Με μικροψυχία αντιμετώπισε τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη, ο αρχηγός του Κινήματος Δημοκρατίας, Στέφανος Κασσελάκης. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο MEGA, ο Στέφανος Κασσελάκης δήλωσε ότι «η αγιογραφία που έγινε την περασμένη εβδομάδα για τον κ. Σημίτη, εμένα πραγματικά με κάνει να σκέφτομαι. "Ξεχνάμε αυτά που ξέρουμε"; Είμαστε μια χώρα που είμαστε στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ σε όλους τους δείκτες και έχουμε διώξει τη γενιά μου στο εξωτερικό, έχουμε χρεοκοπήσει - και ποιος έχει τιμωρηθεί από την πολιτική ζωή του τόπου για αυτό; Μόνο ο κοσμάκης έχει πληρώσει. Ποιος έχει τιμωρηθεί; Και ακούμε μια προπαγάνδα ότι πάλι "η επιστροφή του δικομματισμού". Να πάμε να επενδύσουμε στα ίδια λάθη του παρελθόντος εκ νέου; Πρέπει να βάλουμε μια γραμμή και να πάμε μπροστά».
Θα λέγαμε στον κύριο Κασσελάκη, ότι οι στοιχειώδεις κανόνες ανθρωπιάς και ευπρέπειας, δεν πρέπει να μπερδεύονται με την πολιτική. Η συγκεκριμένη στάση του είναι απολύτως μικρόψυχη, μιας και ο Κώστας Σημίτης ουδέποτε καταδικάστηκε -ή έστω κατηγορήθηκε από τη Δικαιοσύνη- ο ίδιος για διαπλοκή και διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Την περασμένη εβδομάδα είχαμε την κηδεία ενός πρώην πρωθυπουργού της χώρας. Καλό θα ήταν να μπορέσει να κάνει διαχωρισμό του τι συνιστά πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και τι όχι. Η κηδεία ενός ανθρώπου, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Αυτό, το προβλέπουν τα έθιμα του ελληνισμού, εδώ και αρκετές χιλιάδες χρόνια.
«Ο λαός δεν ξεχνάει»
Στο σχόλιο του δημοσιογράφου, πως προκάλεσε εντύπωση το γεγονός, ότι υπήρξε εκπροσώπηση στην κηδεία του Κώστα Σημίτη από τη Νέα Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι από το Κίνημα Δημοκρατίας, ο Στέφανος Κασσελάκης είπε «καλά κάνει και σας κάνει εντύπωση. Πριν από ένα χρόνο, όταν έγινε η εκδήλωση για τον κύριο Σημίτη -που θυμάστε, τον είχανε τιμήσει-, ο μόνος που δεν είχε πάει, ήμουν εγώ. Και είχα αντιδράσει αρκετά αυθεντικά και αυθόρμητα. Και είχα πει "τι δουλειά έχω εγώ, με όσους χρεοκόπησαν τη χώρα;". Δε μου αρέσει όταν λένε αυτό το έργο το έκανε ο Σημίτης, ο ΣΥΡΙΖΑ κτλ. Τα έργα τα κάνει ο ελληνικός λαός. Πληρώνει, και αν δεν πληρώσει εκείνη τη στιγμή, θα πληρώσουν τα παιδιά του (...) αν θέλει το ΠΑΣΟΚ να αγκαλιάσει τη θητεία Σημίτη, είναι ευπρόσδεκτο να την αγκαλιάσει. Ο λαός δεν ξεχνάει».
Προφανώς, είναι θεμιτό να εκφράσει κάποιος την πολιτική του διαφωνία με κάποιον άνθρωπο εφόσον είναι εν ζωή. Είναι όμως εντελώς κακόγουστο να την εκφράζει εκ νέου, λίγες ημέρες μετά το θάνατό του. Μια απλή δήλωση στο στυλ «εγώ δεν είχα κανένα λόγο να παρευρεθώ στην κηδεία του Κώστα Σημίτη», θα ήταν υπέρ το δέον αρκετή. Πάντως, ο πολιτικός πολιτισμός επιβάλλει τους πολιτικούς αρχηγούς, να παρίστανται στις κηδείες πολιτικών τους αντιπάλων, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ, όπου στην κηδεία του Τζίμι Κάρτερ, πήγαν άπαντες οι πρώην πρόεδροι -και όχι μόνο- των ΗΠΑ. Εκτός κι αν προσπαθεί να πει με αυτόν τον χονδροειδέστατο τρόπο ότι «δεν είναι πολιτικός». Πάντως, ως αρχηγός πολιτικού κόμματος όφειλε να γνωρίζει ότι, ναι μεν τα έργα υποδομών τα χρηματοδοτεί πράγματι ο ελληνικός λαός, αλλά το όραμα και η υλοποίηση ανήκει στους ηγέτες. Εκτός κι αν νομίζει ότι με κάποιο «αδιαμεσολάβητο και αμεσοδημοκρατικό τρόπο», έχει ήδη αποφασίσει ο ελληνικός λαός ποια θα είναι τα έργα, κι απλώς οι πρωθυπουργοί αναλαμβάνουν σαν εργολάβοι να τα αποπερατώσουν. Αστειότητες.
Αιχμές και στον Χάρη Δούκα
Ούτε ο Χάρης Δούκας ξέφυγε από τα πυρά του Στέφανου Κασσελάκη. Συγκεκριμένα, ο Στέφανος Κασσελάκης διερωτήθηκε «τέσσερις ημέρες πένθος; Επειδή ζω στην περιοχή -δεν έχω μετακομίσει ακόμη στο Κολωνάκι, ακόμα μένω στο Μετς, κοντά στο Νέο Κόσμο- και το πρωί εκείνο είχα πάει για καφέ -εκεί που πάω συνήθως στο Μετς- στην Αναπαύσεως, που είναι κοντά στο νεκροταφείο. Λοιπόν, έχω να σας πω ότι πιο καθαρό δρόμο, δεν έχω ξαναδεί ποτέ. Και στο καφενείο που υπάρχει στο δρόμο -εκεί που περνάω και μιλάω με τον κόσμο- αρχίσαμε και λέμε "να έχουμε τέσσερις ημέρες πένθος κάθε μέρα, μπας και έχουμε καθαρή Αθήνα"».
Κατ' αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε στον σύντροφο Στέφανο, ότι το τετραήμερο πένθος προβλέπεται από το πρωτόκολλο. Από εκεί και πέρα, θα ήταν σκόπιμο να εγκαλέσει τον Χάρη Δούκα επισήμως για το συγκεκριμένο περιστατικό, όχι «δια της πλαγίας» και «στο παρεμπιπτόντως». Εάν, δηλαδή, τον ενδιαφέρει να γίνεται σωστή δουλειά στην πόλη που κατοικεί και δε σκέφτεται εντελώς ψυχρά και υπολογιστικά τις «δημόσιες σχέσεις», με τον μελλοντικό δελφίνο του Νίκου Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ.
