Κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος (τo) επιχείρηση η οποία λειτουργεί χωρίς να δεσμεύεται από τους περιορισμούς της νομοθεσίας «και τι σε νοιάζει τι λέει η νομοθεσία αφού έχεις κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος»
Δεν ξέρω αν ο θάνατος της 16χρονης ήταν συνέπεια του αλκοόλ που κατανάλωσε σε μαγαζί στο Γκάζι. Ξέρω όμως ότι, παρά την αυστηροποίηση του σχετικού νόμου, μια ανήλικη κατανάλωσε αλκοόλ. Κι αυτό δεν έγινε σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό της επικράτειας, ούτε σε κάποιο απόμερο μπαρ του Λεκανοπεδίου, αλλά στο πιο κεντρικό σημείο της νυχτερινής διασκέδασης στην πρωτεύουσα.
Κι αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να βάλει στη θέση του απολογούμενου την Ελληνική Αστυνομία. Αντί όμως αυτή να απολογείται για την αδυναμία (ή απροθυμία) να αστυνομεύσει ακόμα και την πιο πολυσύχναστη περιοχή της Αθήνας, η ΕΛ.ΑΣ. επιμένει σε φτηνές δικαιολογίες του τύπου «δεν μπορούμε να είμαστε έξω από κάθε κλαμπ».
Ίσως τους διαφεύγει ότι σε καμία χώρα στον κόσμο η Αστυνομία δεν είναι έξω από κάθε κλαμπ. Αρκεί που μπαίνουν μέσα σε λίγα και βεβαιώνουν παραβάσεις που οδηγούν σε αυστηρές τιμωρίες (και όχι τιμωρίες που κάνουν συμφέρουσα την παρανομία) που είναι και παραδειγματικές.
Εμμονικοί
Πολύ διασκεδαστικοί οι συμπολίτες οι οποίοι, προκειμένου να ικανοποιήσουν τη μανία τους για αντιπολίτευση, εξέθεσαν την άγνοιά τους. Γιατί σ’ ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του Σαββόπουλου, τη «Θαλασσογραφία», περιέχεται ο στίχος «φύσα θάλασσα πλατιά» που περιέργως ποτέ τους δεν είχαν ακούσει. Ίσως τελικά να είναι το αντιμητσοτακικό που κουφαίνει.
Μαγκιές εκ του... ασφαλούς
Τον κίνδυνο να μπει η Δημοκρατία σε γύψο επεσήμανε για πολλοστή φορά η κόρη του Νίκου του Κωνσταντόπουλου και όπως κάθε άλλη φορά το μόνο που θέλει να πει είναι: κοιτάχτε με, είμαι αγωνίστρια. Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί τι είδους αγώνας είναι αυτός στον οποίο δεν διακινδυνεύεις τίποτα, αλλά αυτός δεν περιλαμβάνεται στο τάργκετ γκρουπ της Ζωής οπότε η απορία του είναι αδιάφορη.
Απλά, ευχαριστώ!
«Ο Τσίπρας θα χάσει όσες φορές χρειάζεται προκειμένου να κερδίσει», απεφάνθη με τη σιγουριά του πανεπιστημιακού καθηγητή ο Νίκος ο Μαραντζίδης, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω για τον τιτάνιο –ιδεολογικό– αγώνα που δίνει υπέρ ενός ανθρώπου του οποίου η επάνοδος στο προσκήνιο σημαίνει πολλά για τον δικό μου –επαγγελματικό– αγώνα.
