Ακριβώς δέκα χρόνια από την ορκωμοσία της υπηρεσιακής κυβέρνησης Πικραμμένου, ο τότε πρωθυπουργός και νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Πικραμμένος μιλάει για τις αντιξοότητες που συνάντησε, τις δύσκολες αποφάσεις που έπρεπε να λάβει και το παρασκήνιο της κρίσιμης συνάντησης κoρυφής.
Η απόπειρα του Γιώργου Παπανδρέου να προχωρήσει στη διενέργεια δημοψηφίσματος για το μνημόνιο στα τέλη Οκτωβρίου 2011 οδήγησε στην επεισοδιακή πτώση του και στην ανάληψη της εξουσίας από κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Λουκά Παπαδήμο στις 11 Νοεμβρίου 2011. Οι έξι μήνες που ακολούθησαν, με την αναδιάρθρωση του χρέους και το δεύτερο μνημόνιο, ήταν μια από τις πιο ταραγμένες περιόδους της μεταπολίτευσης. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 κανένα κόμμα δεν άγγιξε το 19%! Σε αυτή τη συγκυρία αμφισβήτησης των θεσμών και της ίδιας της ευρωπαϊκής προοπτικής, σε μια εποχή που συγκριτικά με το σήμερα μοιάζει σαν να απέχει 100 χρόνια, ο δικαστικός και πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Παναγιώτης Πικραμμένος κλήθηκε να αναλάβει επικεφαλής υπηρεσιακής κυβέρνησης για τη διενέργεια νέων εκλογών. Οι εκλογές, όμως, ήταν το ευκολότερο από τα προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπίσει όπως ο ίδιος εξομολογήθηκε σε συνέντευξή του στην Καθημερινή.
Όπως αποκάλυψε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας του ξεκαθάρισε πως έπρεπε να ορκίσει κυβέρνηση μέσα στην ίδια μέρα. Εν τέλει εκείνος ορκίστηκε το απόγευμα και η κυβέρνηση το επόμενο πρωί.
«Η πιο δύσκολη απόφαση ήταν ήταν το πώς θα συμπεριφερθούμε ως προς τις μνημονιακές μας υποχρεώσεις. Διότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση, όπως την προβλέπει το Σύνταγμα, έχει ως αποκλειστική αρμοδιότητα τη διενέργεια εκλογών. Ομως, ήμασταν μία κυβέρνηση υπηρεσιακή που έπρεπε να κυβερνήσει. Εκείνη την ώρα έτρεχαν οι μνημονιακές υποχρεώσεις και έπρεπε να δώσω κατευθύνσεις στους υπουργούς που με ρωτούσαν τι να κάνουν. Για παράδειγμα: Να πάει ένας υπουργός σε μια σύνοδο υπουργών και να εκφράσει μια θέση της Ελλάδας; Εκφράζει ή όχι η υπηρεσιακή κυβέρνηση γνώμη π.χ. για τις χρηματοδοτήσεις στους αγρότες; Το έλυσα πρακτικά. Ο,τι μπορούμε να αναβάλουμε χωρίς αυτό να έχει επίπτωση στην επιβίωση της χώρας το αναβάλλουμε. Ο,τι δεν μπορούμε να αναβάλουμε, το κάνουμε. Θυμάμαι ένα τηλεφώνημα του υπουργού Εσωτερικών Αντώνη Μανιτάκη με τον οποίο είχα άριστη συνεργασία, που μου λέει ότι ήθελε να έρθει ο [εκπρόσωπος του ΔΝΤ] Μπομπ Τράα να δει τι έχουμε κάνει έως τότε. Με ρώτησε τι να κάνει. Και του είπα να τον αφήσει να έρθει και να του δείξει τι έχουμε κάνει. Αφού τα έχουμε υπογράψει ως χώρα. Και μια άλλη δύσκολη απόφαση που πήρα ήταν όταν μερικές μέρες πριν από τις εκλογές του Ιουνίου, ο πρόεδρος κ. Βαν Ρομπέι είχε ετοιμάσει ένα διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Πληροφορήθηκα ότι θα το έκανε. Ανησύχησα. Τηλεφώνησα και του ζήτησα ευγενικά να το δω προτού το εκφωνήσει. Πράγματι, μου το έστειλε. Ηταν ένα κείμενο γραμμένο με πολλή αγάπη προς τον ελληνικό λαό, αλλά ένιωθα ότι μέσα στο τεταμένο κλίμα των ημερών κάποιοι θα έλεγαν ότι η Ε.Ε. κάνει παρέμβαση στα εσωτερικά. Του τηλεφώνησα και του είπα: «Είναι πρόδηλη η αγάπη σας προς τη χώρα, ωστόσο, πολύ φοβούμαι ότι θα θεωρηθεί παρέμβαση». Μου λέει: «Δηλαδή λέτε ότι δεν πρέπει να το κάνω;». Και του απάντησα: «Ναι, θα σας παρακαλούσα να μην το κάνετε». Και δεν έγινε» διηγείται.
Οταν ερωτάται για το πώς ήταν τόσο προετοιμασμένος, αναφέρθηκε στη θητεία του δίπλα στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη: «μου είχε δώσει πολύ μεγάλη εμπειρία η συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ως σύμβουλός του. Κατά τη διάρκεια πολλών ετών, μετά τη συνταξιοδότησή μου συζητούσαμε πολιτικά και τον έβλεπα πολύ συχνά. Πάντα ασχολούμην και ήμουν ενήμερος για τις πολιτικές εξελίξεις. Και εκείνη την ώρα, όταν ανέλαβα, είπα μέσα μου: «Δεν θα “σκάσει” η χώρα στα χέρια μου». Σκεπτόμουν πως έπρεπε να δείξουμε ότι η Ελλάδα μπορεί, είναι σοβαρή χώρα, έχει σοβαρούς ανθρώπους. Οτι πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη της Ευρώπης και των συμμάχων μας. Κι αυτό το ένιωσαν στην Ευρώπη εκείνες τις μέρες, ένιωσαν ότι μπορούσαν να συνεννοηθούν μαζί μας. Κάτι που κάνει υπέροχα τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εχει ανεβάσει πολύ τον πήχυ ως συνομιλητής».
Όσον αφορά το μέλλον, κρατά τα χαρτιά του κλειστά: «η συζήτηση για τις εκλογές ανήκει στο μέλλον και είναι κάτι που θα κάνω με τον πρωθυπουργό. Ακόμα δεν είμαστε κοντά στις εκλογές. Ομως, σε κάθε περίπτωση θα είμαι πάντα κοντά στον Κυριάκο Μητσοτάκη και θα τον στηρίξω σε ό,τι μου ζητήσει. Θεωρώ ότι μια δεύτερη θητεία κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη προσωπικά θα συμβάλλει αποφασιστικά στην περαιτέρω πρόοδο της χώρας, ώστε να πλησιάσει ακόμα περισσότερο το επίπεδο των προηγμένων ευρωπαϊκών κρατών».
