε διάφορες αναλύσεις σχετικά με τον πρωθυπουργό και την κυβερνώσα παράταξη.
Το ερώτημα είναι από πού προκύπτουν αυτές οι εκτιμήσεις; Κόμμα δεν υπάρχει, ο… αφουγκραστής Τσίπρας κινείται μεταξύ δημοκρατικού καπιταλισμού, νέου πατριωτισμού και πλατειών αγανακτισμένων αναζητώντας μια οργή που θα γίνει κύμα για να τον πάει –όπως θέλει να πιστεύει– στην καρέκλα της εξουσίας.
Οι αναλύσεις θυμίζουν περισσότερο τις δημοσκοπήσεις που πήγαιναν στον Αλέξη Τσίπρα τόσο πριν από τις εθνικές εκλογές του 2019 και του 2023 οι συνεργάτες του πείθοντάς τον είτε πως οι διαφορές είναι οριακές είτε πως το κόμμα του και ο ίδιος προηγούνται με αποτέλεσμα να βγαίνουν διάφορα στελέχη τύπου Παύλος Πολάκης και να φωνάζουν «ερχόμαστε» αλλά και ότι «τη δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς».
Η προσπάθεια να δημιουργηθεί η εικόνα πως αλλάζει το πολιτικό σκηνικό λόγω της παραίτησης Τσίπρα και της ενδεχόμενης δημιουργίας νέου κόμματος προκειμένου να προσελκύσει ψηφοφόρους ακόμη και από το κέντρο μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να χαρακτηριστεί. Διότι όπως όλοι τονίζουν πλέον τα πάντα είναι θέμα εμπιστοσύνης και, σε ό,τι αφορά τον πολιτικό Αλέξη Τσίπρα, αυτή χάθηκε μεταξύ αυταπατών, φόρων και όλων όσα είπε ότι θα κάνει και έπραξε ακριβώς τα αντίθετα.
Στο πλαίσιο αυτό η αναζήτηση μιας βάσης εκκίνησης ανάμεσα στους ψηφοφόρους που κινούνται μεταξύ των κομμάτων που δημιουργήθηκαν από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ σε χίλια μικρά κομμάτια επιβεβαιώνει όχι απλά την απουσία διείσδυσης αλλά και το ενδεχόμενο να υποστεί μια βαριά ήττα που θα τον οδηγήσει σε πρόωρη πολιτική συνταξιοδότηση.
