Η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη δημιούργησε πολλές ελπίδες για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ. Είναι όμως έτσι; Και εάν ισχύει, ποιες προϋποθέσεις απαιτούνται για να γίνει το ΠΑΣΟΚ κόμμα εξουσίας;
του Γιάννη Παπαδάτου*
Είναι βέβαιον, αν και ελπίζω να μην επιβεβαιωθεί στο μέλλον, ότι η έλευση μιας νεότερης γενιάς στελεχών στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν είναι αρκετά. Γιατί πριν απ’ όλα, απαιτείται η κατανόηση των καθηκόντων της σημερινής τρίτης θέσης του ΚΙΝΑΛ στην πολιτικά ζωά της χώρας. Το ΚΙ- ΝΑΑ, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, έχει αυτοπαγιδευτεί στη δημόσια δέσμευσή του τήρησης ίσων αποστάσεων απ’ τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν και στην πράξη αντιπολιτεύεται, σχεδόν, αποκλειστικά τη ΝΔ – με το αφελές επιχείρημα ότι είναι, πλέον, κυβέρνηση – δηλώνοντας απλά ότι δεν συμφωνεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικό δείγμα αποτελεί η λανθασμένη ανακοίνωση του ΚΙΝΑΛ για το επεισόδιο που προκάλεσε ο Παύλος Πολάκης στη Βουλή (31/01) υποστηρίζοντας, αντιθεσμικά και με κραυγές, την κατασκευασμένη από τον ΣΥΡΙΖΑ σκευωρία Novartis. Η ανακοίνωση αντί να καταγγέλλει τον ΣΥΡΙΖΑ, ομιλεί για «χουλιγκανικού χαρακτήρα σύγκρουση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ», ξεχνώντας απαράδεκτα ότι τέσσερις κορυφαίοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν θύματα της σκευωρίας Novartis. Ελπίζω το ΚΙΝΑΛ να μην επιθυμεί να πάρει τη θέση της ΝΔ στον διπολικό άξονα εξουσίας στη χώρα μας! Επομένως, έχει πολιτικό καθήκον να αποκαλύψει την τυχοδιωκτική και αντιλαϊκά πολιτικά του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ εκτοπίζοντάς τον από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ ως γνήσιο σοσιαλιστικό κόμμα – αριστερότερα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς – και όχι ως συνέχεια της Ενώσεως Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, καταλαμβάνοντας δικαιωματικά όλο τον χώρο μεταξύ ΝΔ και ΚΚΕ. Είναι γι’ αυτό κοντόφθαλμη και ιστορικά μυωπική η προσπάθεια μετακίνησης του ΠΑΣΟΚ στον λεγόμενο χώρο του «Κέντρου», ώστε μοιραία ο ΣΥΡΙΖΑ να μονοπωλήσει ψευδεπίγραφα τον χώρο της, εντεύθεν του ΚΚΕ, Αριστερός. Η βεβαιότητα ότι η έντονη κριτική προς τη ΝΔ θα έχει εξ αντανακλάσεως τη φυγή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ είναι αφελής και ανεδαφική. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ θα τον εγκαταλείψουν μαζικά όταν το ΚΙΝΑΛ αναλάβει το έργο της ενημέρωσής τους και όταν αποκαλυφθεί ότι είναι ένα τυχοδιωκτικό κόμμα που εξυμνούσε τον Τραμπ, υπηρέτησε τη Μέρκελ, μείωσε συντάξεις και μισθούς. Η έκδοση μιας Μαύρης Βίβλου των πεπραγμένων του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν χρήσιμη.
Επειδή η ΝΔ είναι ο ιδεολογικός αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο υπαρξιακός του αντίπαλος, το ΚΙΝΑΛ και οι βουλευτές του οφείλουν να διευκρινίσουν με σαφήνεια εάν θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ υπαρξιακό αντίπαλο ή εν δυνάμει μελλοντικό σύμμαχο. Η αποκάλυψη της πραγματικής φύσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ωφελήσει μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά και την ίδια τη δημοκρατία στη χώρα μας. Η οποία απειλήθηκε με αλλοίωση των δημοκρατικών της χαρακτηριστικών από την τυχοδιωκτική διακυβέρνηση της χώρας απ’ τον Αλέξη Τσίπρα με νεο-ολοκληρωτικές πρακτικές και συνεχείς προσπάθειες άλωσης όλων των θεσμικών αντίβαρων (Δικαιοσύνης, Ανεξάρτητων Αρχών, ΜΜΕ) που εξισορροπούν τον κρατικό αυταρχισμό και την εγκαθίδρυση καθεστώτος λατινοαμερικάνικης μορφής.
Ελπίζω να διαψευσθώ, αλλά όσο καιρό ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν απελευθερώνεται από την αδιέξοδη τήρηση των ίσων αποστάσεων από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν αποκαλύπτεται σταθερά και με συνέπεια ο αντιδημοκρατικός χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι βέβαιον ότι το ΠΑΣΟΚ θα ηττηθεί στις προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις και θα παραμείνει, και πάλι, τρίτο κόμμα.
Ο Γιάννης Παπαδάτος είναι ομότιμος Καθηγητής ΕΚΠΑ, πρώην Βουλευτής ΠΑΣΟΚ, γραμματέας του Τομέα Διαφώτισης της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ 1983 -1996. Το άρθρο δημοσιεύεται στα Νέα
