KKE (ο) 1. προσκολλημένος στο παρελθόν «είναι τόσο ΚΚΕ που του φαίνεται καλή ιδέα να απαγορευτούν τα αυτοκίνητα και οι μετακινήσεις να γίνονται με άλογα και κάρα» 2. αυτός που λέει όχι σε όλα, μονίμως αρνητικός «πήγε ο φουκαράς να κάνει πρόταση γάμου, αλλά έπεσε πάνω σε ΚΚΕ» 3. υπεράνω του νόμου «ναι, το ξέρω ότι απαγορεύεται να καπνίζω σε κλειστούς δημόσιους χώρους, αλλά είμαι ΚΚΕ».
Ενα από τα πράγματα που παραμένουν σταθερά και σ’ αυτήν την εκλογική διαδικασία είναι η επιμονή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας να λερώνει τα πάντα με τις αφίσες και τα πανό του. Δεν ξέρω τι γίνεται αλλού, αλλά στην Αθήνα δεν περπατάς 100 μέτρα χωρίς να υποστείς την κομμουνιστορύπανση, η οποία δεν είναι τίποτα περισσότερο από πούλημα κομματικής μαγκιάς. Παρότι κολλημένο κάπου στις αρχές του 20ού αιώνα (μπορεί και στα μέσα του 19ου αιώνα) το ΚΚΕ μπορεί να επικοινωνήσει και να διαφημιστεί με τρόπους πιο σύγχρονους και αποτελεσματικούς. Οι αφίσες του δεν είναι τρόπος επικοινωνίας. Είναι ο τρόπος του να δείξει πως μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει και να μένει ατιμώρητο (όχι φοβερό κατόρθωμα σε μια χώρα που κάθε παραβατικός μένει ατιμώρητος). Είναι ο τρόπος να σημαδέψουν οι σύντροφοι τις «περιοχές» τους. Οπως κάνουν οι συμμορίες με τα γκράφιτι και τα αρσενικά σκυλιά με το κατούρημα.
Ντροπή σας κύριε!
Ακουσα τον μπρόεδρο Τσίπρα να λέει ότι τον σταμάτησε κάποιος περαστικός στον δρόμο και του είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι «είναι ήρωας επειδή τα βάζει με το πιο σκληρό κατεστημένο» και έχω να πω ότι είναι ντροπή να κοροϊδεύουμε μπροστά στα μούτρα τους εκείνους τους συνανθρώπους μας που έχουν προβλήματα.
Καλό είναι να δείξουμε κατανόηση
Οφείλω να ομολογήσω ότι πρέπει να δείχνουμε κατανόηση στους συντρόφους κομμουνιστές. Μην ξεχνάτε οτι μιλάμε για ανθρώπους που θέλουν να επιβάλουν ένα σύστημα τόσο εφιαλτικό που μέχρι και τείχος χτίστηκε για να κρατάει όσους το υπέφεραν στη χώρα τους και θέλουν να ανατρέψουν ένα σύστημα στο οποίο άνθρωποι από όλον τον κόσμο βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να ζήσουν.
Εχουν εναλλακτική
Μπορεί τα πολλά κόμματα του μπατριωτικού του χώρου (όπως μάθαμε να λέμε χαϊδευτικά τη φασιστοειδή ακροδεξιά) θα έχουν την τύχη των πολλών κομμάτων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, αλλά οι ηγέτες τους δεν πρέπει να απελπίζονται. Αρκεί να πει το ναι η Ανίτα η Πάνια και η τηλεοπτική επιτυχία είναι δεδομένη.
