Μέχρι στιγμής το ΠΑΣΟΚ καταγράφει μόνο… γκάφες. Εκφράζει θέσεις και καταθέτει προτάσεις που έχουν τη μορφή επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων που σβήνουν αμέσως μετά την εκτόξευσή τους. Και όμως ο Νίκος Ανδρουλάκης επιμένει στη λάθος συνταγή που τον απομακρύνει όλο και περισσότερο από τη διαμόρφωση μίας εικόνας… πρωθυπουργισιμότητας.
Από το «παρών» στα απογευματινά χειρουργεία –με τα οποία συμφωνεί και θεωρεί σωστά, αλλά δεν ψήφισε επειδή το έφερε η κυβέρνηση της ΝΔ– μέχρι το θέμα του ΦΠΑ και τώρα τον κατώτατο μισθό, η νέα «προεδρική περίοδος» του Νίκου Ανδρουλάκη χαρακτηρίζεται από γκάφες που δείχνουν ότι στη Χαριλάου Τρικούπη δεν διαθέτουν το παραμικρό σχέδιο.
Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ έχει εγκλωβιστεί σε μια αντιγραφή αυτής που οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα στην παραίτηση και τον ΣΥΡΙΖΑ στη διάλυση. Η καταστροφολογία και το «όχι σε όλα» με την παράλληλη προσπάθεια να φανεί ότι έχει προτάσεις και τις καταθέτει με ακοστολόγητες τροπολογίες, πλήττουν όχι απλά το προφίλ του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά συνολικά την ομάδα που δημιουργήθηκε μετά τις εσωκομματικές εκλογές.
Στις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει άνοδο μόνο που σιγά σιγά δείχνει να πιάνει… ταβάνι ως προς τις εισροές ψηφοφόρων ακόμη και των απογοητευμένων του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νίκος Ανδρουλάκης στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός καταγράφει μονοψήφια ποσοστά, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι η τακτική που ακολουθεί και το λεγόμενο «σκληρό ροκ» του πάλαι ποτέ «θείου βρέφους» Κώστα Λαλιώτη δεν κόβει εισιτήρια.
Στο πλαίσιο αυτό η κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο αποκαλούμενο κέντρο, στο οποίο υποτίθεται ότι στοχεύει το ΠΑΣΟΚ με το βλέμμα όμως στην… Αριστερά, έρχεται απλά να δείξει αδυναμίες και προβλήματα εντός της –από σπόντα– αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στη Χαριλάου Τρικούπη ακούγεται ήδη μια κάποια γκρίνια που προς το παρόν παραμένει υπόκωφη λόγω της –δημοσκοπικής– ανόδου του κόμματος. Εν τούτοις, ουδείς γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει αυτή η κατάσταση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται πρώτος στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός με μεγάλη διαφορά από τον Νίκο Ανδρουλάκη. Παράλληλα τον ξεπερνά στην αποδοχή στο κέντρο, ενώ έχει τη δυνατότητα να διαμορφώνει την πολιτική ατζέντα με βάση πραγματικά δεδομένα και απτό έργο το οποίο καταγράφει θετικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα. Η κυβέρνηση μάλιστα έχει καταφέρει να αποδομεί την όποια προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να διαμορφώσει μια ατζέντα που παραπέμπει σε άλλες εποχές και έχει κεντρικό στόχο τη δημιουργία νεοαγανακτισμένων.
Απλά και σε αυτήν την περίπτωση ισχύει το ρητό ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται συνήθως ως φάρσα…
