Ως μέγας λάτρης του παγκοσμίου πολιτισμικού έργου του Μίκης Θεοδωράκη έχω αναφέρει επανειλημμένα ότι θα προτιμούσα να μην ασχοληθώ ποτέ με την πολιτική της διαδρομής, που ήταν πλήρης αντιφάσεων. Πώς γίνεται, επί παραδείγματος, ένας δημοκράτης να είναι κομμουνιστής; Πως γίνεται κάποιος που κατέγραψε την κατάρρευση του κομμουνισμού να δηλώνει κομμουνιστής ως το τέλος και να ζητήσει να ταφεί ως τέτοιος; Δεν αντιλήφθηκε; Δεν κατανόησε τίποτα; Πώς γίνεται ο κομμουνιστής να δηλώνει κάτι τέτοιο και ταυτοχρόνως να απολαμβάνει όλα τα οφέλη του επάρατου καπιταλισμού; Παρόμοιες ερωτήσεις μπορούν να κατατεθούν πάμπολλες. Εξ ου και από σεβασμό στον τεράστιο μουσουργό, είναι προτιμότερη η σιωπή αναφορικά μ ‘αυτή την πτυχή της ζωής του, παρά το γεγονός ότι για πολλά αριστουργηματικά του η έμπνευση είχε την αφετηρία της.
Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Όμως, πρέπει να κάνουμε μια συζήτηση και κάποιες διαπιστώσεις αναφορικά με τον Μίκη Θεοδωράκη και όσα συνέβησαν μόλις ξεκίνησε το ταξίδι του για γεμίσει τους ουρανούς με ύμνους, ορατόρια, ζεϊμπέκικα κι άλλες μελωδίες.
Πέριξ του Μίκη λοιπόν, σκύλεψε ο Κουτσούμπας , βίασε τη λογική μας ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τα τηλεοπτικά δίκτυα αποδείχθηκαν για μια ακόμη φορά που ΜΟΝΟ κουτσομπολούδες και γελοία ριάλιτυ μπορούν να σερβίρουν.
Ας τα δούμε πιο αναλυτικά:
Ο Μίκης είχε στείλει επιστολή στον ΓΓ του ΚΚΕ , τον Δ. Κουτσούμπα στην οποία ζήτησε –ξεχνώντας τις λεπτομέρειες – να ταφεί ως κομμουνιστής. Εναπόθεσε δηλαδή την ιδεολογία και τον δικό του επιτάφιο στα χέρια του Περισσού. Ήταν αναφαίρετο δικαίωμά του να πεθάνει ως κομμουνιστής κι όχι ΜΟΝΟ ως εκ των μεγαλύτερων Ελλήνων του πνεύματος. Μόνος του έκανε φάουλ. Όμως μιλάμε για έναν άνθρωπο ρομαντικό κι ουτοπιστή επαναστάτη που σχεδόν πάντα τον οδηγούσε το ένστικτο κι η έμπνευση. Ένα άνθρωπο που έκανε λάθη κι έζησε μ ‘αυτά. Ε, έκανε και στο τέλος…
Ο Κουτσούμπας όμως, αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά, αυτό που ξέρουμε όλοι. Μικρός! Στυγνός κομμουνιστής , ανάξιος του Θεοδωράκη. Έφτασε στη μέγιστη μετατροπή να λογοκρίνει και να «κοντύνει» τον Θεοδωράκη, λέγοντας «δεν συμφωνήσαμε πάντα με τις πρωτοβουλίες σου» !! Φυσικά δεν έβγαλε λέξη για το πόσο απαξιωτικά αντιμετώπισε το ΚΚΕ τον Μίκη, κάθε φορά που… δεν συμφωνούσε με τις επιλογές του.
Ξέρετε κάτι; Ο Κουτσούμπας, με το ελάχιστο πολιτικό ανάστημα, επιλέχθηκε για τον δικό του κομμουνισμό που η ελάχιστη σχέση έχει με τον κομμουνισμό του Μίκη. Ο Μίκης πίστευε σε κομμουνισμό… ποιητική αδεία! Πίστεψε στον δικό του εσωτερικό κομμουνισμό. Ο Μίκης ήταν ο κομμουνιστής του «Άξιον Εστί» και του «Πνευματικού Εμβατηρίου» που ουδεμία σχέση έχουν με το αποτρόπαιο πρόσωπο του κομμουνισμού του Κουτσούμπα.
Όσο κι αν η πλειοψηφία των αστών, μπορεί να κρατήσει σοβαρές επιφυλάξεις για την πολιτική διαδρομή του Θεοδωράκη, αλλά ουδείς μπορεί ν ‘αμφισβητήσει ότι τις περισσότερες φορές «έλαμπε» η καλή του πρόταση και τα ενωτικά χαρακτηριστικά της δράσης του.
Δυστυχώς ο Κουτσούμπας προτίμησε αντί συμφιλίωσης, να προτάξει την «ταξική» κομματική σκοπιμότητα ακόμη και μπροστά στο φέρετρο του Μίκη και να μας θυμίσει ότι τα όνειρα του ΚΚΕ συνεχίζονται να «ζητούν εκδίκηση»!
Αλήθεια τι εννοούσε ο Κουτσούμπας με τη φράση του για τα όνειρα που θα πάρουν εκδίκηση; Πόθεν θα γίνει αυτό; Μέσω εκλογών; Μέσω επανάστασης; Τι, πώς; Και ποια είναι αυτή η εκδοχή αφού συνήθως η εννοιολογική σημασία της λέξης παραπέμπει σε κάτι κακό;
Κάτι ακόμη περισσότερο Κουτσούμπα και ΚΚΕ : Έχω τη βεβαιότητα ότι ο ενωτικός Θεοδωράκης δεν θα είχε αντίρρηση να ταφεί με την ελληνική σημαία. Μα αυτή δεν υπήρχε ούτε στο φέρετρό του, ούτε πουθενά! Ασφαλώς κάτι δεν θα μας πει πει το ΚΚΕ, ο πολιτικός επίτροπος της τελετής…
Πάμε παρακάτω. Την ώρα λοιπόν που ο Μίκης ξεκινά το μεγάλο και μυστηριώδες ταξίδι, την ώρα που τον αποχαιρετούσε ο κοσμάκης, κάποια ακατοίκητα μυαλά άπλωσαν πανό στο σπίτι του! «Η ιστορία σου ξεκινάει από το βουνό και καταλήγει στον εθνικό βούρκο της πλατείας συντάγματος», έγραψε κάποιοι, αγνοώντας ότι οι νεκροί από τα πρώτα βήματα του πολιτισμού των εννόων, απολάμβαναν τον απόλυτο σεβασμό.
Κάποιοι άλλοι επαναστάτες των vans, των adidas και των lacoste, δεν ήταν 30-40 άτομα, φώναζαν συνθήματα κι έβριζαν τον Μητσοτάκη έξω από τη Μητρόπολη. Νόμιζαν ότι απαξιώνουν εκείνον , μα ασεβούσαν προς τον μέγα νεκρό! Πού να το κατανοήσουν; Τα ίδια άλλωστε είχαν κάνει κάποια άλλα ορκ προς τον Τσίπρα, στην κηδεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αλλά τότε η Νέα Δημοκρατία τους αποδοκίμασε –έκραξε αγρίως.
Αυτοί λοιπόν που πήγαν στην κηδεία του Μίκη για ν ‘αποδοκιμάσουν τον Μητσοτάκη, αντιεξουσιαστές και λοιπά αριστερόπουλα, τους συνέδραμαν κι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ από το γνωστό λουμπενοχωριό. Κι όσο κι αν λέει ο Κουτσούμπας ότι δεν… ελέγχεται ο λαός, ξέρω ότι ψεύδεται, αφού το κόμμα του γνωρίζει να περιφρουρεί τις εκδηλώσεις του, ακόμη και τις διαδηλώσεις! Ταυτοχρόνως, ο ΣΥΡΙΖΑ με τη χαρακτηριστική ελαφρότητα του, έκανε σύγκριση –ανιστόρητη και γελοία- με τη βοή του λαού εναντίον των Γερμανών στην κηδεία του Κωστή Παλαμά!
Τι ντροπή αλήθεια! Σε μια κορυφαία τελετή συγκίνησης κι ανθρωπισμού όπως είναι ο αποχαιρετισμός του νεκρού, να τρέχουν τύποι με στυλιάρια και να κάνουν τον πολιτικό τους αντίπαλο! Κι ύστερα να μιλάνε για ηθικό πλεονέκτημα στο όνομα του ρόπαλου με την κόκκινη σημαία και το σφυροδρέπανο ή το αστέρι…. Ανίατοι άνθρωποι που επιχειρούν ματαίως να κρύψουν τις ρυτίδες που έχει δημιουργηθεί ο χρόνος στο ιδεολόγημά τους.
Μα δεν είναι μόνο αυτό. Αντί καταδίκης αυτών που έβριζαν χυδαία και χωρίς σεβασμό στη Μητρόπολη, βγήκαν κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τους περιέθαλψαν! Η επί των πολιτιστικών του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου… είδε κι άκουσε ότι στην πλατεία Μητροπόλεως «χάλασε» ο κόσμος από τα μαθήματα. Ο πρώτος υπουργός και πανεπιστημιακός (!!!) Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης προχώρησε σε ανάρτηση στην οποία είχε πρωτοσέλιδο εφημερίδα από την εποχή της λεγόμενης «Αποστασίας» κι ανέφερε: «Αναρωτήθηκε γνωστός δημοσιογράφος, μετά πρόλαβε ο Μητσοτάκης να γίνει κάθαρμα. Η απάντηση είναι: εδώ και 56 χρόνια »! Πόση χυδαιότητα; Πόση; Να φτάνει στο σημείο ν ‘αποδίδει στον Κυριάκο Μητσοτάκη…. οικογενειακή ευθύνη. Τα έκαναν οι φασίστες αυτό…
Τέλος, είναι κι η τηλεόραση. Χαμένη στο διάστημα με ιθύνοντες ελαχιστότητες. Θα έγραφα τα ίδια και για την ΕΡΤ αλλά αυτή διασώθηκε από το αρχείο της και από τον πολιτισμό της Βίκυς Φλέσσα.
Η φυγή του Μίκη για την αθανασία ήταν μια χρυσή ευκαιρία για τα κανάλια, να ξεφύγουν από τα γελοία ριάλιτι, τα τούρκικα, τον κιτρινισμό, την ελαφρότητα και το λουμπεναριό! Υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχουν έτοιμο εδώ και καιρό υλικό για τον Μίκη. 96 χρόνων ήταν ο άνθρωπος. Μα φευ. Τον αντιμετώπισαν λες κι ήταν ένας ακόμη που «έφυγε». Μαρκούτσια εδώ κι εκεί, μαρκούτσι στο σπίτι του συνθέτη, μαρκούτσι στην εκκλησία, μέσα στον τάφο, ζουμ στα πρόσωπα «επωνύμων» και αναζήτηση δηλώσεών τους. Τι είπε ο Μητσοτάκης, τι ο Τσίπρας, τι η Φωτίου, η Λιάνα Κανέλλη, τι λένε τα παιδιά του και πάει λέγοντας. Παρέδωσαν το σκήνωμα του Μίκη στα χέρια κάθε παρουσιάστριας πρωινάδικου ή μεσημερινού, για να λέει κουταμάρες. Πόσο μικροί. Πόσο ελάχιστοι. Αντί να δημιουργήσουν υπερπαπαρωγές αντιμετώπισαν τον Μίκη ως ήρωα του Voice… Κι ύστερα οι κοπελούδες άρχισαν να συζητάνε (τρόπος του λέγειν) για τα σιχάματα που λέγονται … Bachelor και… Big Brother… Κι όπως έγραψε στο χρονογράφημά του ο φίλος Δημήτρης Καπράνος, ενώ είχαν την ευκαιρία να εξιλεωθούν για τα βαρύτατα αμαρτήματά τους, εκείνοι προτίμησαν να μετατρέψουν την κηδεία του Μίκη σε «μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες»…
Κρίμα!
