Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανές πως η αίτηση του αρχηγού της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου για την πρόωρη αποφυλάκισή του δεν θα έπρεπε να γίνει δεκτή, καθώς ούτε ο πρότερος βίος του, ούτε η έλλειψη μεταμέλειας μέσα στη φυλακή εξασφαλίζουν ότι δεν θα τελέσει παρόμοια εγκλήματα μετά την αποφυλάκισή του. Και ποιος μπορεί να διαφωνήσει με αυτό, εκτός από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ; Η παραπάνω δήλωση προέρχεται από την κομματική ανακοίνωση με την οποία η Κουμουνδούρου επιχειρεί να επιδείξει ευαισθησία κατόπιν εορτής ή εναλλακτικά μεταμέλεια για τον έγκλημα...
Γράφει η Ελευθερία Γεωργίου
Στην ίδια ανακοίνωση βέβαια σπεύδουν από τον ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίξουν ότι «η διάταξη για την υφ’ όρον απόλυση βάσει της οποίας έκανε αίτηση για αποφυλάκιση ο Νίκος Μιχαλολιάκος δεν σχετίζεται με τις τροποποιήσεις του ποινικού κώδικα του 2019». Ξεχνούν πως με τον Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ, ο αρχηγός μιας εγκληματικής οργάνωσης εξισώθηκε με το απλό μέλος, ενώ οι καταδικασθέντες της Χρυσής Αυγής δεν στερούνταν των πολιτικών τους δικαιωμάτων.
Φθηνές δικαιολογίες
Επ’ αυτού, ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογήθηκε ότι λόγω της προκήρυξης των πρόωρων εκλογών τον Ιούλιο του 2019 δεν πρόλαβε να τροποποιήσει την εκλογική νομοθεσία! Ξεχνούν επίσης ότι τον Σεπτέμβριο του 2019 η εισαγγελέας έδρας του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου ζήτησε την απαλλαγή των κατηγορουμένων (ανάμεσά τους ο Γιάννης Λαγός και ο Νίκος Μίχος) για την υπόθεση της επίθεσης μελών της Χρυσής Αυγής στον κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» στην Ηλιούπολη, το 2013.
Εκείνο που δεν λένε πάντως είναι πως ήταν στις 4 Ιουνίου 2019 όταν η Ενωση Εισαγγελέων Ελλάδος ζήτησε την απόσυρση του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που είχαν κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή, καθώς, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή της, «η μετάπτωση υψηλής κοινωνικής απαξίας κακουργημάτων σε πλημμελήματα (π.χ. διακεκριμένες κλοπές κατ’ επάγγελμα τελούμενες από συμμορίες, διακεκριμένες απάτες ή πλαστογραφίες κατ’ επάγγελμα με αντικείμενο της περιουσιακής βλάβης από 30.000-120.000 ευρώ) αλλά και η περαιτέρω μείωση των ορίων ποινών με ταυτόχρονη χαλάρωση των προϋποθέσεων υφ’ όρον απόλυσης, θα επιφέρει παραγραφές και μαζικές αποφυλακίσεις σε πληθώρα υποθέσεων, με τον κίνδυνο διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας αλλά και καλλιέργειας ευλόγου αισθήματος ατιμωρησίας στα θύματα εγκληματικών πράξεων».
Με κάθε τρόπο οι σύντροφοι της Κουμουνδούρου προσπαθούν να πείσουν πως «δεν είναι όπως φαίνεται», ότι «δεν καταλάβατε σωστά» και ότι κάποιος άλλος φταίει. Ηρθε η απόφαση για το Μάτι όμως και γκρέμισε κάθε προσπάθεια να συγκαλυφθεί το έγκλημα επί της ουσίας του 2019 που προέκυψε κατά μια περίεργη συγκυρία σε συνέχεια της φονικής πυρκαγιάς. Ενώ μια σειρά από αλλαγές άγγιξαν τους εμπρησμούς με άκρως θετικό τρόπο: μείωση ποινών, κατάργηση αυστηρών διατάξεων, προστίμων κ.ο.κ.
Η ένοχη σιωπή...
Παραμονή των εκλογών, ο Ποινικός Κώδικας άλλαξε, κόντρα στις ενστάσεις των άμεσα εμπλεκόμενων, έγινε επιεικέστερος σαν κάποιος να προετοίμαζε το έδαφος για κάτι που θα ακολουθούσε της επερχόμενης εκλογικής συντριβής. Πόσο τυχαία άλλωστε μπορεί να είναι η ένοχη σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ για τις ποινές-χάδι; «Τα αδικήματα της συγκεκριμένης υπόθεσης κρίθηκαν με βάση το ευμενέστερο πλαίσιο που ίσχυε επί ΣΥΡΙΖΑ. Εάν κρίνονταν με το δικό μας πλαίσιο, οι ποινές θα ήταν αυστηρότερες» ξεκαθάρισε από το βήμα της Βουλής ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους.
Τα στελέχη της Κουμουνδούρου φαίνεται να βασανίζονται από αδύναμη μνήμη. Η οποία συνοδεύεται είτε από βολική σιωπή είτε από δικαιολογίες του σωρού. Ενίοτε και από το σήκωμα του δακτύλου. Η βολική αμνησία ταλαιπωρεί το κόμμα από το 2019 και έπειτα για κάθε υπόθεση που διαχειρίστηκε με τον όποιο τρόπο κατά την κυβερνητική θητεία του. Συνήθως συνοδεύεται και από επιλεκτική μνήμη, διαχωρίζουν τα στελέχη τις υποθέσεις, δίνουν έμφαση στα καλά και συμφέροντα, ερμηνεύουν κατά το δοκούν και φυσικά αποσιωπούν τα όποια λάθη. Αλλά η ελληνική κοινωνία σηκώνει ακόμα το βάρος των λαθών μιας κυβέρνησης που μέσα σε τέσσερα χρόνια άφησε το στίγμα της.
