Με δεδομένο πως το κλειστό στρατηγείο του Αλέξη Τσίπρα αναζητά τη νέα τομή αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση -που ταυτόχρονα θα δίνει στην αξιωματικά αντιπολίτευση τον χώρο για να γίνει οριστικός πόλος – από χθες μια διαιρετική τομή πρέπει να αφαιρεθεί από τα σενάρια πολέμου. Αυτά της πολεμικής ενός νέου Μνημονίου που θα φέρει η κυβέρνηση. Μνημόνιο γιοκ, λαϊκά, άρα και αντιμνημόνιο. Και αναβίωση εποχών 2012.
Ο Αλέξης Τσίπρας, σε συνομιλία που είχε με τον δημοσιογράφο Πέτρο Παπακωνσταντίνου στο 6ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, ήταν σαφής και έβγαλε ειδήσεις, σημειώνει στα Νέα ο Δημήτρης Μανιάτης. Κριτικά για τη διαχείριση της πανδημίας σε κυβέρνηση και ΕΕ, θετικά αναφορά σε Μπάιντεν, ίσες αποστάσεις για ένταση σε Μέση Ανατολή, θετικό νεύμα για Χάγη στα ελληνοτουρκικά αλλά και κόκκινες γραμμές. «Δεν φοβάμαι άμεσα την επιστροφή στις μαύρες μέρες των Μνημονίων, τις κρίσεις χρέους δηλαδή. Ακριβώς διότι η αναδιάρθρωση του χρέους που κάναμε μας δίνει τη βεβαιότητα πως μέχρι το 2032 δεν θα έχουμε τέτοιο πρόβλημα. Και βεβαίως το μαλακό μαξιλάρι πάνω στο οποίο κοιμάται το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι ένα απάγκιο για τις δύσκολες ημέρες», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, χαράσσοντας ουσιαστικά και τη νέα γραμμή του κόμματός του.
Αποκωδικοποιώντας την όλη συζήτηση, διάρκειας 34 λεπτών – ανάμεσα στο κοινό ήταν και ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ, εξού και οι αναφορές στις Πρέσπες -, ο τσιπρικός χρησμός ήταν σαφής. Ο τέως πρωθυπουργός βλέπει δύσκολες ημέρες, βλέπει ύφεση, βλέπει ανεργία, βλέπει αποδόμηση της μεσαίας επιχειρηματικότητας, αλλά στο έδαφος μιας ιδιότυπης κανονικότητας και όχι στην επιστροφή μιας δυστοπίας α λα 2010-2015. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον, πως η τομή αντιπαράθεσης του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με την κυβέρνηση θα είναι αλλού. Στην τρέχουσα συγκυρία θα είναι προφανώς τα εργασιακά, για τα οποία επίσης ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο («Αυτή θα είναι η μεγάλη ιδεολογική μάχη της επόμενης περιόδου. Προσβάλλει η προσπάθεια της κυβέρνησης να προχωρήσει σε διευκρινίσεις για όσα έρχονται στα εργασιακά. Η κυβέρνηση έρχεται να κάνει το οκτάωρο δεκάωρο»).
Δεύτερον, σημαίνει πως βλέπει «συνέχεια» στην πολιτική, αφού κινδυνολογώντας για νέο Μνημόνιο θα αναιρούσε το μαξιλάρι και τη ρύθμιση του χρέους που η δική του κυβέρνηση άφησε στον Κυριάκο Μητσοτάκη – έκανε εκτενή αναφορά σε αυτό ο Τσίπρας.
Η νέα τομή αντιπαράθεσης όμως θα είναι επίσης, κατά την επόμενη πανδημική ημέρα, και στη δοσολογία της πολιτικής και της διαχείρισης του Ταμείου Ανάκαμψης. Εδώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προέβη σε σκληρή ιδεολογική κριτική στην κυβέρνηση, κάνοντας θετική αναφορά για μία ακόμη φορά (είχε προηγηθεί αρθρογραφία του) στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν: «Την ώρα που αλλάζει ο κόσμος, ο Μπάιντεν στηρίζει εργαζομένους και μεσαία τάξη και φορολογεί μεγάλο πλούτο, ο κ. Μητσοτάκης βγάζει από τη ναφθαλίνη του Ρίγκαν και της Θάτσερ μεταρρυθμίσεις που διαλύουν την εργασία».
Για την ισραηλινοπαλαιστινιακή διένεξη ήταν προσεκτικός («Η ΕΕ και ο διεθνής παράγοντας πρέπει να δράσουν»). Για τα ελληνοτουρκικά, επίσης, τόνισε πως ως χώρα πρέπει να αξιοποιήσουμε τα όποια «παράθυρα» υπάρχουν για διάλογο αλλά και την ανάγκη της Τουρκίας να αποκτήσει μια οικονομική σχέση με την ΕΕ. Εχει ενδιαφέρον πως και ο πρώην υπουργός και τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων Αλέξης Χαρίτσης στο Φόρουμ των Δελφών έκανε λόγο για τη μεγάλη ιστορική ευκαιρία που δίνει το Ταμείο Ανάκαμψης, «που δεν πρέπει να πάει χαμένη για την Ευρώπη και πολύ περισσότερο για τη χώρα μας». Συμπλήρωσε δε ότι «η αξιοποίηση των σημαντικών ευρωπαϊκών κονδυλίων που θα λάβει η χώρα μας προϋποθέτει και θα έπρεπε να έχει πυροδοτήσει μια συζήτηση με τα πολιτικά κόμματα, παραγωγικούς φορείς, την αυτοδιοίκηση και την κοινωνία των πολιτών, κάτι που δυστυχώς δεν έχει συμβεί με ευθύνη της κυβέρνησης».
