Τα τέσσερα χρόνια του Αλέξη Τσίπρα στην κυβέρνηση, πρώτα με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και εν συνεχεία με τους «Ανεξάρτητους», η χώρα γνώρισε μια πρωτοφανή παρακμή. Ζήσαμε τον πλήρη εξευτελισμό των θεσμών και κυρίως των βασικών εννοιών της αστικής δημοκρατίας. Το σύστημα διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, που φέρει την υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα, αποπνέει έντονη οσμή εμμονών και διχασμού.
Χάρης Παυλίδης
Με πρόφαση το αφήγημα κατά του «παλιού» και «διεφθαρμένου» πολιτικού συστήματος, η κυβέρνηση κατασκεύασε υποθέσεις με σκοπό την πολιτική εξόντωση των αντιπάλων της. Τα υπόγεια του Μαξίμου μέχρι και την τελευταία στιγμή, με εντολή Τσίπρα, κάνουν ανορθόδοξο πόλεμο εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η στοχοποίηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέσω μιας φασιστικής έμπνευσης μονταζιέρας, δείχνει ότι η αυτή κυβέρνηση δεν ήταν και δεν είναι διατεθειμένη να λειτουργήσει σεβόμενοι τους κανόνες που διέπουν την άσκηση των καθηκόντων της. Κι ενώ γνωρίζει ότι με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί κινείται στα όρια του Συντάγματος, ενώ συστηματικά απαξιώνει το θεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κι ενώ σκοπίμως παραβιάζει το πλαίσιο εντός του οποίου διεξάγεται ο πολιτικός διάλογος με την αντιπολίτευση, εν τούτοις επιμένει. Και επιμένει, ενώ γνωρίζει ότι η ακραία πόλωση στην οποία επενδύει προκειμένου να αυξήσει την συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ, αυξάνει τον κίνδυνο εκτροπής από την ακροδεξιά και την ακροαριστερά.
Ας με συγχωρέσουν οι επαγγελματίες του «προοδευτισμού», αλλά το κλίμα που σκοπίμως καλλιέργησε στην προεκλογική περίοδο ο Αλέξης Τσίπρας θυμίζει τις τελευταίες ημέρες ενός καθεστώτος. Προφανώς η κυβέρνηση του δεν είναι χούντα. Εκλέχθηκε δημοκρατικά και σε κάθε περίπτωση εκφράζει ένα κομμάτι του ελληνικού λαού. Παρ’ όλα αυτά η επίγευση που αφήνει στο τέλος της θητείας της, προσομοιάζει με τον αυταρχικό ποπουλισμό μιας τυπικής λατινοαμερικάνικης δημοκρατίας της «μπανάνας». Επαναλαμβάνω δεν είναι το ίδιο. Οι καθεστωτικές αντιλήψεις όμως της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν πολλές ομοιότητες με καθεστώς. Σε ποια δημοκρατία δυτικής χώρας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα υφίστατο τέτοιο bullying;
Ο Αλέξης Τσίπρας, έκανε μια τελευταία προσπάθεια να εμποδίσει την κατάρρευση της κυβέρνησης του, και αντιλαμβανόμενος ότι ο χρόνος δουλεύει σε βάρος του, έπαιξε το τελευταίο του χαρτί. Εμφανίστηκε πλέον ο ίδιος επί σκηνής να κάνει τη «βρώμικη» δουλειά που μέχρι πρότινος την έκαναν άλλοι για λογαριασμό του. «Ξαναφόρεσε» τον εαυτό του και έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από τον αντίπαλο του. Να φανατίσει και να σπείρει το διχασμό και τη διχόνοια. Σ’ αυτές τις συνθήκες η Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, καλείται από απόψε κιόλας να αποκαταστήσει τους τραυματισμένους δημοκρατικούς θεσμούς και το κράτος δικαίου. Καλείται να σηκώσει το φορτίο μιας αρνητικής τετραετίας και να κλείσει το φαύλο κύκλο του λαϊκισμού.
Εκ των πραγμάτων ο Κυριάκος Μητσοτάκης καθίσταται πρωταγωνιστής των εξελίξεων, αφού στο πρόσωπο του οι Έλληνες, ανεξάρτητα από κομματικές προτιμήσεις, ευελπιστούν ότι θα βρουν τον ηγέτη που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα, και όχι τον πρωθυπουργό μιας ακόμα κομματικής κυβέρνησης.
