Ο Κλέων- κλάψας Γρηγοριάδης βουλευτής του Βαρουφάκη σήμερα, υβριστής του Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας χθες και ηθοποιός προχθές, έβαλε όλα τα δυνατά του από του βήματος της βουλής προκειμένου να αποδείξει ότι «ηθοποιός σημαίνει φως».
Εν προκειμένω ο Μάνος Χατζιδάκης θα έβαζε τα κλάματα και ο Δημήτρης Χορν θα άλλαζε επάγγελμα αν ζούσαν και τον άκουγαν. Σίγουρα ιδιάζουσα περίπτωση λαϊκιστή και σε κάθε περίπτωση ξεχωριστή περίπτωση ιδεοληπτικής προσωπικότητας.
Αποκάλεσε «προαγωγό» τη Μέρκελ και «νταβατζή» τον Τραμπ, ενώ στη συνέχεια ούτε λίγο ούτε πολύ τους έβγαλε όλους άχρηστους πλην Βαρουφάκη.
Μεταξύ μας καλλιτέχνες και οι δύο σε διαφορετικές μορφές τέχνης, έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με κυριότερο ότι είναι borderline personality disorder (BPD).
Αλλά πολλή κλάψα ρε παιδί μου, σε σημείο που η παρουσία του να προκαλεί κλαυσίγελο. Εντάξει και ο Βαρουφάκης έχει… αρπάξει σασί, αλλά αυτός τουλάχιστον δεν υπήρξε επαγγελματίας ηθοποιός. Αυτοδίδακτος ήταν, ένα ρόλο του έδωσε ο Τσίπρας, τον πλήρωσε και τον πληρώσαμε ακριβά και συνεχίζει να μας διασκεδάζει με τον προσωπικό του θίασο.
Ο Κλέων όμως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι και στον Τσίπρα προκαλεί ναυτία.Θυμίζει τον ηθοποιό του Φρανκ Κάπρα για τον οποίον είχε ομολογήσει ότι έκανε λάθος. Το λάθος του ήταν πως νόμιζε ότι δράμα είναι όταν κλαίει ο ηθοποιός.
Όπως, όμως, και στην περίπτωση του κλαίοντος Γρηγοριάδη, το δράμα είναι όταν κλαίει η αίθουσα με τον ηθοποιό- βουλευτή. Γιατί σ’ αυτή την περίπτωση το γέλιο μέχρι δακρύων είναι για την ερμηνεία- δράμα.
Για την ιστορία ο Αθηναίος στρατηγός Κλέων, αντιπολίτευση του Περικλή,υπήρξε μέγας δημαγωγός και λαϊκιστής. Δεν ξέρω αν ήταν και αστείος, αλλά όπως και ο Κλέων με τη ρητορική του υπέρ των λαϊκών στρωμάτων υπήρξε ο αγαπημένος των «συριζαίων» ηλιαστών της εποχής.
Easy Writer
