Δεν λέει να αντιληφθεί ο Νίκος Ανδρουλάκης ότι τα θέματα που επιλέγει να αναδείξει δεν βρίσκουν ακροατήριο. Όχι γιατί δεν έχουν βάση, αλλά διότι στην πλειονότητά τους αντιμετωπίζονται ρεαλιστικά από την κυβερνητική πολιτική, δίνονται λύσεις και οι πολίτες το γνωρίζουν αυτό. Οπότε; Δεν είναι δα ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ καταθέτει και ρηξικέλευθες προτάσεις έτσι ώστε να προκαλέσει εντυπώσεις. Αντιθέτως, εγκλωβίζεται σε προτάσεις που πολλές έχουν χρησιμοποιηθεί και αλλού δίχως αποτέλεσμα. Οπότε δεν είναι τυχαίο ότι τα πράσινα στελέχη που βρίσκουν στασίδι στα τηλεοπτικά πάνελ μετατρέπονται σε απλούς σχολιαστές.
Η καραμέλα του ΕΣΥ
Για παράδειγμα, στον πρόεδρο Νίκο έχει γίνει εμμονή το ΕΣΥ. Αν και μόνο από αφηγήσεις γνωρίζει την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ τη μακρινή πια δεκαετία του ’80, εκείνος εκτιμά πως η λέξη «ΕΣΥ» προκαλεί ακόμα ρίγη στην κοινωνία. Αφενός αυτό έχει τελειώσει, αφετέρου η κυβέρνηση παρεμβαίνει στο μέτρο του δυνατού και βελτιώνει την κατάσταση. Φυσικά και δεν έχουν λυθεί όλα τα προβλήματα, η προσπάθεια όμως έχει καταγραφεί και τη βιώνουν όσοι στη δύσκολη στιγμή καταφεύγουν σε κάποιο νοσοκομείο. Το πρόβλημα βέβαια του Ανδρουλάκη είναι ότι, εκτός των άλλων, αδυνατεί να πει και καλή κουβέντα. Δείτε για παράδειγμα την περίπτωση του ΒΟΑΚ. Από το Ηράκλειο που βρέθηκε κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι εμπαίζει την κοινωνία. Αυτό κατάλαβε, αυτό είπε. Γιατί, για τον ίδιο, αξία έχει η αντιπολίτευση και όχι η ουσία.
Χαμηλοί τόνοι και ρεαλισμός
Στον αντίποδα, έχεις τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τον πολιτικό αρχηγό που, παρά τα ζόρια, έχει καταφέρει να ξεχωρίζει και να διατηρεί τα πρωτεία σε όλες τις δημοσκοπήσεις, στον δρόμο για μια τρίτη –αυτοδύναμη όπως έχει δηλώσει– θητεία. Πήγε στην Κρήτη, έπεσαν οι υπογραφές για τα 157 χιλιόμετρα του ΒΟΑΚ που θα συνδέουν το Ηράκλειο με τα Χανιά και έκανε λόγο για μια σπουδαία ημέρα. Μέχρι εκεί. Γιατί; Διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι οι Κρητικοί βλέπουν την εξέλιξη, βλέπουν ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει και δεν νιώθει την ανάγκη να διαφημίσει τα αυτονόητα. Μένει με την ικανοποίηση ότι ένα ζήτημα δεκαετιών που αποτελούσε προσωπική του δέσμευση προχωράει προς υλοποίηση. Και επειδή είναι ρεαλιστής σχολίασε πως «ξέρουμε ότι είναι ένα έργο σύνθετο με ορίζοντα τα 5 χρόνια. Γι’ αυτό και ζητώ τη συνεργασία των τοπικών αρχών». Τίποτε δεν είναι ρόδινο, τίποτε δεν είναι εύκολο.
Θεσμικός Βούτσης
Άσβεστη παραμένει η φωτιά που άναψε το 2015 στην ευρύτερη Κεντροαριστερά που τότε είχε βρει στέγη κάτω από τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Οι κόντρες ειδικά μεταξύ των πρώην συντρόφων, των διαφορετικών τάσεων και «πιστεύω» που θεώρησαν ότι μπορούν να συνυπάρξουν όχι παραβλέποντας τις διαφορές τους αλλά παλεύοντας να επιβληθούν των υπολοίπων, συνεχίζονται για τα καλά. Και αν η ένταση έχει μειωθεί μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς (αυτούς τους χωρίζει κυρίως ο Κασσελάκης και η ανοχή που έδειξαν κάποιοι) δεν συμβαίνει το ίδιο με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Σε βαθμό μάλιστα που τα δύο στρατόπεδα εντοπίζουν κοινό εχθρό στο πρόσωπο της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας, την οποία είχαν ψηφίσει για πρόεδρο της Βουλής για να τους κάνει τις ζωές πατίνι. Διόλου τυχαία είναι η παρέμβαση του Νίκου Βούτση (διαδόχου της Ζωής στη Βουλή) στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες και μάλιστα υπέρ του πολιτικού αντιπάλου Νικήτα Κακλαμάνη. Ξεκαθάρισε πως τα όσα λέγονται στη δημοσιογραφική αίθουσα είναι δημόσια και θέμα περί «ωτακουστών» δεν τίθεται. Θεσμικός ο πρώην πρόεδρος.
