Η συζήτηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου δεν είναι σημερινή. Είναι ακριβώς η ίδια που έγινε το 2022 αλλά και το 2023 –πριν από τις εθνικές εκλογές, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα– και έχει βάση κάποια δεδομένα που όμως δεν λαμβάνουν υπόψη τους τον παράγοντα που αποφασίζει για τις κυβερνήσεις. Δηλαδή τους πολίτες αυτής της χώρας που έχουν δείξει ότι, παρά τον ορυμαγδό των fake news και των θεωριών συνωμοσίας, αποφασίζουν τελικά με γνώμονα τη σταθερότητα, την ασφάλεια και φυσικά τις συνθήκες που δημιουργούν ελπίδα για την επόμενη μέρα.
Η ίδια συζήτηση έγινε και στις αρχές του έτους με βάση τα δημοσκοπικά στοιχεία και τα όσα έγιναν μετά την εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών, αξιοποιήθηκαν δε σε σημείο που η αντιπολίτευση να κάνει λόγο ακόμη και για απώλεια της… δεδηλωμένης, με τον πρώτο που έθεσε αυτό το θέμα να είναι ο Αλέξης Τσίπρας με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Πού αποσκοπεί αυτή η συζήτηση; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι με τον τρόπο αυτόν δημιουργείται η εικόνα –και αξιοποιείται ανάλογα από ΜΜΕ και κόμματα της αντιπολίτευσης– μιας κυβέρνησης και μιας παράταξης που επιβεβαιώνει ότι δεν θα έχει αυτοδυναμία. Βέβαια, παραβλέπουν οι ίδιοι ότι με τον τρόπο αυτόν τα υπόλοιπα κόμματα αποδέχονται ότι αδυνατούν να κερδίσουν τις επόμενες εθνικές εκλογές, αλλά αυτή είναι μια άλλη παράμετρος.
Υπάρχουν επίσης και αυτοί που δηλώνουν ότι πρέπει το εκλογικό σύστημα να δίνει τη δυνατότητα δημιουργίας κυβέρνησης ώστε η χώρα να μη μείνει ακυβέρνητη όταν φυσικά τεθεί θέμα εκλογών, που προς το παρόν –σύμφωνα με τα όσα έχουν επισήμως ειπωθεί– δείχνουν να τοποθετούνται προς τη λήξη της συνταγματικής θητείας, δηλαδή το 2027.
Το σκεπτικό δεν είναι λάθος. Βασίζεται στο γεγονός ότι τα κόμματα που υπάρχουν σήμερα στο Κοινοβούλιο δεν δύνανται να συνεργαστούν την επομένη των εκλογών ώστε η χώρα να κυβερνηθεί. Εδώ δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους κόμματα που –σύμφωνα πάντα με τα ίδια– κινούνται σε όμορους χώρους και ανήκουν στο λεγόμενο συστημικό τόξο, όπως είναι για παράδειγμα ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρωθυπουργός έχει τονίσει ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με το υφιστάμενο εκλογικό σύστημα. Οι πολίτες θα κληθούν να κρίνουν και να συγκρίνουν και φυσικά ν’ αναλάβουν και την ευθύνη της επιλογής χωρίς να ξεχνούν τι συμβαίνει όταν ο λαϊκισμός, τα fake news και οι… αυταπάτες κυριαρχούν. Και η κυβέρνηση αυτή, μπαίνοντας στον έβδομο χρόνο διακυβέρνησης της χώρας, έχει να δείξει έργο και μεταρρυθμίσεις.
Στο σημείο αυτό να θυμηθούμε και κάτι ακόμη. Το… έργο με τα εκλογικά συστήματα ξεκίνησε όταν ο Αλέξης Τσίπρας το καλοκαίρι του 2016 αποφάσισε να τινάξει την μπάνκα στον αέρα φέρνοντας την απλή αναλογική για να πείσει πως ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κόμμα της… Αριστεράς και να δικαιολογήσει επικοινωνιακά το τρίτο μνημόνιο, βλέποντας όμως παράλληλα και την τότε δημοσκοπική άνοδο της ΝΔ υπό την προεδρία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μια άνοδο που έφερε εκείνη την περίοδο τη ΝΔ στην πρώτη θέση που δεν έχει από τότε χάσει.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
