Ακόμα μία φορά αναδεικνύονται οι δύο κόσμοι του πολιτικού συστήματος και οι λόγοι για τους οποίους η κυβερνώσα παράταξη διατηρεί ισχυρό προβάδισμα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης την πρωτοκαθεδρία ως προς την καταλληλότητα για πρωθυπουργός. Το ρεκόρ 25ετίας στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας που καταγράφηκε από το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ είναι το τελευταίο παράδειγμα ως προς την υλοποίηση των δεσμεύσεων και την εφαρμογή του προγράμματος ανάταξης της χώρας, την ώρα που η αντιπολίτευση επιχειρεί και πάλι να ποινικοποιήσει την πολιτική ζωή επιλέγοντας τη σκανδαλολογία και τους ακραίους χαρακτηρισμούς με τους πολίτες να γίνονται μάρτυρες της διαφοράς της νοοτροπίας και των προτεραιοτήτων που τίθενται και που αφορούν το παρόν και το μέλλον τους.
Η ενίσχυση της απασχόλησης είναι βασικός παράγοντας για μια χώρα και επιβεβαιώνει τον τρόπο με τον οποίο μια κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυτό το δύσκολο παζλ που έχει να κάνει με εργαζόμενους και επιχειρηματίες ανεξαρτήτως μεγέθους.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το 2019 προχώρησε σε έναν κεντρικό σχεδιασμό που σήμερα παράγει σημαντικά αποτελέσματα. Μείωση φόρων αλλά και ασφαλιστικών εισφορών, επενδυτικά κίνητρα, διευκολύνσεις μέσα από την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας οδήγησαν στο ρεκόρ της 25ετίας.
Εκεί ακριβώς εδράζεται και η πορεία της κυβέρνησης αλλά και η θέση που εκφράζει ο πρωθυπουργός αναφορικά με το πώς θα κληθούν να ψηφίσουν οι πολίτες στις επόμενες εκλογές. Το παραγόμενο έργο και οι παρεμβάσεις δύναται να λειτουργήσουν καταλυτικά απέναντι στη σκανδαλολογία και την καταστροφολογία που αποτελεί την προμετωπίδα των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Η σύγκριση είναι καταλυτική και ενδεχομένως είναι και η αιτία των υψηλών τόνων και θεωριών συνωμοσίας που επιλέγονται ως το αντιστάθμισμα της πολιτικής που παράγει έργο. Η επιλογή των κομμάτων της αντιπολίτευσης στην αρνητική ψήφο συγκρούεται με την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που αποσκοπούν στη θετική ψήφο.
Το σημαντικό είναι ότι δεν πρέπει να ξεχνούν οι πολίτες πού κατέληγε η χώρα κάθε φορά που η αρνητική ψήφος κυριάρχησε. Το 2015 είναι ακόμη νωπό στις μνήμες αυτών που το έζησαν. Η αγανάκτηση ουδέποτε λειτούργησε με θετικό πρόσημο, αντιθέτως οδήγησε σε καταστροφικές πορείες με δυσμενείς επιπτώσεις στο σύνολο των πολιτών.
Αυτό που διαφαίνεται, πάντως, είναι ότι και στις επόμενες εθνικές εκλογές θα συγκρουστούν δύο κόσμοι εντελώς αντίθετοι και κυρίως δύο πολιτικοί κόσμοι που έχουν διαφορετικές στοχεύσεις. Ο ένας ασχολείται με την ανάταξη και την ανάπτυξη, ο άλλος με την επιβίωση στο πολιτικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί...
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
