Ενδιαφέρουν οι Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου 2019 ειδικά τους Χριστιανούς των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης [Ε.Ε.] και ειδικότερα τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και κατ’ επέκταση την Ορθόδοξη Εκκλησία;

Προφανώς στα πιο πάνω ερωτήματα και όποια άλλα παρεμφερή, η απάντηση είναι μία και μόνη: ναι και κατά προτεραιότητα. Γιατί στα επόμενα λίγα χρόνια και στη διάρκεια της θητείας του Ευρωκοινοβουλίου, που θα προκύψει από την εκλογική διαδικασία της 26.05.2019, και [της θητείας] των συλλογικών οργάνων διοίκησης – διεύθυνσης της Ε.Ε. θα δοκιμαστεί η θέση και η σχέση, αλλά και η συμβολή και επιρροή του Χριστιανισμού στη Νέα Ευρώπη του 21ου αιώνα που θα διαμορφώνεται …

Γράφει ο Γιάννης Γ. Ζαφειρόπουλος, πρ. Υφυπουργός Εξωτερικών

Όπως είναι γνωστό ο αριθμός των Χριστιανών γενικά στον Κόσμο αποτελεί [αντιστοιχεί] τουλάχιστον το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού [2,3 δις ανθρώπων], ενώ συνολικά στην Ευρώπη ο χριστιανικός πληθυσμός ξεπερνά τα 565 εκατομμύρια πιστών, συμπεριλαμβανομένων βέβαια και των Χριστιανών των εκτός Ε.Ε. χωρών [: Ρωσία, Σερβία, Ουκρανία, Γεωργία, Αλβανία κλπ.]. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί και η «μεγάλη συμβολή του Πατριαρχείου της Μόσχας στην Ορθόδοξη ζωή της Δυτικής Ευρώπης», πέραν εκείνης του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως [Βλ. Μητροποίτη Κάλλιστου Ware: Η Ορθόδοξη Εκκλησία]. Η Ορθοδοξία [οι Ορθόδοξες Εκκλησίες στο σύνολό τους] αποτελεί μαζί με τον Καθολικισμό και τον Προτεσταντισμό την «τριάδα» των μεγαλύτερων, των σημαντικότερων, των κύριων «συνιστωσών» του Χριστιανισμού στην Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες της Ελλάδας και η Εκκλησία της Κύπρου έχουν την αυξημένη δυνατότητα να επηρεάζουν τις εξελίξεις στην Ε.Ε. και τα θεσμικά όργανά της [:Ευρωκοινοβούλιο, Συμβούλιο Κορυφής, «Κογκλάβιο» Επιτρόπων] και δεν εξάντλησαν το ρόλο τους [όπως άλλες Εκκλησίες] μόνο στη δημιουργία ενός απλού Γραφείου στις Βρυξέλλες για την αναζήτηση ευρωπαϊκών πόρων για ποικίλες «δράσεις».

Η Εκκλησία της Ελλάδας ειδικά, δεν είναι δυνατό να επιτρέψει να … «εκπροσωπείται» ο Χριστιανισμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τον Όρμπαν [όπως καυχήθηκε στον «αυτάδελφό» του Ντ. Τράμπ, κατά την συνάντησή τους στο Λευκό Οίκο] ή/και τον Σαλβίνι.
Η ενίσχυση στις Ευρωεκλογές των υποψηφίων που έχουν κατανοήσει την ανάγκη επίμονης ενίσχυσης των αξιών της Ενωμένης Ευρώπης και του Χριστιανισμού, στο πλαίσιο της Χριστιανικής Νέας Ευρώπης του 21ου αιώνα, με δεδομένη την αξία του Ελληνικού Πολιτισμού και της Ελληνικής Φιλοσοφίας, ως σταθερό «υπόβαθρο», στη διαμόρφωση του Ευρωπαϊκού και του Χριστιανικού πολιτισμού, αποτελεί κρίσιμο παράγοντα των επιλογών μας. [Βλ. Αρχιεπισκόπου πρ. Θυατείρων Μεθοδίου Φούγια: «Το Ελληνικό Υπόβαθρο του Χριστιανισμού»].

Στις Ευρωεκλογές ψηφίζουμε για την Ευρώπη, αλλά η ψήφος μας «εμβαπτίζεται» στις θυσίες και τις στερήσεις των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων της χώρας μας ιδιαίτερα στην πενταετία που πέρασε και αποκτά θετική – δημιουργική δύναμη όταν ενισχύσει την προοπτική εξασφάλισης της Πολιτικής Αλλαγής που έχει ανάγκη η πατρίδα μας. Ενώ ταυτόχρονα ενδυναμώνει τις πολιτικές δυνάμεις που στο επίπεδο και το πλαίσιο των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έχουν τη διάθεση, την ισχύ, την αποφασιστικότητα και το κύρος να αγωνιστούν για τη δίκαιη ανάπτυξη, την αποδυνάμωση των εκπροσώπων του λαϊκισμού, την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών και δεν θα αγνοήσουν την υπέρτατη ανάγκη να επανακτήσει ο Χριστιανισμός στην Ευρώπη τη δυνατότητα να υπάρχει, να λειτουργεί και να αναπτύσσεται με όρους ισότητας και ελευθερίας απέναντι σε κάθε θρησκευτική ή πολιτική καταπίεση.

Για τους λόγους αυτούς και για άλλους περισσότερους [πρέπει να] ενδιαφέρουν οι Ευρωεκλογές την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους ταγούς της.