Ο Αλέξης Τσίπρας εγκατέλειψε τη Βουλή, όχι όμως για να αποσυρθεί – αλλά για να προετοιμάσει το επόμενο πολιτικό του εγχείρημα, ένα κόμμα που φιλοδοξεί να κινηθεί στα όρια της πολιτικής περιέργειας και της προσωπικής ματαιοδοξίας. Οι πολίτες, όμως, φαίνεται πως έχουν ήδη προχωρήσει. Οι τελευταίες μετρήσεις της Interview δείχνουν συντριπτική αδιαφορία για το «νέο ξεκίνημα» του πρώην πρωθυπουργού, που αντιμετωπίζεται περισσότερο ως πολιτικός κομήτης, παρά ως εναλλακτική δύναμη.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ να κινείται σε μονοψήφια ποσοστά και τη Νέα Δημοκρατία να διατηρεί σαφές προβάδισμα, ο Τσίπρας επιχειρεί να ανασυνταχθεί εκτός κοινοβουλίου, υποσχόμενος «κάτι νέο». Ωστόσο, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Interview, οκτώ στους δέκα πολίτες δηλώνουν ότι δεν θα τον ακολουθούσαν σε αυτό το εγχείρημα. Ο πρώην πρωθυπουργός μοιάζει να επενδύει σε μια πολιτική ανάσταση που κανείς δεν περιμένει – ούτε καν το ίδιο του το κοινό.
Το πολιτικό του αφήγημα θυμίζει πλέον παράσταση επανάληψης: τα ίδια συνθήματα, οι ίδιες αναφορές στο «σύστημα», η ίδια καταγγελτική ρητορική. Μόνο που αυτή τη φορά, η σκηνή είναι άδεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον έχει αποχαιρετήσει, οι πολίτες επίσης, και ο ίδιος φαίνεται να προσπαθεί να μείνει στο επίκεντρο ενός έργου που έχει ήδη τελειώσει.
Ο «αντάρτης» χωρίς κοινό
Η επιλογή του Τσίπρα να αποχωρήσει από τη Βουλή παρουσιάστηκε ως πράξη ελευθερίας, μια απόπειρα «επανεκκίνησης» μακριά από την κοινοβουλευτική ρουτίνα. Στην πράξη, όμως, μοιάζει περισσότερο με κίνηση απελπισίας ενός πολιτικού που βλέπει τη δημοφιλία του να εξατμίζεται. Το εκτός Βουλής σχέδιο είναι περισσότερο τακτική επιβίωσης παρά στρατηγική ανανέωσης.
Η κοινή γνώμη μιλά καθαρά
Σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση της Interview, μόλις το 16% δηλώνει πως θα στήριζε ένα νέο κόμμα υπό τον Τσίπρα. Οι πολίτες δείχνουν πως έχουν κουραστεί από την προσωπική του πολιτική παράσταση και αναζητούν σταθερότητα, όχι πειραματισμούς. Η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται σταθερή στο 31,5%, το ΠΑΣΟΚ ενισχύεται, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, το πάλαι ποτέ κόμμα εξουσίας, κατρακυλά στο 4%. Ένα πολιτικό μήνυμα τόσο καθαρό, που δεν χρειάζεται ανάλυση.
Η νέα «Εξωκοινοβουλευτική Αριστερά του ενός»
Ο Τσίπρας σχεδιάζει –όπως όλα δείχνουν– να κινηθεί εκτός Βουλής, σε ένα υβριδικό σχήμα «κινήματος-κόμματος», με ρητορική εναντίον των πάντων και υπαινιγμούς περί «νέας αρχής». Το πρόβλημα είναι πως το κοινό του δεν ακολουθεί. Όσοι τον στήριξαν στο παρελθόν βλέπουν σήμερα έναν πολιτικό που αναζητά ρόλο χωρίς σκοπό. Το «αντισυστημικό» προσωπείο δεν πείθει πλέον, γιατί η εποχή του θυμού έχει περάσει.
Από πρωθυπουργός σε παρατηρητής
Η εικόνα του πρώην πρωθυπουργού να σχολιάζει απ’ έξω τις εξελίξεις και να απευθύνεται σε «κίνημα πολιτών» χωρίς πραγματική βάση μοιάζει ειρωνικά ταιριαστή: ο ηγέτης που υποσχόταν να αλλάξει τη χώρα, τώρα προσπαθεί να πείσει ότι υπάρχει ακόμη πολιτικά. Κάποτε έδινε συνεντεύξεις ως κεντρικός παίκτης – σήμερα λειτουργεί ως σχολιαστής του ίδιου του εαυτού του.
Το μήνυμα των πολιτών
Η αποδοκιμασία δεν είναι απλώς δημοσκοπική. Είναι πολιτική και συναισθηματική. Οι πολίτες φαίνεται να έχουν κουραστεί από τις υποσχέσεις και τις θεατρικές κινήσεις. Αντίθετα, αναγνωρίζουν τη σταθερότητα και τη συνέπεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία διατηρεί σταθερή σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία. Ο Τσίπρας, αντιθέτως, φαίνεται να έχει χάσει τον ρυθμό και –κυρίως– το ακροατήριό του.
Η κοινωνία τού έχει γυρίσει την πλάτη – με θόρυβο
Αν ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει ότι θα επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο μέσα από ένα εξωκοινοβουλευτικό σχήμα, τότε μάλλον αγνοεί το βασικό μάθημα της δημοκρατίας: η εμπιστοσύνη των πολιτών δεν επανακτάται με επικοινωνιακές κινήσεις, αλλά με έργο και συνέπεια. Και προς το παρόν, η κοινωνία του έχει γυρίσει την πλάτη – με θόρυβο.
