turkaegean (το)

ασήμαντο ζήτημα που παρουσιάζεται ως ζωτικής σημασία «για 30 χρόνια το όνομα της Βόρειας Μακεδονίας παρουσιαζόταν ως ζήτημα ζωής ή θανάτου ενώ ήταν turkaegean» 2. ευκαιρία για επίδειξη πατριωτισμού «δεν θυμάμαι σπουδαιότερα turkaegean από τα συλλαλητήρια για το μακεδονικό» 3. πατριδοκαπηλία «όταν βλέπω πολιτικούς να κάνουν σε κάθε ευκαιρία επίδειξη σημαιών και πατριωτικού φρονήματος τότε η μόνη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό είναι turkaegean»

 

Απέχθεια για την ηρεμία

Αν κάποιοι βιώνουν πιο δύσκολα και από τον Πούτιν με τη Ζαχάροβα τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη αυτοί πρέπει να είναι οι σύντροφοι στην Κουμουνδούρου. Και δεν είναι μόνο η διεύρυνση του ΝΑΤΟ που, ως ανυποχώρητα αντινατοϊκούς, τους στενοχωρεί. Είναι και η συνάντηση του Μπάιντεν με τον Ερντογάν, η οποία δημιουργεί την ελπίδα ότι τελικά το καλοκαίρι στο Αιγαίο δεν θα είναι και τόσο θερμό.

Μια πολιτική δύναμη για την οποία «η κανονικότητα δεν είναι ευκαιρία», λογικό είναι να απεχθάνεται την ηρεμία. Γι’ αυτό μάλλον ο σύντροφος Τσίπρας, ιδιαιτέρως θυμωμένος, επιτέθηκε στην κυβέρνηση επειδή η Τούρκοι διαφημίζουν τα παράλια της χώρας τους με τον όρο Turkaegean.

Ευτυχώς δεν πρότεινε εναλλακτικές ονομασίες καθώς, αν η εμπειρία είναι ένας κάποιος οδηγός, δεν αποκλείεται να ακούγαμε τον όρο East Turkaegean.

 

Καλό μάθημα

Η ιστορία με την τουρκική διαφημιστική καμπάνια είναι ένα καλό μάθημα και για τους πιο θερμόαιμους, από «πατριωτικής» απόψεως, της κυβέρνησης και της κυβερνητικής παράταξης. Ενα μάθημα που, ίσως, τους εμποδίσει στο μέλλον από το να ντύνονται Μεγαλέξανδροι και Παύλοι Μελάδες για μερικά ψηφαλάκια.

 

Αφήστε την Αθήνα ελεύθερη!

Η πολύ καλή πρωτοβουλία της Φωτεινής Πιπιλή να κάνει ερώτηση στη Βουλή για την ευκολία με την οποία κλείνει το κέντρο της Αθήνας για κάθε είδους «αθλητικές» (δηλαδή διαφημιστικές) εκδηλώσεις και να ζητήσει αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο για μια πόλη που υποφέρει από κάθε αυθαιρεσία, έχει μόνο ένα πρόβλημα: ακόμα κι αν η κυβέρνηση θέσει το πλαίσιο, θα πρέπει κάποιος να το επιβάλει.

 

Βαθιά ενόχληση

Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που προσπάθησε όσο κανείς άλλος για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ αυτός είναι ο δικτάτορας της Ρωσίας. Παρ’ όλα αυτά η διεύρυνση ενοχλεί πολύ τους θαμαστές του, οι οποίοι εξακολουθούν να μιλούν για «περικύκλωση» της Ρωσίας, γεγονός που με κάνει να πιστεύω ότι είτε δεν έχουν χάρτες είτε δεν έχουν λεξικό.

 

Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”