Αρχικά πόνταρε όλα του τα λεφτά στο θέμα των περιβόητων «υποκλοπών» για να ρίξει την κυβέρνηση. Όταν μίλησε η Δικαιοσύνη και είπε ότι δεν υπάρχει καμία εμπλοκή κυβερνητικού στελέχους στην υπόθεση έπεσε σε βαθιά μελαγχολία για την αποτυχία του σχεδίου του.
Δεν το έβαλε κάτω. Μόλις συνήλθε από το κάζο που είχε πάθει έπεσε με φόρα πάνω στο θέμα των Τεμπών επιχειρώντας να μπαζώσει (με τους μηχανισμούς που διαθέτει) την αλήθεια με τόνους προπαγάνδας. Στόχος και πάλι να πέσει η κυβέρνηση. Δεν του βγήκε ούτε αυτή η τοξική ζαριά.
Αφού είδε κι απόειδε, είπε να ασχοληθεί και με την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ (και τα αμνοερίφια) μπας και τα καταφέρει αυτήν τη φορά (ο καημένος) να πλήξει καίρια την κυβέρνηση.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ η αφωνία του για την ουσία της υπόθεσης που είναι τα διαχρονικά κόλπα κάποιων επιτήδειων αγροτών και αγροτοσυνδικαλιστών για να ενθυλακώσουν ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που δεν εδικαιούντο.
Επίσης, κάποιοι καλά γνωρίζοντες των μυστηρίων της υπόθεσης ΟΠΕΚΕΠΕ τονίζουν με έμφαση ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί», υπονοώντας ότι υπάρχει από πλευράς του κάποιου είδους εμπλοκή (επιχειρηματική;) στον διαχρονικά αμαρτωλό οργανισμό που διαχειρίζεται τις επιδοτήσεις των αγροτών.
Κοντολογίς, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να πάει για μαλλί και να βγει κουρεμένος.
Υγ.: Όπως μαθαίνουμε, έχουν πλήρη γνώση οι (κυβερνητικοί) φύλακες, αφενός από πού πηγάζει το αβυσσαλέο μίσος που έχει ο εν λόγω κεφαλαιοκράτης για την κυβέρνηση και αφετέρου γιατί με συκοφαντικές αναφορές επιχειρεί να «εκβιάσει» καταστάσεις.
